Safnaðarblaðið Geisli - 22.04.1973, Blaðsíða 5

iÍTÍ'ílrir'í'í ji++++++++++++++++++++++-j_-+++++++-i-+++++++¥++-!-+-!-++++++++++:
HVERS VEG-ÍIA KOM KÓRIITH OR SEIHT ?
Þaö sem sagt veröur frá her á eftir, geröist 1. marz 1950
1 litla bænum Beatrice £ Bandaríkjum Noröur-Amerílcu:
Sxöla dags hafði sere, Walter Kempel gengið til babtistakirkj-
unnar, ril^þess að undirbua þar allt undir æfingu litla kórsins.
Jjlest korfolkiö var vant að mæta um klukkan 19,, 15» ©g'þar sem tals-
verc var kalt í veöri, kveikti presturinn upp £ ofninum o<~ gekk svo
heim til aö borða.
. Þegar klukkan varð 19,10, ætlaði hann aö leggpa af staö til
kxrkjunnar, asamt konu sinni og dóttur beirra, Marylln Ruth. En á
sioasta andartakiýcom það £ ljos, að kjóll ungu stúlkunnar var ó-
hreinn, svo að fru Kempel varð aö fara að strjuka annan. Það vai*ð
astæðan fyi-ir þv£, að þau voru heima, þegar það gerðist.
ladona Yandergrift var £ öðrum bekk menntaskola og sa.t £ her-
bergi^sinu stritandi við erfitt flatarmálsdæmi. Hún vissi vel, að
söngæfingar,byrjuðu alltaf stundv£slega, og hún var einmitt vön að
mæca sxunð-vxslega. En nu vildi hún fyrsT ljúka dæminu.
Roj''eiia Estes var tilbúin aö leggja af stað með systur sinni,
Sa.die._En billinn vildi bá ekki fara £ gang. Elýttu bær sór þá að
sxma til ladonu Vandergrúft og báðu hana að taka sig meö £ hennar
Ihdono. hamaoist við dæmix og svau',aði, að baö væri alveg sjálf-
ca^c aö raka pær meö, bv£ að það mundi ekki taka sig langan t£ma
eftxr petta aö ljuka dæminu.
, Eru_leonard Schuster ætlaði til gamallar móöur sinnar og hjálpa
nenni cil a,ö undirbua kristniboðæ’fund, svo að hún gat ekki komið
þetta kvöld. Annars var hún vön að mæta um klukkan 19,15-20, ásamt
litlu dottur sinni.
Rennismiðurinn Herbei't Kipf vai' ákveöinn £
lega af '
eftir aö
staö
þvx að leggja, timan-
_au heiman. _En allt £ einu mundi hann, að hann átti
slcrifa arxðandi bref. "Það er einkennilegt aö gleyma sl£ku"
minnist hann að hafa. sagt við sjálfan sig, þegam haim settist niðui"
aö skrifa.
Þaö var kalt þetta Icvöld
til
Black lcveið

unga hraðritunarstúlkan Joyce
fjcrir þv£ að fara ut xir hlýju stofunni
i e. ri ðiisH-n s-hnnfl oA farci HÚrt var
kuldann.
einmitt
ao
dró bv£ fram á sfðustu stund að fara
staö, begar þa-ð gerðist.
ÍJarve^ Ahl^ velfræðin^ur varð aö gæta drengjanna sinn
leggj
ITun
af
af
fa:
:vi ao
kona hans var uti. Hann hafði ætlað að tak
oa
Jveggja,
meö ser a
songæfinguna,_en hann var þcominn svo vel £ gang með að segja beim
sogur, aö txminn flaug frá honum. Þegar Imann leit á úrið sitt, var
oroio °f seint fyrir hann að leggja af stað.
narylin Paul, spilakennslukona, lagði sig eftir kvöldveröinn.
Þegar mooir liennar vakti hana klukkan 19,15, hafði hún aðeins tfma
til að snjrrta sig ofux’lftið ^og hlaupa út úr djrrunum. Móðir heimar,
fru E. E. Paul, sem var stjórnandi kórsins, komst of seint af stað
vegna þess. aö hun varð hvað eftir annaö að ýta við dóttur sinni,
þar til hun loks glaðvaknaði.
Menntaskólastúlkurnar lucille Jones og Dorothy Wood voxxx ná-
grannar og voru vanar að vera samferða á söngæfingarnar. Þega.r
Dorothjr kom inn til aö sækja Bucille, sat hún niðursokkin viö xít-
vai^psteakiö sitt. HÚn vildi endilega heyx,a dagskrárliöinn til enda,
en honum lauk ekki fyrr en klukkan 19,30. Og bær fóru svo báðar að
hlxista 0, utvarpið.
Klukkan 19,25 spxmkk babtistakirkjan "£ loft xipp" .
MÚrveggirnir bimtnuöu út og hið mikla bjálkaþak fell niður. En
vegna_smamuna, svo sem óhreins kjóls, smáblunds, mikilvægs bréfs,
reikningsdæmis, óbægs bfls, komu allir kóx^felagarnir of seint. Það