Safnaðarblaðið Geisli - 24.04.1947, Qupperneq 3

e K «L A G Á N
'T T.
Solveig' Tiratt upp útidyrmxam og'-gekk
inh'iHún l'ét. kvöldkapuna síga. hægt af
hef.ð-újn- ser/Henni . varð:- hrollkalt yj.ð
að standa . þa,rna.'1. li tH.á .hérherginu í
hun na ?. I .j ö s $ ■;samlcvæmi skjolaúm. Bara áð
.það væ'ri nú. hiytt i stofunni Jn þar
var lilca' kalt og di.mm.ti. 1
"Jú>‘"svár’aðl hann cg ast. og aðdaun
lýs-tu, úr augum hans} "en ég var 'uppi í
gestaherherginu,í]g hafði nökkuð' ao
gera,-ba.r;''Hann 1-a.gð i hendína á 'öxl
hennar., en hún"ýtti ' henni til hliðar,
"Úff, b'ú kruklar kj ólinn" minn„ Það' er
oyí st .hvenær ég hefi tök á því að fá
mer ahnán., "
iÞað- hra . skugga yfir útitekið andlit
"Kristinn hefir ekki haft fyrir þvi að ' hnga martnsins,Hönum fannst. óvenju--
hugsa neitt um .migjianh hefir þo verið . mikil harka í 'rodd hennar.
.haima0 Það.. er vist lika skrif stof.utimi
piðdegis.Eg held(.að honum.hefði verið
ohæt.t'-,a.ð' hugsa, lika.öfuriitið um mi'g,..
hef§i ?kki getað haft...of’iir-_
I í-t-ið *• •n-e. -b-al-eg-t--' h'Em'B'; p'hgaT' eg kom
heirri? ".Húh> let fni-ðdtrf ínralgjfúpan
krfmÆmj'istgÍ,^ x mof íio rfie 3 ftöíVdrfIudií fa
^p-ttpövaT^ fœuaarorsa éh'dþ tgKfcgtléllsh
II 10'í'?.E^P#g?gn4-fim-a táð usimæ® tuffherg
hvf ..a' "
in-f!lfens#
ívaðheg
• AJá,þu-ert •sa.nnarlega snyrtiiega
■húin í- dag; -Hvernig líður annars
mömmu'þinni? 11
--HÞakka,’þér-fyTIrThénhi“líðúr vei ,En
’aúðvi tað í'arinsjc. h^piyi taji fLeið/iiöLegt
að þu skyld¥-r—ekfcr—g^d^_TrefTð-'7ne3 i
kvöldhoð i hepkpr sagð 11 aðs þ&önyaH
hó1.)Rfófifeleíf'i■# úeS
ú'^ýaijrf krjjri'jrií-écpæ^ i.gg^pifiMnáj- |k&áJdné'ö
rugpg^hröf ísó-f'av'l&éf'ivérið ðgrgfsóF ó§r^‘r' 1 R-yMe'e.fffð §Sia ns
?#iíft.fJJ«©Ms2aúsi-ính?Æjirieá 'fSVÍ?-^frrru4<jKfocf öp saeci fii
J ■■•v •- - - "Solveig, Q3..;i.dp. þffirl^.cti'ðuif®® reirordawdJsrrr
lítið, sem’ ég paríy.acy talaR'úmívi.ðn,þ(i|síiri
Þu hefir -ekki’ sp.urt mig um bað*.ftvað ‘
hvað^g iðú Ifeoí*.
einhnSÍ-JJðieélméftn;i!li é$B®s4Úll&fc^§§3? þ’éá'á
að. gera husverkin,og ..sVo er Kris.tinn
svo mikið, úti -" Þa.ð komu tar fram
a.ugu 'ungý.'konunnar við' þpssar a'thuga
tiu manúðír Rfö-
v o r.U s ar "i ári egá,
ið
ég hafi verio . að g'era -uppi i ge.sta-
herberginuy" ;. • •. /
v "i _ g.e s, t ah e r' o.erg i nu? 11
• ''Já.úLæknivrihn .ya.r 'dálí.t:ð skjálf -
. r'áddaðuf pt-’Það' e-r , þy ð varð - a3/ar-
1 eg t si y s ,-ii.í f'ii-1 go 'túd'r engur v arð
fýrlr. vágni 'h.éina vf5,'rir uio.n dyrnav,
Það- yar .svp i'angt til sjukrahússinr ,
a.ð ■ mcr fannst' ég :veröa. að taka har
h'.'ngac . Og - og. 'her'bergið var tilhú-
'ið.r " ; A,.1 y
"Kristinu.Þú héfir lagt óþrifalegan
■' gö tus trák . i"he.fhef'gið - þáo yar þó
svo vel þrífiö,'"
"Kæra.Sólveig min.það verður auðvit-
að. éi'tthvað ..a tað-'þar.En það er þó
semdiryi?að( vo ru aö ei ns
an hún. gj.ftis.t og bei
orðnir nógú langir ,MÓ5 if hennár hafð/i
vist haft a réttu að sto,nco,.þeg r'' húii ‘
hafði raolágt henn; ao • taka ekk.i -þeijna
ráð'ahag,. ”Þú- ert vön' .góöu, 'væna mih’-, '1 .,* '
hafði -hún sagt, ".og þao verður •effift ý
fyrir lækni.., sem er ,,að oyrjajr-ð koma.st~:
af ram. •". Já, en Kristinri va.r -o.venjul ega :
duglegur.Hún lyf ti höfð itíu- vfa' Þes;sá.
hugsun, Ja,honn rnyndi geta";hrpti'st. •• •
fram,hafði húri' sv.afað móðuf ,si.rmi „Én' '•
hvernig -a-tti hún.rii'ka að. vits það.. að. j'
Kristinn myr.di haga sér 'syona.?Þarna. '
•var hann a. spani fyrir aumingja og örp.
.eiga, en gerði 'sér litið far um að na -í, hann- lifi þeF.sá n'ótt tll. euda-'l_____________________
efnað-a sjúk-li-?Tg-a.JLÞað-; •er--ekki-'-mi-nvier':uirr''''r'-:‘'~"■- ' - - r .
einau-a j^" yr wmmur w "Þetta. er hla tt afram andstyggilegf,
Jvert að hjaxpo p-eár. snruðru, oyj., oð þeir • Hefur.ðu ekklfgert hoð eftlf éiniiSerj-
af ættingjum hans?
"Hann a engah bé'ð-lOg ‘báð , s'érrí iyevf
.er.jhaairtf.ter svd“-rfávfí e, a.ð ha'.nn 'Vgi'ty'l "
2Ja?i3t;um .r.ekkQrú tum jfasehstapa si-nh 1" 'r ■
^IS,yo fo-,'t.svarað i. hmi cg- yppti ''öcfliuvi.- • ;■
'ilreþr .'.ei’u•rvúgt-æ.Q-f: rtnargií þahnig.::'’ : t it
'"Ef til vill.,.En rbf'sel vor‘iagðúrifvifð ■ '
dj-r okkay og yiq .Yeióuip,að.'thj"3:lpa-) fr.:
honui:i, - eg -. "Haiiii þsgnaoi ákyAdiiegi'"
við þcð j að dyrahj öllunni va.r hringt.
vefra pjéð :dr.enginn0Hann hefir mei
svo- riilkiö , að.. ,ég hýst ekki við ac
vai\ hárip,.,- y.Pjrt'v^r ,að (,ay ara„ (J-á, svp f, f ó íý (jy y
íharih' aðs. taia, .upi..það ,.au þa.'ri.r ty-öV-þyrftur-
eifk;þ,svo miki.c til' pð: iffg af>8>d tófe ••
eickif-.svo mfki(ð; ■til' .pð'-. iffa ^fiövp rtöfem
har.ri; hpnp. iiyailip úþr þg-,þó-háfSirhu.Ke
ekki ska.p „p.( p,érp.• til pð ■ pkpyn'.ia• hanntEn,-.{
einhvern;,þimy. .pkyldi j. harin'.f á' pð- vitarxov
s-ioouri herir.arc pa.x'Aia v s,i ha,nn þa i
dyrunum.Hún sner.i sér kuldaiega til
har.s. "Svo þu ert þá heima, !,sagði hún.
"Þu hefir vist ekkí heirrt mig koma? "
t í n U U ii H l U H
Framhalcl