Neisti - 21.08.1941, Side 1
Úgefandi: ALÞÝÐUFLOKKSFÉLAG SIGLUFJARÐAR
9. árg. 1 Siglufirði, fimmtudaginn 21. ágúst
T11 Geira.
»Eg held eg þekkti hundsvipinn,
þö hausinn væri ekki á þér«.
Þessu vísubroti skaut upp í huga
mínum, er eg hafði lesið grein
þina í 16. tbl. Mjölnis, og séð
nafnið þitt standa undir henni.
Þá tekur þú fram í byrjun, að
þú hafir ekki skilið grein mína,
sem þú að öðrum þræði þykist
vera að svara, en það er nú
reyndar óþarfi að taka slíkt frarn,
því grein þín ber þess augljós
merki, að þú sért að svara ein-
hverju, sem þú ekki skilur. En þar
sem eg hefi nú um nokkurt skeið
átt þess kost, að fylgjast með hin-
um misjöfnu ritsmíðum þínum,
varð eg ekkert hissa yfir síð-
ustu grein þinni, því hún sanr.ar
beinlínis fyrri tilgátur mínar um
uppruna Hringlismans. Ennfremur
álít eg að þessi síðasta grein taki
af allan efa um það, að þú sért
ekki heill heilsu i hinurn pólitíska
veruleika og dirfist eg að ætla, að
þessi »innri misfella- þín stafi af
háskalegum stefnusviftingum í
hinu broslega vindáttakerfi komm-
únismans.
Eins og þú vonandi kemur til
með að skilja, ætti að vera Ieikur
einn að lækna slíka »innri mis-
fellu«, þar sem hún enn er á byrj-
unarskeiði og eftir öllum líkum að
dæma, og þrátt fyrir allt og allt,
ekki svo bagalega »eðlisgróin«.
í síðasta tbl. Neista, til árétt-
ingar máli mínu, skírskotaði eg til
vissra greina, sem birzt höfðu í
Mjölni undanfarið og sýna hinn
hlykkjótta »rauða þráð« kommún-
ismans, túlkaðan frá þeirra eigin
brjósti.
Ekki efast eg um að lágar hvat-
ir hafa stjórnað gerðum þínum,
þegar þú ritar þetta: »Ekkert af
því, sem þú skýrir frá, hefur
nokkru sinni staðið á síðum Mjöln-
is, að fyrirsögnum undantéknum«.
Eg ætla nú með örfáum dæm-
um að sanna að þú ferð þarna
með vísvitandi rangt mál. — Ekki
fyrir það að þú eigir skilið að mál-
flutningur sé svo nákvæmlega rök-
studdur, heldur vegna hins, að.það
fólk, sem ekki þekkir þig, gæti ef
til vill glæpst á að halda að þetta
hefði verið skrifað af manni, sem
hefði yfir nokkrum manndóm að
ráða.
(Mjölnir 2. árg. 16. tbl. 5. síða):
»Samningarnir íMoskva«. ». . . Er
hœttan af árásum fasistaríkjarina
ekki ncegilega augljós« og ». . . En
alþgflan í Bretlandi og Frakklandi
og allir friðarvinir krefjast þess,
að sarnningarnir vifl Sovjetríkin
verfli gerflir . . .« Virðist það ekki
vera augljóst með þessum orðum,
að það eina rétta sé að Bretland,
Frakkland og Rússland geri með
sér bandalag.
í 20. tbl., á 1. síðu: »Þýzk-rúss-
neski ekki-árásarsáttmálinn«. Hér
kveður við annan tón. Þar er ráð-
ist að öllum þeim mönnum og
blöðum, sem höfðu skrifað og flutt
greinar um þennan svívirðilegasta
glæp mannkynssögunnar. Þar kem-
ur einnig ÁBM inn á viðkvæmt
mál, gagnvart einum »félaga« sín-
um, þegar hann bendir á hversu
Htilfjörlegt það megi kallast, þótt
hakakrossfáninn og rauði fáninn
blakti hlið við hlið í Moskva.
«. . . Þá hefir þafl hingafl til tíðkast
1941. 1 9. tbl.
vifl 'samningagerðir eða opinherar
heimsóknir, að fánar viðkomandi
ríkja vœru dregnir að hún og ekki
þótt hnegksli — að minnsta kosti
hafa íslenzku borgararnir haft unun
af að sjá hakakrossinn við öll
möguleg og ómöguleg tœkifœri♦.
Man ÁBM þegar þessi »félagi« hans
gat ekki séð Hakakrossfánann við
hún án þess að tryllast og gera
aðsúg að varnarlausum konum, til
þess að geta skorið fánann niður..
(Kannske það hafi bara verið af
hinum drengilegu hvötum sigl-
firzka »höfuðpaursins«). Það var
nú annar andi uppi á teningunum
þá, heldur en í Mjölni 5. sept.
1939, Geiri minn. Þá heldur þú
því fram að þar sem »samninga-
umleitanir við Breta og Frakka
voru þannig komnar út um þúfur,
gerðu Sovétríkin ekki-árásarsamn-
ing við Þgzkaland», og þá var allt
í lagi, — aðeins samning við ein-
hvern, þá var ekki auðvaldsklíka
og þrjótar sem réðu i Þýzkalandi
éins og í Bretlandi og Frakklandi.
Ónei! Það var hin friðarfúsa þjóð,
sem »vonandi mundi sgna brezku
og frakknesku auðvaldsklikunum í
tvo heimana . . .« »Þessi ekki-
árásarsáttmáli hefir þegar haft
gegsiáhrif. Þríhgrningur fasista-
ríkjanna — Þgzkalands — Ítalíu —
Japan — er þegar að gliðna í
sundur«.
Vel og digurbarkalega talað, eða
hitt þó heldur. Allir vita nú um
árangur vináttusamningsins, öxul-
ríkin aldrei sterkari en einmitt nú.
Það var bara öfugt. Það var Rúss-
land, sem gliðnaði í sundur en
ekki öxulríkin.
23. tbl., 2. síða: »Evrópustyrjöld
— um hvað?« í þessari grein er
Bretum kennt um ófarirnar í Pól-
landi. Þar segir: »Svo á alþgðan
að trúa þvi, að það séu herrar,
/