Neisti - 28.01.1949, Side 1

*
i
TIL LESENÐA!
Mikið ©fnj verður að bíða
næsta blaðs, þ.á.m. greinar
um atviruiu- og bæjarmái.
Siglfirðingar! gerist áskrii'
eirdur að Neista.
Blaðnefndkr.
Sigluijarðarprentsmiðj'a h. f.
2. tbl. Föstudagur 28. janúar 1949.
17. árgangnr.
Nýju dýrtídarrádstafanirnar
og verkalýdurinn
koma niður á menn eftir iþví
'hversu þeir eru umkomnir að bera
þær, og það er t'imi kominn til
þess, að hinum ríku verði fórnað
fyrir hina fátæku en ekki hin-
um fátæku fyrir þá ríku. En þegar
tekið er tillit til þess, að sú skoð-
un var uppi hjá Framsóknar-
flokknum og Sjálfstæðisflokkn-
um að ganga enn til skerðingar á
vísitölunni og lækka gengi krón-
unnar frá því, sem nú er, en báðar
þessar leiðir hefðu svo mjög aukið
á byrðaþunga alþýðu manna, ao
ekki hefði verið undir stætt, verða
byrðar aimennings mun minni en
Framsóknarmenn, sjálfstæðismenn
og kommúnistar völdu. Með þessu
er því þó á engan hátt fram haldið,
að alþýða manna sé þess umkom-
in að taka lá sig þær byrðar, sem
felast í dýrtíðarlögumun nýju
þótt stórum minni séu, en orðið
hefðu, ef áhrifa Alþýðuflokksins
hefði ekki gætt. En Neisti treystir
vel þeirri forustu, er heildarsam-
tök verkamanna og sjómanna hafa
nú vahð sér, og að alþýða manna
megi vænta þess, að gagnráðstaf-
anir verði gerðar til að mæta
hverri þeirri aðgerð, er felur í sér
skerðingu Mfskjara ahnennings frá
því, sem nú er. Þó að sjávarútveg-
inum hafi verið bjargað að þessu
sinni, þá er verðbólgan, og það
vandamál, hvernig atvinnuvegun-
um verði komið á öruggan
starfsgrundvöll, óleyst. Ríkis-
stjórnin verður nú þegar að ganga
á hólm við dýrt'íðardrauginn og
leggja hann að velli. Verkalýður-
inn krefst nú þegar raunhæfra að-
gerða i þessa átt. Verkalýðurinn
krefst þess, að hinn raunverulega
vísitala sér látin nlálgast með jöfn-
um skrefum hina lögbundnu vísi-
tölu, þannig, að þeim byrgðum sem
hann tók á sig með vísitöluskerð-
ingu verði aflétt sem fyrst. Þessi
barátta verkalýðsins fyrir rétti
sínum á ekkert skylt við komm-
únisma og framkomu öskurapa
þeirra, heldur er hún barátta
verkalýðsins fyrir því að halda
þeim kjörum, sem hann hefur afi-
að sér. „Islenzkur verkalýður á
við bezt kjör að búa i Evrópu,“
sagði kommúnistinn, Þóroddur á
Alþýðusambandsþingi. Þeim kjör-
um vill hann halda.
Tillagan, sem Doddi verkamaður lét fella
Dýrtíðarráðstafanir þær, sem
samþykktar voru á Alþingi rétt
- fyrir jólin og gerðar voru til þess
að freista þess að bjarga bátaút-
veginum frá stöðvun og hruni,
• a.m.k. í bili, og bægja með því
atvinnuleysi frá dyrum verka-
manna og sjómanna, munu eflaust
hljóta misjafna dóma, en hverjir
svo sem dómar okkar eru og verða
um þessar ráðstafanir, þá er okkur
öllum holt að hafa í huga, hvert
sé tilefni laganna, og hver þeirra
tilgangur. En tilefni þeirra eru
- hinir miklu örðugleikar, er báta-
útvegurinn lá nú við að glíma, sem
eru slíkir, að framhaldandi rekstur
hans er óhugsandi á grundvelli
einstakhngsframtaksins, nema til
komi ráðstafanir honum tii bjarg-
ar. I umræðum mn málið á Alþingi
kom greinilega í ljós, að aiþingis-
menn voru síður en svo sammála
um leiðir þær, er fara skyldi, og
N stóð ekki á andstöðu kommúnista
við frumvarpið, þótt þeir hins
vegar hefðu lítið raunhæft til mál-
anna að leggja, sízt af öllu nokkuð
það, er létti alþýðu manna byrðarn
ar. Eftirtektarverðar eru tilraunir
þeirra til að spila sig sem ein-
hverja sérstaka umboðsmenn út-
» vegsmanna, er hvergi nærri mun
þykja sinn hlutur tryggður nægi-
* lega með lögum þessum, og þeir
sem hlýddu á málflutning Bryn-
jólfs Bjarnasonar við afgreiðslu
málsins í efri deild, hentu að því
gaman, er hann krafðist gengis-
lækkunar fyrir útgerðina, og kom
í hug gengislækkunardraugurinn,
er kommúnistar vöktu upp í sam-
bandi við kosningar til Alþýðu-
4 sambandsþingsins í haust. Ýmsir
forystumenn kommúnista utan
þings hafa lýst gengislækkun eina
bjargráðið fyrir sjávarútveginn,
t.d. Þóroddur Guðmundsson. 1 “
þessu sambandi kemur mönnum í !
hug sú baháttuaðferð nazista, og
/ rejmdar kommúnista líka, að saka
f j fyrst aðra um ódæði, er þeir sjálfir
hafa í hug að fremja.
Það segir sig sjálft, að ráð-
stafanir, eins og þær, sem felast í
lögum þessum hljóta að koma við
landsfólkið. En byrðarnar eiga að
'&ir,'■
Á fundi í Verkamannafélaginu
Þrótti, sem haldinn var 10. jan.
s.l. flutti Jóh. G. Möller eftirfar-
andi tillögu:
„Fundur i Verkamannafélaginu
Þrótti haldinn 10. jan. 1949 lýsir
sig sammála þeirri ályktun 21.
þings Alþýðusambands Islands:
„að haldi dýrtíðin áfram að vaxa
verði verkalýðurinn að beita sér
fyrir almennum grunnkaupshækk-
umun, þannig, að raunverulegur
kaupmáttur vinnulauna rýrni ekki
frá því sem nú er.“
Komi nú í Ijós að lögin um að-
stoð við sjávarútveginn er sam-
þykkt voru á alþingi rétt fyrir
jólin, leggi enn auknar byrðar á
herðar launþeganna í landinu,
samþykkir Verkamannafél. Þrótt-
ur að hafa samráð við Alþýðu-
samband Islands um uppsögn
kaupgjaldssamningana við atvinnu
rekendur."
Skæðadrí f a
Jólaboðskapur Mjölnis.
Mjölnir flutti Siglfirðing-
um þá frétt í „jólagudspjaUi“
sínu að Hallgrímskirkjan,
sem verið er uð byggja i
Reykjavík muni kosta full-
byggð andvirði „4—500 LlT-
ÍLLA NÝTIZKU IBÚÐA“,
eða á milli 40—50 milljónir
króna. Neisti lætur lesendum
blaðanna eftir að dæma um
sannyrði þessa jólaboðskapar
blaðsins, en vill aðeins varpa
fram þeirri spurningu, hvort
Þóroddur hafi ritað „guð-
spjallið“?
Áki og húsa-
braskaramir.
Áki Jakobsson niwerandi
þingmaður Siglufjarðar, —
sagði fréttir frá Alþingi í Bíó
Sextugsafmæli
Sunnudaginn 23. jan. s.I. átti
Jón Gíslason verkamaður, Suður-
götu 37, sextugsafmæli. Jón Gísia-
son er mikill dugnaðar og atorku-
maður. Hann er einn af þeim
alþýðumönnum, sem leysa störf
sín í þágu þjóðfélagsins með mik-
illi kostgæfni og alúð en í kyrrþey.
Æði miklu Grettistaki hafa þau
hjónin Helga Jóhannsdóttir og
Jón lyft síðan þau settust hér að.
Árið 1916 byggði Jón hús það,
sem hann býr nú i. Þau hjónin
hafa komið upp mannvænlegum
bamahóp, þrátt fyrir nokkra fá-
tækt, og það svo, að mikill sómi
er að. Jón Gíslason mun ávallt
njóta virðingar þeirra, sem kynn-
ast honum. Um Jón Gíslason er
hægt að segja fomt orðatiitæki,
að þegar góðs manns er getið,
detti manni Jón Gíslason í hug.
Neisti sendir Jóni og f jölskyldu
hans beztu hamingjuóskir í tilefni
af afmælinu.
fimmtudaginn 13. þ.m. Um
150 manns sóttu fundinn. Aki
kom víða við. — Einna bezt
tókst honum upp, er hann
lýsti húsabraskinu í Reykja-
vík, enda sagðist hann vera
því vel kunnugur, þar sem
hann væri lögfræðingur og
hefði aðstoðað við sölu húsa.
Sem sagt, þingmaðurinn hef-
ur tekið þátt í húsabraskinu
og talaði því af reynslu í þetta
skiptið, aldrei þessu vant.
ÁM og Rússamir.
Aki fullyrti á þessum fundi
að lxægt vær\ að selja Rúss-
um íslenzka framleiðslu fyrir
allt að 100 millj. kr. — Það
er nú með þennan blessaða
fyrrverandi alþingismann, að
hann er alltaf að stangast á
við bölvaðar staðreyndirnar.
Árið 19U6 fullyrti Áki og
aðrir kommúnistar, að hægt
væri að selja íslenzkar út-
flutningsvörur miklu hærra
verði, en þá var gert og það
helzt til Rússlands. 1 skýrslu
samninganefndarinnar sem
fór til Rússlands fyrra hluta
ársins 1947 segir frá því, að
mikið hafi verið þjarkað um
verðið á hraðfrysta fiskinum
(Framhald á S. síðu)
/