Neisti - 27.11.1941, Side 1

9. árg.
Siglufirði, fimmtudagina 27. nóv. 1941.
14. tbl.
Úgefandi: ALÞÝÐUFLOKKSFÉLAG SIGLUFJARÐAR
Gróin
Oft hefur verið um það talað og
nokkuð reynt að koma til fram-
kvæmda, að kaupstaðabúinn not-
aði frjómagn þeirrar moldar, er
næst væri heimkynnum hans, og
hafa margir athafnamenn gerzt
þar brautryðjendur, en meira má
ef duga skal og til að létta undir
með ræktun kaupstaða og sjávar-
þorpanna hefur. Félagsmálaráðu-
neytið (Alþfl. sér um þá stjórnar-
deild) beitt sér fyrir, að af fram-
færslubótafé næsta árs verðí varið
100 þús- krónum til ræktunar-
málanna, gegn 200 þús. króna
, framlagi annar staðar frá.
Frá öndverðu hefur Alþýðuflokk-
urinn keppt að því, að bæirnir
og sjávarþorpin eignuðust svo
mikið landrými að þeir gætu orð-
ið með þvi íbúum sínum að liði í
þeirri sjálfsbjargarviðleitni þeirra að
rækta sér garðávexti eða annað.
Það mun því gleðja unnendur
þessara mála að ákvarðað er að
gera allsherjar átak á næsta ári,
til að koma af stað vakningu i
í öllum kaupstöðum landsins, og
ættum við Siglfirðingar ekki að
verða eftirbátar í þeim málum
lengur. Þær tilraunir, sem gerðar
hafa verið hér sanna að i flestum
árum er það gróði — já beinn
gróði .— að hafa sinn matjurta-
garð.
Til að lesendum blaðsins gefist
kostur á að kynnast hvað fyrir
forystumönnunum vakir, og á hvern
hátt framkvæmdum skal hagað,
þykir rétt að birta bréf félagsmála-
ráðherra Stefáns Jóh. Stefánssonar,
sem hann sendí 8 kaupstöðum og
50 sjávarþorpum.
Þar segir svo:
mold.
Æáðuneytið lítur svo á, að fyrir
það fólk, sem býr í kauptúnum og
sjávarþorpum og óvissar atvinnu-
tekjur hefir, sé mjög mikilsvert að
geta átt þess kost að hafa stuðn-
ing af jarðrækt og geta i tóm-
stundum sínum framleitt sem
mest af landbúnaðaraíurðum til
eigin neyzlu. Ráðuneytið hefir þess
vegna ákveðið að beita sér fyrir
að geið verði tilraun til aðkomaal-
mennri hreyfingu á ræktunarmálin
á þessum stöðum, eftir því sem
ástæður og síaðhættir leyfa. Ætl-
ast ráðuneytið til þess, að hrepps-
nefndir og bæjarstjórnir, sem skil-
yrði hafa til þess, taki upp for-
ystu í því, hver i sínu umdæmi,
að árlega sé unnið nokkuð að
ræktunarmálunum, í þeim tilgangi,
er fyrr getur. Jafnframt hefir ráðu-
neytið ákveðíð að verja allt að 100
þús. krónum af framleiðslubótafé
næsta árs til styrktar þessum mál-
um, eftir nánar tilteknum reglum.
Ráðuneytið vill því hér með
leggja fyrir hrepgsnefndina (bæjar-
stjórnina), að taka nú þegar til
rækilegrar athugunar möguleikaria
til framkvæmda í þessu máli í
hreppnum (kaupstaðnum) bæði um
útvegun lands til ræktunar og um
sameiginlega ræktun á þvi. Jafn-
framt vill ráðuneytið gefa hreppn-
urn (kaupstaðnum) kost á hlutdeild
í þeim styrk, sem ráðuneytið hefir
ákveðið að verja i þessu skyni af
framleiðslubótafé næsta ár, svo
sem fyrr er greint. Þær styrkveit-
ingar verða bundnar eftirfarandi
skilyrðum:
1. Styrkurinn verður einungis
greiddur til sameiginlegra jarð-
ræktarframkvæmda í kaupstöð-
um,kauptúnum og sjávarþorpum,
svo senr framræslu lands til
ræktunar, samgirðingu um rækt-
unarlönd, ræktunarvega og
byggingar sameiginlegra gryfja
fyrir fiskúrgang til áburðar. Til
greina getur komið sameigin-
leg vinsla á ræktunarlandi, sam-
eiginlegar kartöflugeymslur og
fleira.
2. Að ræktunarlandinu, að aflokn-
um hinurn sameiginlegu fram-
kvæmdum, sé skipt i hæfilega
stórar skákir og það síðan leigt
á erfðafestu.
3. Að landið, sem ræktunarmann-
virkin eru gerð á, sé í eign
eða tryggðri leigu hlutaðeigandi
hrepps eða bæjar.
4. Að Búnaðarfélag íslands hafi
skipulagt ræktunarframkvæmd-
irnar og skiptingu landsins og
að verkið sé unnið samkvæmt
þeim fyrirmælum.
5. Að hreppsnefndir, bæjarstjórnir,
ræktunarnefndir, er þær kjósa,
eða félög áhugamanna á hverj-
um stað, stjórni framkvæmdum
þessum. Skulu hreppsnefndir og
bæjastjórnir þó ávallt ábyrgar
fyrir því, að verkið sé unnið
samkvæmt þeim áætlunum og
uppdráttum, er um það hafa
verið gerðir, og að öðru leyti
sé uppfyllt þau skilyrði, sem
sett eru um styrkveitingu þessa.
6. Að styrkur sá, sem veittur er af
framfærslubótafé til fyrrgreindra
framkvæmda, sé eigi meiri en
1/3 hluti hins sameiginlega
kostnaðar, en takmarkist þó í
heild við 100 þús. kr. á árinu
1942 fyrir allt landið*.
Af bréfi félagsmálaráðherra sjá
menn hvernig fyrstu framkvæmd-
um á að vera fyrir komið, Hér hjá
okkur Siglfirðingum hefur bæj-