Safnaðarblaðið Geisli - 01.06.1955, Blaðsíða 2

i
G E I S L I-----68--------X. ÁRGANGUR.
MUNKAÞVERÁ R K L A U S T U R.
- ÁTTA ALDA MINNING.-
1155-1955,
Lat duna dýrðaróð,
flyt Drottni þakkarljóði
Erá Herrans helgidómi
nú heilög vegsemd ómi.
Lyf t,hja.rta,hugur, sinni
til himins lofgjörð þinni.
Við légt og lítið skar
mörg letruð sagan var.
Her iðnir munkar unnu,
sem íslenzk fræði kunnu.
Þeir kenndu,sungu,sömdu
og siði helga frömdu.
Syng með oss, sæla drótt,
með sigurglaðan þrótt.
Prelátar prúðir hringi,
prestar o^ munkar syngi.
Söfnuðir atta alda
hér eiga skuld að gjalda.
Sjá, hér á helgum stað
var hú^ það grundvallað,
er skjol varð lærðum lýði
gegn lífsins þunga etríði.
Her gafst þeim grið og næði
að geta stundaö fræði.
Þótt klaustrið felli'að fold,
margt fræ var lagt í mold.
Vér uppskeruna erfum
og ávextina kerfum,
Úr kleusturs skólans kenning
nam kraft sinn eyfirzk menning.
Að ávsxta þann arf,-
að iðk? hæn og starf,
að hreiða ljós um hyggðir,
að hoða trú og dyggðir,
að hlúa gömlum garði,-
er gofgur minnisvaxði !
Guð hlessi hyggð og sveit,
Guð hlessi fornan reit.
'Þig, gamla klausturs kirkja,
Guðs kraftur megi styrkja.
Þú, fagri Eyjafjörður,
Guð faðir sé þinn vörður.
Valdimar V. Snævarr.
Margaret Blair Johnstone:
ALLAR BÆNIR ERU HEYFBAR.
Þegar ég var lítil, Var það hrenn-
andi ósk mín að eignast lítinn hest
(Hpony") í afmælisgjöf. Úg lét mér
ekki nægja að þréhiðja foreldra mína,
heldur hað ég Guð á hverju kvöldi að
uppfylla^osk mína. Loks sagði faðir
minn: "Þú verður að gera þer það ljóst,
að þú færð aldrei heetinn". Ég svar-
aði: ,rEf til vill skeður kraftaverk".
"Ja,en kraftpverk er ekki fyrst o^
fremst fólgið í því,að maður fái osk
sína uppfyllta", sagði faðir minn.
"Stundum skeður stærra kraftaverk,þeg-
ar maður fær ekki ósk sína uppfylltaí'
Með ^essum orðum átti hann við það,
að serhver hæn er heyrð. Það er aug-
ljóst,að Guð getur ekki alltaf svar-
að hæn játandi,en hann svarar alltaf.
Hversu mjög sem einhver maður er
þunga sleginn,mun hann alltaf geta
sótt sér styrk í þeirri sannfæringu.
Margir hætta að^hiðja vegna von-
hrigða yfir því,að áköf hæn þeirra
var ekki uppfyllt. Einhvern tíma
hafa þeir e.t.v.heðið fyrir lífi
harns síns,heðið um styrk til þess