Safnaðarblaðið Geisli - 24.12.1949, Blaðsíða 7
GEISLI
111
JÓLABLAÐ 1949
JÓLAGJAEIR
'géfn-
fall-
Um fátt er nú talað og
hugsað meira meðal harna
og fullorðinna en það, (
hvaða g,jafir þeir eigi AvV
að gefa og hvaða ggafir/
þeim verði gefnar a
jólunum.Það er orðin
sterk venja,að einkum hörnum eru
ar jólagjafir,Þetta er vissulega
egur siður,sem sennilega á rót sína
að rekja til gjafanna, sem vitringarn-
ir frá Austurlöndum færðu Jesú.En það
vill stundum fara svo,að gjafirnar
verði ekki til eins mikillar gleði,
eins og þær eru ætlaðar.Það stafar
einkum af því,að þær eru of miklar,
Það kemur fyrir,að börnum berast svo
miklar gjafir,að þau treysta sér ekki
til að gera upp á milli þeirra og verð
svo óánægð með þær allar.Og svo verða
gefendurnir fyrir vonbrigðum.Og jólin
hjá þessum aðilum missa að miklu leyti
sinn saklausa gleðiblæ,- Margir að-
standendur barna kannast við það,þeg-
ar börn eru að bera. saman gjafir sín-
ar,og út frá því skapast öfund með
þeim.Þá fara þau að óska eftir þeim
hlutum,sem þau ekki sjálf eiga,heldur
hitt barnið,- Það er því mikill vandi
lagöur á þá,sem velja og gefa börnum
jólagjafir.En fyrst og fremst þarf að
gæta þess,að gjafirnar spilli ekki
jólagleðinni,hvorki fyrir gefendum né
þiggjendum þeirra.En það gera þær,ef
þær eru of miklar.Minnumst svo þess,
sem kom fyrir foreldrana ungu.Þau áttu
S&XKungt barn,sem svaf í vöggu sinni,
er þau tóku saman gjafirnar.Þeim kom
saman imi að leggja gjafirnar ofan á
sæng barnsins.En barnið vaknaði ekki
til þesea lífs,þvi að það kafnaði
undir gjöfunum.
Gætum þess,að hin sanna jólagleði
kafni ekki undir gjafaþunga.Minnumst
þess,að fyrst og fremst finna börnin
jólagleðina í fagnaðarboðskap jólanna.
Það er fyrsta og dýrmætasta jólagjöfin,
Verum einnig þéss minnug,að það eru
ekki jólagjafirnar,sem við minnumst
fyrst og fremst frá jólunum heima - ,
bernskujólunum,heldur helgi og friður
heimilanna.
Gefum börnunum og hvert öðru fyrst
og fremst fegnaðarboðskapinn um barnið
í jötunni - frelsarann,Jesúm Krist.
a.
Adelbert von Chamisso:
SYMGLU AETUR.
í]g oft hef frá ástvinum þegið tt
ilmblóm sem kærleiksvott
og sungið mér eitt og annað, |:
og allt var þá fagurt og gott. t
Og einmana hefi ég harmað,
og hugrekkið flúið á brott,
þa söng ég óðinn minn aftur,
og aftur varð fagurt og gott.
:
t
«i
:
Ég sá að ég stundum stökkti
stórlyndisæði brott :
því syngi ég óðinn minn aftur, «
þeim allt varð þá fagurt og gott
:
Ei skalt þú æðrast né kvarta,
allt angur þitt fýkur á brott,
Syngdu þá aftur og aftur,
unz ellt verður fagurt og gott,
Ingivaldur Nikulásson
þýddi.
:«:
GEISLA hafa borist margar hlýjar
kveðjur,bœði í bundnu og óbundnu
máli.Eátt eitt leyfir rúmið á birta,
In innilegar þakkir fyrir þær allar,
- Hér eru tvær vísur,sem nýlega bár-
ust frá N.S,,góðvini GEISLA :
Þú ert góður,GEISLI minn,
gott var að fá þig núna,
frá þér streyma styrk ég finn,
styrk,sem eflir trúna.
Af GEISLA mestan fögnuð finn,
friðargestur velkominn,
fræðalestur þigg ég þinn,
það er nestisbitinn minn.
Þá má geta þess,að oft berast GEISLA
peningagjafir.Ekki er heldur hægt að
geta þeirra allra. Hjartanlegar þakk-
ir fyrir þær allar.
íi
Vl X
G E I S L I óskar öllum
lesendum sínum
þ-A
gleðilegra jóla.