Safnaðarblaðið Geisli - 22.04.1973, Blaðsíða 11

G-ÖMUTj HAPIAGÁTA
Jötunbeina byggir heim,
byrgii- höfuð yta,
syngur bezt á silungsgeim,
um syannann hirti ei hríta.
Þykir myrlcur m.jög aö sjá,
maðurinn aökomandi,
brniður hans ýtum bana fá,
boli í æskustandi,
Hekk viö síðu hetjunnar,
hleypur öllum betur,
sauri 03 skarni sviftur var,
stangað börnin getur.
Sterka mannsins vagga var,
vatnið lætur sjáöa,
ræsir er loönar brækur bar,
berst aö vörum þjoða.
krændi hunda illur er,
efstur í sölum kára,
á undan jafnan fremstur fer,
flækja kindarhára.
liggja x götu gangandans,
greint er líj:iÖ meöur,
oft er drukkin ælan hans,
ofan í klakann veöur,
£ hafísjölcum heima á,
hlykkjalausiy fætur,
grját og uröir grafa má,
gamlar he ims.s ætur.
KAFl'JAGÁTA HIH ITÍRRI
Huldugrját er gleymist ei,
gisti fannaskaga,
grátinn var af margri mey,
mörg er um hann saga.
Án hans væru fjöllin fá,
fimur á galdraleiðum,
minnir helzt á minnsta strá,
menn hann brýndu að veiöun.
Skorti hann, mun slcuggsýiit flest
aö sköpun vásna dáöur,
herra-nafniö metur mest,
marki löngu háður.
Unni gulli áöur fyrr,
crðljotur svo mælir,
gáður, þar sem stendur styrr,
sterkum vængjum hælir.
Premur leik í fjallatá,
forspár talinn aður,
bjargfastur hann b^r í sjá,
búinn grimmd og smáður.
Bjarga oft frá sumarsál,
sagður vinsæl.l konum,
oft að mestu andlit fál,
elskar Guö, aö vonum,
Margra dugur mælist viö,
margan flatan leggur,
konuleysis lándauft sviö,
líkn, ef annar lieggur. . _
. .. -J •
Ef viö miöum viö ártalið 1972 og hugleiðum afstöou hugöaréfna^
dagsins í dag, og t.d, frá árinu 1772, koma fram regin-andstæður í
samaiiburuinum, í dag eru hugöár- og skemmtiefni, og aöstaöa til
þeirra liluta svo fjölþætt, aö tæpast er unr.t aö leggja fram saman-
burð, nema bá meö ]:eim einfalda. samanburði, aö öörum megin se
a 1 1 t, hinurn megin e k k e r t.
í dag höfum viö m.a. sjánvarp, útvarp., sjánleiki, liljámleika
af búsund tegundum, bíá og ba.llhús, fálagsheimili viö sjo^og í'
sveit, fyllt allslcynd skemmtiatriöum, en vegir, brýr og bílar - og
ærin fjárráð - letta fálkinu útfssrslu skemmtanaiífsins.
Kvao er svo mátvægiö hjá forfeörum okkar á sviöi skemmtimála?
Ekkert af bví, sem aö framan er nefnt. Hiö helzta, sem nefna má^á
skemmtisviöinu eru gle öirnar, en bær voru bannaöar (Jörfa-
og Staöarfellsgleði) beggja megin aldamátanna 1700, og geta. bví að-
exns talizt frumstæður, utdauöur forleikur á sviði skemmtano,lifsins
lítt er nú vitaö um gleðirnar, eöa hvaö bar fár fram. Sennilegt
er, aö pær hafi aö einhverju leyti veriö meö líku^sniði og ólafs-
vakan í Eæreyjum, enda talsvert til af vikivakaljáöum, sem ge3rmst
hafa frá fyrri öldum, 1 __
Eitt áttu forfeöurnir á hugöar- og skemmtisviöinui jöfnuýoaöu
game.no og alvöru; Þaö voru huglæg viöfangsefni•_ Þeir skopu ljoö og
rímur, sem alþýöa manna nam og flutti; þeir skopu spalcmæli, sem enn
hafa raunsætt gildi, og beir skápu gátur í bundnu og obundnu mali,
oft djúpstæðar og strangar til úrlausnar, sem fálkiö glimdi viö og