Safnaðarblaðið Geisli - 07.07.1947, Side 2
--2
L U G I A
Ofsóknirngr ^egn hinum kristnu
í Rómaveldi a dögu.m Rerós keis-
ara, eru einn svart.aeti blettur
í sögu manrikynsins.Öfsóknirnar
náðu hsmarki sínu eftir bru.na
RÓma'borgar árið 6^ e.Kr.,begar
Keró reyndi að koma sokinni a
hrunanum af sér yfir a kristna
menn.Um allt keisaradæmið var
ofsóknum komið a,en æðisgengne
astar voru öær þó. í dvalerhorg
keiserans.Þar voru. kristnir
eltir uppi eins og veiðidýr af
sendimönnum keiserans og lýð
RÓmahorgar.Samt sem aður komu
hinir kristnu saman á laun til
guð sþjónustuhalds og jarðsettu
látin trusystkin sín a a.fvikn-
um stöðum.Helstu samfundastað-
ir þeirra voru grafhvelfing-
arnar frægu - katakomhurnar.
Her þyrjar frásagan af því,
hvernig hin fagra Lucia og
nokkur trúsystkin hennar liðu
pí slarvæt tisdauða.Rrásagan er
áhrifamikil.(Þess skal getið
hér, að á 14.öld málaði lista-
maðurinn Masiccio fagurt mál-
vérk.er tákng skyldi'Luciu,
Enn fremur ma her minnast a
það,að Luciu-dagur er hald-
inn hátíðlegur t.d.íSvíþjóð).
II II II II II II II II II II II II II II II
í litlu, óasjálegu húsi í út.jaðri
RÓmahorgar,skammt frá hinni þreiðu
hraut Vía Appía,krýpur ung stúlke í
hljóðri hæn.Ailt í einu stendur hún
á fætur^og sveipar andlitið dökkri
slæðu.SÍðan gengur hún út og hraðar
för sinni eftir þröngri götu,bar til
hún kemur á VÍa Áppía.Hún fjarlægist
horgina hröðum skrefum.HÚn kemur þar
allt í einu að,sem gomul kona situr
við veginn og gerir merki í sandinn.
Unga stúlkan sér,að merkið er tákn
hinna kristnu - fiskur."Ert þú..?"
spyr hún gömlu konu.na,sem hneigir
sig.En hún spyr aftur:"Ert þú ein af
okkur?"
"Jé,Lu.cia,þekkir þú. ekki Afeliu?"
"6,móðir Afelia,ert bað^þú?Enn
hvað þú hefir hreyttst síðan ég sá
þig síðast. Já, sæll er eiginmaður
þinn og synir,sem komnir eru heim til
Drottins.En það hlýtur að vera erfitt
að vera svona ein eftir."•
"já,Luc.ia,keisarinn er harður við okk-
ur hina' kristnu,en augu mín líta upp.
Bráðlega fæ ég að sjá ástvinina mína
aftur. "G.amla konan rís á fætur og þær
ganga áfram í é.ttina til samkomustaðar-
ins.Nokkrum mínútum síðar standa þær
við göngin.Ungur maður stendur við bau.
H'ann heilsar konunum með bessum orðum:
"Lofaður sé Drottinn. "
í' grafhvelfingunum hafa safnast sam-
an nokkrar konur og karlmenn.í vegg-
ina erú festir nokkrir olíulampar,og
hirtan frá þeim varpar daufu skini yfir
hópinn.Athygli allra heinist að göml-
um manni,sem stendur við lí tið , óifláTMð
horð.Á það er hreitt hvítt klæði,en á
bví er pappírsrúlla,sem er afrit af
postulahréfi,sem söfnuður í Litlu-Asíu
hefir getað komið bangað á laun.Gamli
maðurinn lyftir rúllunni upp og hyrjar
að hiðja upphátt.Allir krjúpa á kné
- guðsþjónustan er hafin.Eriður hvil-
ir yfir hópnum. Brátt kveður við sáíma-
söngur með undirleik á streng'jahljóð-
færi. Innil egar hæ.nir stíga frá hj.ort-
um og vörum - begar a.llt í einu frið-
urinn er rofinn a.f aðvörunarhrópij sem
lýkur í hryglukenndu köfnunarhl jórfi .
Svo kveða við háværar raddir.GamiV
maðurinn - Múlíus - hefir aðeins fíma
til að fela hréfið,áður en ha'rín og! trú-
systkin hans eru gripin af romye'rskum
hermönnum o^ hrirít upp,úr gráfhvelfing-
unnn.H1jóðlat fylking heldur af stað
til Romahorgar,hundin og rekin áfrám
af hermönnum Herós.
Maxeníusjháttsettur emhættismaður
Kerós,hallar sér eftur á bak'á tigris-
dyrsskinnið í _stólnum.Sólargéislárríir
gera hreiða rák inn í herhergið og.',
haða marmrrasúlu, sem bar stendúp/a:r
ljöma sínum.Uppi á súlunni stérídur
hrjóstlíkan af keisaranum,Keró.
Maxeníus hrosir og klapoar saman'.hönd-
unum,Hermaður kernur inn.Honum ef :'skipað
að leiða fangann ians- Lucia kémúr
hægt inn fyrir bröskuldinn."Komdu nær
kona. Taktu slæðuna hurt,svo að eg' geti
séð framan í big, " skipar Maxeníuá.Hún
hlyðir.Hann virðir hana. fyrir sér.-Eros-
ið stirðnar a endliti hans.Hann s»tarir
a hið föla,fagra a.ndlit herínar. ' - J
• I. .L
Eramhald.