Neisti - 24.12.1941, Qupperneq 1

9. árg.
Siglufirði, miðvikudaginn 24. des. 1941.
16. tbl.
Úgefandi: ALÞÝÐUFLOKKSFÉLAG SIGLUFJARÐAR

>^
W
Mb
W
XX
w
XX
w
>v
XX
>v
XX
>V
>sS
Mb
W
>^p
XX
>V
XX
>V
>V
XX
>V
XX
>V
XX
>v
xx
>v
XX
XX
>v
] O L
JÓLIN 1941 eru að koma. Um alda-
raðir hefur allstór hluti mannkynsins
haldið heilög jól, fæðingarhátíð frelsarans,
sem einnig hefur verið hátíð gleðinnar,
friðarins og frelsisins. Jólin hafa verið
heilög hátíð hinna trúuðu um víðaveröld,
hátíð gleðinnar fyrir börnin, sem notið
hafa umönnunar foreldra, eldri systkina,
ömmu, afa og annara góðra ástvina. Þau
hafa verið hátíð friðarins, þess friðar, sem
jólaboðskapurinn færir mannanna börnum
og þess friðar, sem tilfinningarnar gróður-
setja í hjörtunum og hátíðin tendrar, sem
þoka daglegum erjum um set, en hrópa
á frið og sátt við guð og menn.
Þau hafa verið hátíð frelsisins, þess frelsis,
sem leyfir einstaklingnum, að njóta helgi-
haldsins eftir andlegum og veraldlegum
ástæðum.
Að vísu hafa ávalt fylgt jóladögunum,
sem öðrum dögum tár og margskonar
harmur, þó líklega aldrei í eins stórum
stil og nú, en það eru aldrei eins miklir
möguíeikar til að þerra þau tár eins og
um jólin, því hjörtu mannanna eru aldrei
eins móttækileg fyrir samúð og góðar
tilfinningar, sem á þessari heilögu hátið.
Hjá öllum hugsandi mönnum getur koma
þessara jóla ekki vakið sömu hugarhræring-
ar og áður. Jólaboðskapurinn og trúfrelsið
er víða fótum troðið, jólagleðin týnd í
hörmungum heimstyrjaldar og tárum yfir
dánum, týndum og örkumla ástvinum, og
hrundum og brendum heimilum, friðurinn
helskotinn og frelsið undir lás.
Allur heimurinn er í eyðileggingar-
styrjöld, grimmari og víðtækari en nokk-
urntíma fyrr. Skammdegið hefur aldrei
verið jafn svart og nú í víðtækri merkingu.
Menn vilja máske segja, að hörmungar
þessar nái svo lítið til okkar, íslendinga,
að við getum haldið jól á sama hátt og
áður. En við erum komnir inn í hringiðu
þessara hörmunga, við erum hernumin
þjóð, þó án blóðsúthellinga, við erum á
ýmsan hátt frelsi sviftir af völdum striðs-
ins, og við höfum aldrei misst eins marga
góða þjóðfélagsþegna og hjartkæra ást-
vini í hina votu gröf á nokkru ári, eins
og á þessu síðasta, bæði af völdum veðra
og striðsaðgerða. Það hafa því aldrei ver-
ið eins mörg hjörtu og nú, sem gráta yfir
föllnum ástvinum og dánum framtíðarvon-
um, og ættu hugarhræringar okkar um
þessi jól að vera að miklu leyti helgaðar
minningu þéssara mörgu föllnu vina, sem
horfið hafa svo sorglega og fljótt.
Nei, þessi jól geta ekki heimsótt okkur
á sama hátt og áður. Þessi jól verða há-
tið vonarinnar, vonar um vor á eftir skamm-
deginu, vonar um bjartari framtíð, vonar
um gleði, frið og frelsi, vonar, sem gefur
okkur þrótt til að heyja lífsbaráttuna, okk-
ur, ástvinum og þjóð til gagns og gleði.
Undir merki hennar tökum við á móti
jólahátíðinni og óskum öllum
gleðilegra jóla.