Safnaðarblaðið Geisli - 28.09.1947, Blaðsíða 1

\y
T'r.° *.• • * 1
I-I. srgsngur. Sunnudagur 28. sept,I947. 11, tblutlsfl .
S IÓRPEULEG
•• UEFHAFSORÐ.
(Inngangeorð Jóhennessrguðspjells eru
svo dássmlegjsð ekki verður komist sð
teljs þsu meðal.þess fegurste,sem rit-
sð hefir verið.Lesið bessi orð með st-
hygli). •
"í upphsfi vsr orðið,og orðið vsr hjs
Guði,og orðið vsr Guð;þpð var í upp-
hefi hjs Guði.AUir hlutir eru gerðir.
fyrir þrð,og ón þess vpr ekkert til,
sem til er orðið.í því vsr líf og líf-
ið var Ijós mmnenns;og Ijósið skín'í
myrkrinu,og myrkrið hefir ekki tekið
s móti því,
Keður kom frem,sendur rf Guðijhenn
hét Jóhennes.Þessi meður kom til vitn-
isburðer, til bess eð vitns um Ijcsið,
til þess eð ellir skyldu trva fyrir
henn.kkki ver henn I jósið..heldur •étti
hann að vitne um ljósið..Hið eenne 1 j6s
sem upplýsir hvern menn,ver sð kome í
heiminn.Hann ver í heiminum,og heimu.r-
inn ver orðinn til fyrir henn,og he.im-
urinn þekkt.i henn ekki.Henn kom tii
eigner sirmer, c-g hens ei.gin menn tóku
ekki við honum.Ln ö? lum beiin, sem. tcku
við honum,gpf hann rétt tll eð vérða
Guðs börn:þeim sem trua f nefn hens,
sem ekki eru ef blóði,né af holds viíj
ne af manns viljs,heldu.r ,?f Guði getn-
ir.Og orðið varð hold - og hann bjó
með oss,fullur nsðár og sannleikr, og
ver saum dýrð hans»dýrð sem eingetine
spnar fra föður,Jóhannes vitnar um
hénn og kallar og segir:Þessi var sé,
sem eg sagði umtHann, sem kemur p eftir
mér,hefir verið a pndan mér^því eð k
hann vsr fyrri en eg.Því að ef gnægð
hans hofum vér sllir fen.gið,og bpð nsð
p, nað ofanjþví að lögmólið var gefið
fyrir Mose,en náðin og sannleikurinn
kom fyrir Jesúm Krist. '’ ngim hefir
nokkurn tíma séð Guðjsonurinn eingetni
sem hallast að brjósti föðurins,hahn
hefir veitt oss þekking á honum.
-----oo.Ooo-----
DAGURin'í DAG,
17.sunnudagur eftir trinitatis..
Guð spjalí :Lúka.sar 14. kap .1.-11. vers.
Fisti11:Lfesusbréfið 4.kap.1.-6.vers,
Guð sp jall ssalmar:nr. 353 og 366.
Niðurlsgsorð guðspjallsins eru þessi:
"Því að sérhver,sem upphefur sjalfan
sig,mun niðurlægjast,og sa,sem niður-
lægir sjól.fan s.ig,mun upphafinn verðái*
Menn sækjast eftir metorðum og titl-
um,til bess að láta sem mest s sér
bera^og til þess að la.ta aðra sýna
sér ýmis virðingarmerki,Sn þeir' eru
æði margir,sem þannig mjaka sér til(
’mannvirðinga, a.n þees að vera verðugir
slíks af eigin kostum.Og oft er svo,
a.ð slíkir menn misnota sér þé aðstöðu,
sem þeir bannig fé.Þeir velja sér
sem hagkvæmasta aðstöðu til þess að
geta sýnt meðbræðrum sínum og systr-
um,að bað s^u þeir, sem eigi að raða.
Slíki.r menn vinna ekki að .mólefnum
alþýð,u manna^heldur skare eld, ?ð sinni
8 koku','u1Rn þeir>sem vinnb sig ófram
fyrir elgin verðleika. og nota aðstcðu
sma til almenningsheilla, eiga. og
munu hljóta verðugt lof.-Starf hvers
manns a fyrst og fremst að tyggjast
a kærl.e.ikanum,ekki tómri ést a'eigin
hagjheldur Éyrgt og fremst a hag og
velferð na.ungans.Og slík.ir menn eigp
fyrirheit Jesu Krists um það, að beir •
muni hljota. vjðurkenningu Guðs sialfs.
-Kærl eákurinn barf að raða raeira1 i
viðskift.um einstaklinga og þióða,ef
mannkynið a ekki að hraps niður í
grafarmyrkur tortlmingar.