Safnaðarblaðið Geisli - 24.12.1955, Blaðsíða 10

G B I S L I
108
X. Argangur.
géra Einar Sturlaugsson, prófastury
Fatreksfirðl
lézt á Landspítalanuin í Reykjavik 23. september 6.1., eins og skýrt ver frá
í síðesta bleði. Séra Einar var fæddur 21, marz 1902 að Þiðriksvöllum í
Steingrímsfirði, sonur hjónanna Sturlaugs Einarssonar o^ Guðbjargar Jons-
dóttur, sem lengi bjuggu 1 Snartartungu í Bitrufirði. Sera Einar ólst upp
hgá foreldrum sínum og va.r hjá þeim allt til fullorðinsára. Þ& hó£ hann
namsferil sinn, fyrst í Flensborgarskóla, en lauk stúdentsprófi fra Mennte-
skólanum í Reykjavík 1926, HÓf henn þá nám í guðfræðideild Háskóla íslands,
og útskrifaðist þaðan vorið 1930, Um haustið sama ár vígðist hann til Eyra-
prestakalls (nú Fatreksfjarðarprestakplls) eem aðstoðarprestur séra Magnúsar
f>orsteinssonar. Veitingu fyrir prestakellinu fékk sére Einar á næsta ári, að
afstaðinni kosningu. Frófastur i Barðastrandarprófastsdæmi varð hann á árinu
1945 og hélt_ því til æviloka.
Öll embættisverk sín rækti séra Einar með stakri kostgæfni. En
euk þeirra fékkst hann við mörg önnur störf, einkum á Fatreksfiröi, svo sem
kennslu og félagsmál. Þá varð hann vlðkunnur fyrir blaðasöfnun sína, Það
mikla safn blaða og tímarita gaf henn islenzkudeild Manitobaháskóla. í þekk-
lætisskyni ver honum boðið vestur. Tók hann því boði og ferðaðist. þar víða
um íslendingaþyggðir sumarið 1953, flutti prédikpnir og fyrirlestra. - Náms-
ferðir hafði hann ferið áður til Denmerkur, Þýzkplands og Englpnds.
Sera Einar var máldjarfur og hispurslaus í framkomu, hressandi
í umgengni, fróður vel og orðheppinn, ágætlega hegmæltur. í fari hans brá
stundum fyrir Ijúfri mildi, sem þá gerði ólýsanlege hlýtt í návist hans.Ætti
henn andspyrnu eða mótþróa að mæta, gat hann verið orðhvass og fastur fyrir,
en aldrei ósanngjern,
Hann ver ágætur prédikari og trú hans sterk og einlæg.
Um hann hefir verið ritað í flestöll dagblöð landsins og einnig
í "Kirkjuritið", svo að hér verður látið staðar numið. En þess skal að lokum
getið, að allir, sem urðu nákunnugir séra Einari, sakn8 þar vinar í stað.
Lúkas 2, 29-32,
"Sem börn af hjarta viljum vér".
Á aðfangadag jóla kom ungur námsmaður til fundar við frægan heimspeking
og bað ^hann úrlausnar á ýmsum ráðgátim í heimspekinni, sem hann gat ekki
leyst úr sjálfur. Heimspekingurinn var þá að skreytp jólatré og ver hópur af
börnum kringum hann, Heimspekingurinn sagði þá við unga manninn: "Komdu til
min aftur eftir jólin,því að eins og þú sérð,get ég ekki núna orðið við
beiðni þinni.Það^er melra virði,sem ég er að ^era". Unga manninum gat ekki
skilist það,og lét prófessorinn heyra það á ser. Frófessorinn svaraði, að
það væri þó meira vert en Öll speki heimsins. "Trúðu mér, ungi meður, að
fegureta blómið og bezti ávöxturinn á öllum sönnum vísindum felst i hinum
dýrmætu orðum Jesu Krists* "Sannlega segi ég yður, nema þér snúið við og
verðið eins og börnin, komist þér alls ekki inn í himneríki" Ef ég hneppi
efsta hnappnum 1 frakkanum mínum rangt, hvað leiðir þá af þvT? Ef eg byrja
rangt í breytni minni, hvsð heldur þú þá að leiði pf því?" Ungi maðurinn
svaraði ekki, en fór ekki aftur fram á það, að prófessorinn hætti að skreyta
jólatréð. En hann hefir síðar sagt frá því, að þessi orð prófessorsins hafi
komið í huga sinn á hverjum jólum, og þau hafi kennt sér mikið meir en heil-
ar fræðibækur. -----