Neisti - 16.12.1941, Blaðsíða 2

2
NEISTI
Furðuleg skrif
og »eitt lítið nazistahjarta«.
í blaði Sjálfstæðismanna í Siglu-
firði, — Siglfirðingi — 21. tbl.,
birtist eitt þeirra furðulegu skrifa,
sem birst hafa í þessu málgagni
flokksins af og til s. 1. ár. Grein-
arhöfundur virðist algerlega gleyma
því, að flokkur hans er ekki leng-
ur í stjórnarandstöðu og getur
þessvegna ekki leyft sér áfram hið
sama ábyrgðarlausa gaspur um
opinber mál, sem sá flokkur leyfði
sér áður fyrr. Fyrri hluti umræddr-
ar greinar er þannig rituð, að ekki
verður annað séð, en að þar sé
»eitt lítið nazistahjarta* á ferðinni,
sem er hrellt af aðgerðarleysi og
klíkuskap hinna ráðandi flokka, en
sem mundi sjá ráð til lausnar og
bjargar þjóð — en ekki þingi —
ef hin nazistisku sjónarmið mættu
ráða. í þessum hluta greinarinnar
getur að líta hin velþekktu naz-
istisku orðatiltæki, eins og t. d.
.klíkufundi flokkanna«, þaðanblasi
ekki við vilji þjóðarinnar, heldur
.klíkuvilji fIokkanna« o. s. frv.
í seinni hluta greinarinnar kemst
svo höfundur allt í einu að þeirri
niðurstöðu, að einn sé þó flokkur-
inn, sem sé öllu ofar og hafi »hug-
sjónir«!! Og sjái menn, þetta var
þá reyndar Sjálfstæðisflokkurinn!!
Einn af þeim þremur flokkum, sem
stendur að þjóðstjórninni, og sem
greinarhöfundur hafði rétt áður lýst
svo fagurlega sem stjórn flokks-
klíkanna o. s. frv. Er hægt að
taka slík skrif alvarlega? Vissulega
ekki. En skrif sem þessi fela þó
í sér vissa hættu fyrir lýðræðið í
landinu. Þau eru framkvæmd og
þrauthugsuð, sem einn þáttur í þvi
að grafa undan virðingu fólksins
fyrir lýðræði og þingræði og brjóta
braut fyrir valdatöku einræðis og
ofbeldis. Þetta eru ekki nýjar að-
ferðir, heldur gamlar, en sem not-
aðar hafa verið með allt of góðum
árangri, þar sem fólkið síðar hefir
verið svift réttinum til þess að tala,
skrifa og jafnvel að hugsa.
Nokkur óánægja hefir verið í
öllum flokkum með »þjóðstjórnina«,
misjafnlega mikil og byggð á mis-
jafnlega mikilli velvild til þess að
skilja þau viðfangsefni, sem hún
hefir haft að leysa. Blaðið Sigl-
firðingur virðist hafa »spekulerað«
alveg sérstaklega i þjóðstjórnar-
óánægjunni. Jafnframt þessu virðist
blaðið annað veifið gleyma því,
að Sjálfstæðisflokkurinn er þátttak-
andi í fyrgreindri stjórn oghrósar!!
honum og hefur til skýjanna, sem
þann eina flokk, sem bjargað geti
þjóðinni frá núverandi stjórn og
þar á meðal frá Sjálfstceðis-
flokknum.
Blaðið segir að Alþingi hafi verið
kallað saman vegnaósamkomulags
um lausn dýrtíðarmálsins.
Þetta er rétt, það sem það nær.
En blaðið gleymir einungis að
geta þess, að ráðherrar Sjálfstæð-
isflokksins neituðu að framkvæma
dýrtíðarlögin frá vetrarþinginu og
töldu þau einskis verð, þó þeir
telji þau nægilega góð núna. Blað-
ið gleymir líka að geta þess, að
ráðherra og formaður Sjálfstæðis-
flokksins, Ólafur Thors, hafði fallist
á tillögur Eysteins Jónssonar um
lögbindingu kaups, þó að hann
síðar þyrði ekki að fylgja þeim
eftir. Ráðherrar Framsóknarflokksins
höfðu þess vegna þegar Alþingi
var kallað saman, fulla ástæðu til
þess að álíta að þingvilji væri
fyrir tillögum þeirra. Sama gleymska
var ríkjandi hjá Siglfirðingi s.l. vor,
þrátt fyrir ítrekuð tilmæli Ólafs
Thors, að flokksblöð hans birtu þá
yfirlýsingu hans, að hann hefði
verið samþykkur Eysteini Jónssyni
um að leggja 10 prc. launaskatt á
alla verkamenn og launþega í
landinu. Ætli það hefði ekki hækk-
að risið á sumum aðstandendum
Siglfirðings, ef þeir hefðu átt að
greiða 600 kr. viðbótartekjuskatt
til ríkissjóðs af sínum litlu launum?
Þetta hefðu þeir þó þurft að gera,
ef »hugsjóna«-flokkurinn, Sjálf-
stæðisflokkurinn, eða formaður hans
hefðu mátt ráða á vetrarþing-
inu 1941.
Næsti »Siglfirðingur« vill kannske
skýra lesendum sínum frá því
hversvegna atvinnumálaráðherra
ekki framkvæmdi ákvæði dýrtíðar-
laganna um hámarksverð á farm-
gjöldum? Með glöggum tölum í
frumv. Alþýðuflokksins hefir þetta
verið skýrt, hinsvegar hefðukannske
hlutabréf í skipafélögum ekki verið
seld tuttuguföldu verði, ef heimild-
in hefði verið notuð.
Kannske sama blað skýri frá því
hversvegna fjármálaráðherra ekki
notaði ákvæði dýrtíðarlaganna til
þess að lækka tolla á nauðsynja-
vörum almennings, eins og korn-
vörum, kaffi og sykri, eða hvers-
vegna sami ráðherra ekki notaði
ákvæði tollalaganna um að inn-
heimta ekki tolla af margföldum
stríðsfrögtum allra innfluttra vara?
Var það kannske gangstætt »hug-
sjónum« flokksins ef þetta hefði
verið framkvæmt?
Blaðið endurtekur það sem oft
hefir heyrst áður, að Sjálfstæðis-
flokkurinn sé flokkur allra stétta
og allrar þjóðarinnar. Hann er
flokkur hins ríka, flokkur hins frá
tæka, flokkur atvinnurekandans,
flokkur verkamannsins, flokkur
kaupmannsins, flokkur neytandans,
flokkur striðsgróðamannsins, flokk-
ur láglaunamannsins. Vill nú ekki
blaðið skýra lesendum sínum frá
því hvernig »hugsjóna«-flokkurinn
hefir nú rækt þetta hlutverk sitt.
Hverra hugsmuni hefir hann verið
að framkvæma og er hann að fram-
kvæma? Þegar ráðherrar Sjálf-
stæðisflokksins komu í veg fyrir
það árið 1940 í ríkisstjórninni, að
sérstakt útflutni’ngsgjald yrði tekið
af hinum geypilegu ísfisksölum
togaranna í Englandi, réðu þá
flokkshagsmunir hinna ríku eða
hinna fátæku, stríðsgróðamannanna
eða láglaunastéttanna? Þegar
Sjálfstæðisflokkurinn fékk því til
leiðar komið að öll töp áranna
1931—40, voru dregin frá stríðs-
gróða ársins 1940, áður en skattur
var á lagður, hvers sjónarmið réðu
þá? Þetta verður nú að nægja í
bili, en greinarhöfundur getur
huggað sig og »sitt litla nazista-
hjarta« með því að í greininni
sjálfri hafi hann þó slegið einn
varnagla fyrir velgengni »hug-
sjóna«-flokksins, sem sé þá, að
forystan þurfi að vera örugg. Ef
illa kynni að fara, má til þess
vitna, að samkvæmt kenningum
nazista hefir gyðingleg forysta
aldrei verið talin 4il þess fallin að
ná fullkomnun »hugsjónanna«.
Ábyrgöaxmaöur:
Ó. H. GUÐMUNDSSON.
Sigluf j arðarpr entsmið j a.