Safnaðarblaðið Geisli - 01.01.1955, Blaðsíða 12

G E I S L I
8
X. ÁRGANGUR
ine. Allt var undirUúið,ef krafta-
verkið gerðist. Það var í beirra
aug\im ''kraftaverk", ef Helgi næði
landi og gæti dregið kaðlana. til
sín og fest þs í landi,svo að héldi.
Þeir hiðu í ofvæni. Þeir sáu glytta
í landið, en hvar var Helgi? - - -
Sundið var erfitt og langt,hrim-
ið 6gurlegt,veðurhæðin mikil,- Tvis-
var komst Helgi svo nærri landi, að
hann náði niðri,en útsogið var svo
sterkt,að það sló honum flötum. Hann
var að því kominn^að gefast upp,þeg-
ar hann sogaðist út í hrimgarðinn i
annað sinn. Þa heyrðist honum sagt
við sig: "Hjerta yðar skelfist ekkij
trúið a Guð og truið á míg'*... . TTT
hins ýtrasta skal neyta krafta.nna.
Hann gerði þriðju tilraunina..Risa-
vaxið ólag har hann þá með heljar-
afli til lands.Hann harst lengra á
land upp en áður,og upp á mjúkan
sand. En útsoginu" kveið hann - - -.
Hann staulaðist ofar á sandinn og
fann hrátt steinnyhhu,sem hann greip
dauð ahaldi um. - - - Guði sé lof.'Hon-
um var horgið,- - - Hann kraup nið-
ur á sandinn andartak og gerði Guði
þakkir og hað , að sér mætti auðnast
að draga hjargkaðal frá hátnum í
land. - - - Bænin var heyrð,- Honum
auðnaðist að ná kaðlinum í land og
festa hann. En þá var þrekið á þrot-
um,- - - Hann heyrði mannamál. Víst
voru menn að kalla til hans.En hann
var svo máttfarinn,að hann hallaði
sér út af - og Honum hvarf minni„-
Hverjir tölúðu? SmiTamenn, sem. har
þer að,en þeir höfðu farið að leita
fjár,þegsr hríðin skall á,- - Ekki
þarf að orðlengja það,að þeir
hjálpuðu til við hjörgun hátsverj-
anna eftir heztu getu. TÓkst það svo
vel,að allir náðu þeir la.ndi,þrekað-
ir að vísu,en ómeiddir þó að mestu.
Helgi hresstist einnig hrátt,enda
fengu þeir ágæta hjúkrun á hæ þar
skammt frá.
Helgi komst heim til sín um vor-
ið , en vsrð sldrei samur maður eftir
þrekraunina. Hann lá allt sumarið
og fram á. haust. Hann dó á Allra
salna messu,i höndum þeirra Sigur-
hjargar og séra Jonasar,vinar síns.
Engin þjóðarsorg var fyrirskip-
uð,þó að Helgi kveddi þeánan heim.
En eftir jarðarförina var gert heyrum
kunnugt,að eigur sínar hefði Helgi
gefið að mestu til slyssvaxna á sjó.
Enn fremur ánafnaði Sigurhjörg allrr
eigur sínar LÍknarsjóði Eyrarsafna.ð-
ar. Skyldu prestshjonin þar á staðn-
um jafnan annast um,að fénu yrði var-
ið samkvæmt fyrirmælum gefenda,- - -
Þau Helgi og Sigurhjörg þóttu ekki
nein glæsimenni og vísast ekki sam-
kvæmishæf. En heiðvirðleika þeirra
dró enginn í efa. Þau létu lítið á
sér hera,en Öllum góðum málum unnu
þau. Þau höfðu ekki af stórum efnum
að miðla,en öll góð fyrirtæki áttu
ást þeirra og ofurlítinn fjárstyrk
vísan. Aldrei fóru þau svo í kirkju,
að bau létu ekki aura í samskotabauk
kirkjunnar. Aldrei létu þau vera að
hiðja fyrir guðsþjónustunni. Allááf
tóku þau þátt i lof^erð safnaðarins,
með því að syngja salmana með söng-
flokknum. Þetta. þykir máski ekki
mikils virði, En - skyldu nú ekki
nöfn þeirra Helgs og Sigurhjergar
hlessuð9þegpr nöfn oflátunganna eru
gleymd? - - - 1 fuilri alvöru sagt:
Skyldu þeir hógværu ekki lifa lengst
í landinu?
S T A K A.
Strengir hrökkva, stýri hrotnar,
stefnu hreytir ferjan min.
óðum rökkvar, aflíð þrotns.r,
andinn leitar, Guð, til þín,
A. L.
Menn segje,að leiðirnar að lokamark-
inu séu mergsr. Það er rétt: Króka-
leið irna.r eru ma.rgar, en beina lejA-
ln er" að eins ein, Hún liggur inn a
víð ~J~TTl~'gúðdomsins, sem hýr í
helgidómi hjartans.
(Raterg).
"Ver vitum, að þeim, sem Guð elska,
verður allt til góðs,- Ef Guð er
með oss,hver er þá á móti oss?"
(Róm.8,28,31).