Safnaðarblaðið Geisli - 20.02.1949, Blaðsíða 1
IV »■ argangur.
Sunnudagur 2ö.febrúar 1949.
2. tölublað á
3ÖÐQDQQQÖQEX)ÖQQQ0ÖQÖÐÖQÖQ£XK3ÐEX5Q£
X X
X DAGURINN í DAG. X
X X
2.sunnud. í níuviknafÖstu.
Pistlll:II.Kor.I2.kap.2»~9.vers.
Guð spjsll:Lúk.8.kap»4.-15.vers,
Salmar:nr.:119,131,425»43o,
Þau orð,sem Jesús Kristur talar til vor
í gpðsplalli dagsins eru þessi:
"Saðmaour for út að sa sæði smuj og
er henn var að sá,féll sumt sæðið við
götuna og varð fótum troðið,og fu^lar
himins atu það upp.Og annað féll a
klöpp,og er það óx,skrælnaðl það,af því
að það hafði ekki vökva. Og annað féll
meðal þyrna,og þyrnarnir uxu upp með
og kæfðu það. Og annað féll í góða jörð,
og það ox upp og bar hundraðfaldan á-
vöxt. Um leið og hann sagði þetta,kall-
aði hann hátt: Hver sem eyru hefir að
heyra,hann heyri,
Þá spurðu lærlsveinar hans ha.nn,
hvað þessi dæmisaga ætti að þýða, En
hann sagði: Yður er gefið að þekkja
leyndardóma guðsríkis? en hinum aðeins
í dæmisögum,til þess að sjáandi sjái
þeir ekki og heyrandi skilji þeir ekki,
En dæmisagan þýðir þetta: Sæðið er Guðs
orð.í en þeir við götuna eru þeir, sem
hafa heyrt það; síðan kemur djöfullinn
og tekur orðið burt úr hjarta þeirra,
til þess að þeir skuli ekki trúa og
verða hólpnir. En þeir á klöppinni eru
þeir,sem taka við orðinu með fögnuði,er
þeir hafa heyrt það; en þessir hafa
ekki rót,þeir er trúa um stund og falla
frá á reynslutíma. En það er féll með-
al þyrna,það eru þeir sem hafa heyrt
orðið,en fara síðan og láta áhyggjur
og auðæfi og unaðssemdir lífsins kefja
sig;0g bera engen þroskaðan ávöxt. En
sæðið í góðu jörðinni,það eru þeir, sem
hevrt hafa orðið ,geyiria það í göfugu og
góðu hjarta,og bera avöxt með stöðug-
lyndl 1'
Oss gefast mörg tækifæri í lífinu
til þess að kynna oss Guðs heilaga
orð. Vér eigum kost á að lesa það í
Biblíunni og heyra það víða lesið og
flutt, Með því að taka þátt í guðs-
þjónustum,getum vér heyrt það lesið
og skýrt, Með því að opna sálir vor-
ar þar fyrir hinu heilaga orði,get-
um vér gefið lífi voru^þé fyllingu,
sem það þarfnast. Og þa verðiom ver
eigendur þeirra ávaxta,sem postulinn
nefnir ávexti andans: Kærleika,gleði,
fr-ið jbiðlund,gæsku,góðvild, trúmennsku
og hógværð. Það eru auðæfi,sem hvorki
mölur né ryð fá grendað, Slík auð-
æfi eru ekki stundareign mannsins,
heldur eilíf eign,sem enginn megnar
að taka frá honum. Aflið yður slíkra
auðæfa.og |>ér munuð brátt finna, að
lífið i trunni á Guð og frelsara vorn,
Jesúm Krist,er meira virði en allur
veraldarauður,
Hér á BÍldudal er kirkjusóknin
framúrskarandi góð.í Jesú nafni bið
ég algóðan Guð að gefa,að það fræ-
korn,sem sáð er í sálir BÍlddælinga
{ kirkjunnl þeirre,megi bera sem
ríkulegastan ávöxt.
í húmi nætur hlustar hljóður
heimur,eftir dagsins klið.
Hrelldu^hjarta,Guð minn góður,
gefðu ró og sálarfrið.
Þeim sem biðja,vona og vaka,
vinum sviftir,Drottinn mirtin,
Og þeim sem að þú ert að taka
til þxn,Guð,í himininn.
Konan í dalöum.
M E S S U R.
Á Bíldudal í dag,kl.2 e.h.
í Selérdal 27.þ.m.
Á Hra.fnseyri ö.marz.
Á Bildudal lS^marZjkl.2 e.h.