Íslenzk tunga - 01.01.1960, Qupperneq 132

128
LUDVIG LARSSON
Villur hljóta að vera í svona L)ók, en það gegnir furðu hve fáar
virðast kunnar. Allir sem rituðu um hana voru samdóma um að Lars-
son hefði sýnt frábæra nákvæmni — eins og hans var von og vísa,
sögðu flestir. í nefndum ritdómi t. d. segist Dahlerup hafa endur-
skoðað mörg hundruð tilvitnana og ekki rekizt á neina villu, og sama
mælti segja um hina nýju orðabók þeirra Larssons og Hasts yfir AM
291 4to. Þær fáu leiðréttingar sem ég þekki læt ég fylgja neðan-
máls.20
26 Auk þeirra leiðréttinga sem finnast í Ordj. bls. 401, 437—8, bendir Larsson
á þessa: Ordf. 332, n'þreóþr, les tíþreóddr (Arkiv IX (1893), 125 nmgr. 1), og
að þessi nöfn úr Reykjaholts máldaga vantar: Barbare V. 40 (Ordj. 403);
dionisio V. 39 (Ordf. 404); petro V. 39 (Ordj. 408), sjá Arkiv IX (1893), 99
nmgr. 1. Dahlerup bendir á nefndum stað á þessar villur: Ordf. 1 — a prp.
Rm a med dat. IV 35, bœt viS II 17 (og sleppa þessari tilvitnun eftir kasus
osáker í sömu greininni). Ordf. 18 arf .s. n., les arfr s. m. Ordf. 258 racke, bcet
við H dp raokom 166:13 (sbr. leiðrétting Larssons, Ordf. 401). Annars skrifar
Dahlerup ágætar athugasemdir um fyrirkomulag bókarinnar og almenna með-
ferð höfundarins. Ég hefi tekið eftir að umb, 645, 133, er tilfært sem atviksorð
(Ordf. 337), en ber heldur að álíta sem forsetning. í bók sem heitir Preposition-
Adverbs in Old Icelandic eftir Foster W. Blaisdell Jr. (University of California
Publications in Linguistics, Vol. 17; Berkeley and Los Angeles, 1959) er skipun
Larssons á forsetningum í sumum orðasamböndum gagnrýnd, þar sem Blaisdell
telur orðunum betur skipað í flokk atviksorða (hann notar þó atviksorð í víðari
merkingu en vanalega), sbr. bls. 13 nmgr. 1, 14—16, 21, 26—7, 34, en, eins og
höf. sjálfur tekur fram (bls. 46), eru þetta setningafræðileg atriði sem ekki
komu Larsson beinlínis við. Einnig bendir höf. á það, bls. 28, að Larsson til-
færir ekki orðin a þetta (Homiliu-bók, 178°; rituð á spássíu), en þetta hlýtur
að stafa af því að Larsson telur þau yngri viðbót, sbr. Studier, 32. Við Glossar
till Cod. AM 291, 4:o hefir fil. lic. Sture Hast látið Hreini próf. Benediktssyni
eftirfylgjandi leiðréttingar í té: bls. 328 tillförlighet, les tillförlitlighet; 429
Petersen’s, les Petersens’; 33 s. v. gramr, les crams (!); 427 (í 2. dálki) npf,
les npf; 5223 (í 2. dálki), bæt við gs liþs 35:24; 55 s. v. mestr, 66:25:30, les
66:25.30; 64 s. v. reckia, bœt við as rekio 4:1; 93 víþir, les víþer. Þess skal
loksins geta að mér þykir það mjög óheppilegt að tilfæra t. d. orðin vnd kono
(rituð þannig í útgáfunni 11821, en vndkono, Glossar 92) nndir vincona, sem
er lesháttur sem Finnur Jónsson tekur upp í Den norsk-islandske skjalde-
digtning, B I (K0benhavn 1912), 175, eftir Flateyjarbók (aðrir leshættir fyrir
fyrri liðinn eru auR og nu, sbr. Skjaldedigtning, A I, 186). Það er ekki ómögu-
legt að taka upp vísuorðin eins og þau standa í handritinu (hycr j faþm