Safnaðarblaðið Geisli - 10.04.1955, Blaðsíða 13
G E I S L I
39
X. ÁRGANGUR.
"diskurinn" sveimsði ekki eins hstt
og slitið var í fyrstu. Hsnn vsr Því
ekki eins stór um sig og virtist»frá
jörðu sð sjá. Einnig kom i'ljós, að
hann var ekki eins og diskur í Isg-
a
úr
diskur í
inu,heldur nokkurn veginn kúlulsgaj
Henn vsr úr efni,sem vel bekkist hér
jbrðu,ends tvímælslsust upprunninn
"taradslnum". Pette var nefnilega
mjög svo jarðneskur lofthelgur, sem
veðurathugunarstöðvar lata daglega
stiga í haloftin,til þess að fa vitn-
eskju um veðurskilyrði þar efra.Þeg-
ar þeir eru við jörð,eru þeir allt að
2 m. í jbvermál,en geta banist tölu-
vert út,eftir því sem þeir stíga upp
og loftþrýstingurinn minnkar.Þeir eru
úthúnir sjálfvirkum tækjum,sem mæíc
hæð,loftþrýsting,hitp og raka,og Þeir
útvarpa sjálfir þessum upplýsingum
niður til veðurethuganastöðvanna. Að
sjálfsögðu er slíkur veðurathugana-
helgur dýr,og me skilvís finnandi,sem
sendir hann til veðurathuganastöðvar-
innar húast við þakklæti eða jafnvel
fundarlaunum,
Þetta var svo sem ekki í fyrsta
skipti,sem menn hafa talið sig sjá
"fljúgandi diks",þegar aðeins var um
að ræða «rcús lofthelg, Veðurfræðing-
arnir hafa hent á þetta hvað eftir
annað,en menn virðast ekki vilja taka
mark a því,sem þeir segja,e.t.v.vegna
þess,að þeir eru veðurfræðingar.Haft
er eftir Dana einum ,að eigi muni tak-
ast að sannfæra fólkið um,að hinir
"fljúgandirdiskar" séu lofthelgir,fyr
en veðursþárnar sanni,að takandi sé
mark á veðurfræðingum.
Þegar öllu gamni er sleppt,þá eru
ekki allir "fljugandi diskar"lofthelg-
ir. Þegar enn fremur er vinzað úr allt
gahh,missýningar,hillingar og rafmagn
I hálof tunum,|>á verður að vísu lítið
eftir,en þó faein fyrirhæri á hverju
ári,sem engin viðunsnleg skýring fæst
á. Að kalla fyrirhæri bessi "fljúg-
andi diska",er engin skýring heldur.
óskiljanlegt fyrirhæri í háloftunum
hefði fyrr á tímum verið kallað fyrir-
hoði eða loftandi,af hjátrúarfullu
fólki.- Norðurljósin voru til skarams
tíma óskiljanle^. En íslendingar eru
ekki að^kippa ser upp yið það,þótt
þeir sjái norðurljós. rÖðru máli er að
gegna um þjoðir,sem húa þar á hnett*
inum,sem norðurljós sjást sjaldan.
Nott eina vorið 1938,saust norðurljós
víða á meginlandi Evrópu. Meðal tékk-
neskrar alþýðu fundust þó nokkuð
margir,sem álitu,að þetta hoðaði ill
tíðindi og stór. Hindurvitni þeirra
styrktust við það,að Tékkóslóvakía
var sundurlimuð með Múnchensamningn-
um að hausti sama árið.
Það væri vissulega gaman að vita
meira um þetta fyrirhrigði,ekki síður
en um margt annað,sem við enn skiljum
mjög ófullkomlega. En engin ástæða er
til þess að **r* andvaka þess vegna.
K. V.
VÍSUBOTNAR.
Vísuhelmingurinn,sem nú ekyldi hotna
er þannig:
"Skýrir tróðu á skáldabing,
skorti ei ljóðin háttabung".
Mar,höfundur vísuhelmingsins,hotnar
hann þannig:
"Dýrum óði öldin slyng
orti góðan rímbáttung".
jón skrifar m.a.:..Enginn ætti að
neita sér um að^hotna vísur,þótt
hann sé ekki skáld,fremur en ég.En
minn hotn er svona:
Semja ^óða^sön^sfylling
sízt ma hjóða onyt^ung".
N.N.segir m.a.: "Ég sé skaldin fyrir
mér á þinginu,en suk þess að þar eru
karlmenn,sl ég þetta:
En þar stóðu stolt i kring
stæðilegu flgóðin ung".
Einn segir^að^sér liki ágætlega vísu-
upphafið,en sér hsfi ekki tekist að
finna hezta hotninn,hann finni annar,
En airia hotn segir hann þennan:
"Eflir móðinn ástin slyng.
Engir hjóða tvískinnung".
J.E.H.segir m.a.:"Ég hefi gaman af
hotnum^þeim.og vísuhelmingum,er hirst
hafa,þótt ég telji mér varla fært
vegna samganrna að taka þatt í slíku.
Ég hefi nu samt sett hotn á vísu þá
er hirtist í seinasta hlaði:
Efni hlóðu allt^í kring,
unz að þjóðin rétti úr krung".
Hæsti víeuhelminguy er fyrri hluti
slettuhanda með innnmi og ^r þannig:
"Vorið heita gæðagnott
gefur sveitamonnum". Þessi
vísuhelmingur er eftir G.V.Vonandi,
veyða þeir margir,sem,spreýta sig $
þvi að hoþna þennan visuhelming, þo
að hann se erfiður.