Safnaðarblaðið Geisli - 15.05.1949, Blaðsíða 6

GEISLI
MAÍ 1949,
:Vi:;
svo oft dreymt um.Þegpr hún kom í eldhúsið,stoð hún fré ser numin.HÚn gat
ekki ennað en starað á tígulsteinslögðu veggina með viðkunnanlegu hvelfing-
unni fyrir eldevélinp - og glerhurðirnar fyrir matsrekapunum - og eldhúss-
horðið,sem hægt vrr að leggja samen,- Eæði húsin voru í sama stíl,en Sallý
kunni þ& betur við þaðjsem hún kom fyrr í0"Það er ^ásemlegt",sagði hún,"og
mer væri anægja í að fa að sja þeð,beger,allt er búið - ef eg ma"."Ef pér
megið",s?gði hann hlæjendi."Eg vona eð ber viljið koma - oft - oft - af bví
eð - hi - hi - hum",hann fekk h&stakjökl,"aT bví að ég bsrf á hjalp yðar að
hetde,ég borf eð fá raðleggingar hja stúlku - hjá stúlku,sem hefir vit a því
og tilfinningu fyrir - hérne - bettp með litinn é herbergjunum og fleiri
svone - svone - je - skreytingum","Hveði mér,sem bætti svo undurvænt um eð
kome og - ég - ég er beger búin eð hugse um bað etriði, En - þsð er nú ekki
víst að yður líki míner hugmyndir"."Ég er viss um,eð mér muni líke bær
prýðilege",flýtti henn sér að segja. - - - Það sem eftir var degsins var sælu-
stund fyrir Sallý,og miklum hluta næturinnar,sem hún étti að hafe sér til
hvílder,eyddi hún í þeð,eð reyna til eð finne hinar mest heillendi "ráðlegg-
ingar" - viðvíkjendi litunum,sem prýðe skyldu bette yndislega hús hinum meg-
in götunner.Já,bennen létte reuða og hvíte lit á forstofune,ljósgult - 'lit
s&lerljóssine - é dagstofune -$ og hún burfti ekki nema að íoke eugunum til
þess eð sg'á blýgreyptu gluggene,með hugl júfu,l jósu glu^ getjöldunum, sem blöktu
ýmist út út gluggunum eðe inn úr honum,beger blærinn ver svo þýður og bless-
sð s&lerlg&sið kom,til þess að fylle uneð lífsins,endurner? og verma - einn-
ig mennsselina.- En hveð barne gæti orðið yndislegt heimili? Hversu notaleg
o^ aðleðendi mundu herbergin verðp,- Og - loksins - þeger hún sofnaði,sá
hun þette töfrendi hús í dreumum sínum og þar birtist það ennbá yndislegar -
Hún vekneði fyrr en hún var vön og sá allt betta,- En þó,en þó var eitthvað.
sem ver yndislegra en húsið - eitthvað ennbá meira tofrendi,leðendi,seyðandi
og heillandi - t bað ver blikiðjljósið,ljóminn,sem hafði verið í rugum Bobs
- í hvert skipti sem henn leit e hene.Og vökudraumernir voru sæludreumar,
sem vögguðu salinni í yndisleik bess fagra,gerðu tilveruna svo dýrmæta og
uneðsríka-. Um morguninn,begar Sallý hafði klætt sig og var pð búa til
morgunmatinn hende sér einni-fenn hún,að hið býðingarmeste,sem lífið á til,
hefði eltekið hugp hennar - flle sál hennar - hún var orðin ástfengin ef
BobMicham,- Næstu tvo dage var Bob ekki með mönnunum,sem ennbá voru að
vinnr hinum megin götunner.En á briðja degi kom hann aftur og virtist br
vera mjög önnum kafinn,eins og til bess að bætr upp fjarveruna.Hann hélt é»’
fram að vinna einn,begar hinir fóru til matar.Og matartíminn var bví nær
hálfnaður,begsr Bob kom hröðum skrefum yfir götuna og inn í litlu búðina
hennar Sallýjar.HÚn fann að hún roðnrði,begar hún bauð henn velkominn, i
seinni tíð hafði hrnn vanið sig á að neytr smurða brauðsins síns og drekka
keffibolle með því við anneð litla borði* hjé arninum.
"Ég hefi átt mjög ennríkt í tvo dega",spgði hann um leið og hann settist
ni*ur,"ég þurfti eð starfe dálítið upni í sveit",Srllý grt ekki rð sér gert
að álykta,að þetta st&ra byggingaf élf'g yXKKffiQSSMIXHia: "Ransome &■ Mildey;|,
væri sérlega heppið að hafa svona duglegrn verkstjóra.HÚn lét keffibolla é
borðið hja honum og hann opnaði breuðböggulinn sinn um leið og hann var að
tele við hena. - Hvernig sem á því stóð - hefði ljósmynd vrfizt með brauð-
inu í böggulinn og Bob dró hana út úr blöðunum og rétti hana að Sellý.
" Litli Bob",segði hann glaðlega," er hann ekki fallegur snáði?"
Það var líkast bví að Sallý væri orðin að dauðri vél,hreyflngarnar voru
svo þvingeðar,begar hún t&k við myndinni.- Litli Bob? 0,bað vpr ómögulegt.
En þó - myndin var svo lík - rð ekki varð um villzt - og hún þvingaði sig
til að svara:"Mjö^ fallegur-" en röddin var hljcro]aus."Hvað er hrnn gamall?"
"Hann er briggjp ara á morgun - og nú man ég þeðjfig barf að kaupa hrnda honum
stóran súkkul1 aði-kassa.óbekktaranginn sá arna,hcnum bykir svo góðar heima-
tilbúnu "karemel'lurnar" yðar".
(Eramhpld).