Neisti - 18.02.1949, Síða 4

tr 8i s a? i
Sjaldan launa káffar
(Framhald af 1. síðu).
Bœjar8tjóraskiptin
Vangaveltur Einherja um ný
viðhörf er skapazt hafi við burt-
iför Hallgríms Dalberg, eru út í
hött. Enginn flokkanna lýsti þvi
yfir, að burtför hans hefði nokkur
áhrif á það samstarf milli flokk-
anna, sem áður er lýst. Sú ein
breyting varð á, að bæjarstjórinn
er flolkksbundinn Alþýðuflokks-
maður, en Dalberg var hvorkí í
þeim né öðrum pólitískum flokki,
og Iþví í grein Einherja ranglega
kallaður bæjarstjóraefni Alþýðu-
flokksins. Alþýðuflokkurinn bar i -
engu öðrum floikkum fremur
ábyngð á honum sem bæjarstjóra.
Það gerðu allir flokkar sameigin-
lega, að Sjálfstæðisflokknum
undanskildum, sem áður er sagt.
Fjárhagsáœtlunin 1948 og
og fulltrúi Fram8Óknarfl. í
Alteherjarnefnd
Maður er nefndur Ragnar Jó-
hannesson. Hann er bæjarfulltrúi
Framsóknarflokksins og hefir
setið í Ailsherjamefnd frá því í
maíbyrjun 1946, þeirri nefnd
bæjarstjórnarinnar, sem fer með
fjármál kaupstaðarins. Einherja
ætti því að vera innan haridar að
fá hjá honum fréttir af því,
hversu mikið fé hafi verlð varið til
hinna ýmsu framkv., sem gert er
ráð fyrir á fjárhagsáætlun ársins
1948. Fyrirspum Einherja um
þetta efni er því sprottin af öðm
en því, að hann hafi ekki aðstöðu
til að fá upplýsingar um þessi mál,
á þann einfalda og eðlilega hátt,
að sækja þær ibeint til Framsóknar-
mannsins í Allsherjamefnd. Hins-
vegar er auðvelt að gera sér ljóst,
af hvaða hvötiun sú fyrirspum er
sprottin eins og hún er sett fram í
Einherja, sem sé þvi, að Fram-
sóknarflokkurinn hyggst nú skjóta
sér undan þedrri ábyrgð og skyld-
um, sem fulltrúa hans vom lagðar
á herðar sem ábyrgum þátttak-
anda í því bæjarstjórnarsamstarfi,
sem áður er lýst. Sá skollaleikur
er þó ekki jafn auðleikinn oig Ein-
herji virðist ætla, þvi það verður
að segja fulltrúa Framsóknar-
flokksins tiH verðugs hróss, að til
skamms tíma hefur hann sýnt
engu minni ábyrgðartilfinningu
fyrir málefniun bæjarins en aðrir
ifulltrúar flokkanna í Allsherjar-
nefnd og tekið þar þátt í afgreiðslu
mála, án þess að gera ágreining um
nokkuð það, er máli skiptir. Hins-
vegar hefur iþessum bæjarfultrúa
orðið all-hált á .þessu svelli á bæj-
arstjómarftmdxmum, ekki sízt
þegar einhverjir hafa verið þar tdl
áheymar, og virðist nú, þegar litið
er á framlkomu hans á næstsíðasta
bæjarstjórnarfundi, svo sem vikið
er að á öðrum stað hér í blaðinu,
vera 1 vemlegri afturför eða
stjómast af sér óábyrgari mönn-
um í Framsóknarflolkknum. Hefur
sú framkoma, svo sem verðugt er,
stórlega rýrt álit Framsóknar-
flokksins og fulltrúa hans.
Sé ástandið í Framsóknarflokkn-
um í raim og vem svo bágborið,
að höfundur Einherja-greinarinnar
eigi eklki þann aðgang að fulltrúa
flokksins í bæjarstjórn, sem ætla
mætti, skal honum bent á, að í
sambandi við fjárhagsáætlun árs-
ins 1949, sem lögð verður fram
bráðlega, igefst honum færi á að
fá svar við fyrirspumum sínum.
Á bónbjörgum
Greinarhöfundur virðist hafa
miklar áhyggjur út af 'imynduðu
„makki" Alþýðuflokksins og Sjálf-
stæðisfloíkksins. Kann þar að vera
að finna skýringu á skiljanlegri
gremju Framsóknarmanna yfir ár-
angurslitlum sníkjuferðum þeirra
á hendur Alþýðuflokknum í hvert
skipti, sem þeir hafa séð hylla
undir launuð eða ólaunuð störf
eða vegtyllur, er bæjarstjóm hef-
ur haft ráð á að veita. Alþýðu-
flokknum var það ljóst, að ætti
Framsólknarfl. engan mann í Alls-
herjarnefnd, væm stómm rýrðir
möguleikar fyrir nauðsynlegum
tengslum milli flokka bæjarstjórn-
arinnar með tihiti til samstarfsdns.
Af þessari ástæðu lét Alþýðuflokk-
urinn Framsóknarflolkknum eftir
annað sæti sitt í Allsherjamefnd.
Sömuleiðis stuðlaði Alþýðuflokk-
urinn að þvd, að Frams.fl. fengi
fulltrúa í niðurjöfnunamefnd. —
Framsóknarflokkurinn hefur eng-
an veginn reynzt vera maklegur
þess trausts, sem honum var með
þessu sýnt. Hann vildi nota sér
þetta til þess að ganga á lagið og
gerði strax veturinn 1947 kröfu til
Alþýðuflokksins um það, að Alþ.fl.
gæfi homun eftir sæti í fjórum
nefndum bæjarins, þar á meðal
Rauðkustjóm og Hafnamefnd. í
ákafanum lánaðist honum að gæta
þess, að ekki var að þvi sinni kosið
í Hafnamefnd, þar eð sú kosning
fór fram árið 1946 og til tveggja
ára samkvæmt hafnarlögum.
Við slákri frekju átti Alþ.fl. að
sjálfsögðu ekki önnur svör en blá-
Iköld nei. Þrátt fyrir það lét Fram-
sóknarflokkurinn sér ekki verða
bumbult af að endurtaka sömu
kröfu árið 1948. Þegar bæjarút-
gerðin tók til starfa kom enn fram
ikrafa þeirra um, að í togaranefnd
yrði f jölgað, svo Alþ.fl. gæfist færi
á að lána þeim þar sæti.
Þegar rafveitxmefnd var kosin
komu þeir með tilögu um, að í
hana yrðu kosnir fimm menn í stað
þriggja, til þess að Framsóknarfl.,
með hjálp Alþ.fl. gæti eignazt þar
fulltrúa.
Fyrir slíkum kröfum á 'hendur
Alþýðuflokkniun er vitanlega eng-
in skynsamleg ástæða, enda tóik
hann ekki í mál að verða við sliku
kvabbi. Þar sem Frams.fl. hefur
ekki orðið meira ágengt með öllum
þessum beiningaferðum sínum,
ætlar hann nú öðrum sinn eigin
löst, og gerir með tilliti til stjnrk-
leikamunar Sjálfstæðisfiloikksins og
Framsóknarflokksins ráð fyrir, að
þeim fyrrnefnda hafi tekizt það,
sem þeim sjálfum tókst ekki. Það
skal þó sagt Framsó'knarflokkn-
um til hughreystingar, að Fram-
sóknarmenn eru algerlega ednir um
að ásælast meira en þeim ber éftir
styrkleikahlutföllum við síðustu
kosningar.
Þessi ofanritaða saga af Fram-
sóknarflokknum er leáð og ljót, en
hún hefur sér það til ágætis að
vera sönn, og mætti því vera þeim
floklki eða flokkum til vamaðar,
sem Framsóknarflokkurinn kann
Þóroddur Guðmundsson, meðlim
ur stjóraar S'ildarverksmiðja ríkis-
ins hefur að undanförau sent mér
tóninn í dálkum Mjölnis. Þennan
óverðskuldaða heiður verlksmiðju-
stjómaraefndarmannsins er sjálf-
sagt að þakka, enda þótt aðrar en
góðar hvatir í minn garð, sé ástæð-
an fyrir skrifunum. Þessi skrif
verksmiðjustjómamefndarmanns-
ins hafa gengið út á það edtt, að
reyna að gera lítið úr mér i augum
siglfirzkra verkamanna og meðal
annars með því að gera mér upp
orð og athafnir á Þróttar-fimdum;
— orð, sem ég hef aldred talað;
athafnir, sem ég hef aldred framið.
Haldið þið, lesendur góðir, að
Þóroddur Guðmundsson þyrfti að
helga mér vikulega jafnmikið af
rúmi Mjölnis, ef ég færi aðeins með
helberan þvætting og gangi stöð-
Ugt erinda hans og annarra at-
vinnureikenda á Þróttar-fimdum, ,
edns og hann vill vera láta, sann-
leikspostulinn sá!
Siðasti Þróttar-íimdur
Á síðasta Þróttar-fundi lagði ég
fram ítarlega tillögu, sem lýsir
viðhorfi mínu og fjölda annarra
verkamanna til kaupgjaldsmál-
anna. Ef slík tillaga næði fram að
ganga myndi það þýða 42 aurum
meirá á tíriiann en nú er, eða um
90 kr. á mánuði; stöðvun dýrtáðar-
innar og réttlátari vísitölu. En að
mínu áliti eru margar neyzluvörur
almennings ekki teknar með í út-
redkningi núgildandi vísitölu. —
Að leggja þetta til málanna kallar
verksmiðjustjóraaraefndarmaður-
inn að ganga „opið erinda atvinnu-
rekenda." Munu margir atvinnu-
rekendur reka upp sama kvein og
Þóroddur, áður en réttmætar kröf-
Ur verkamanna ná fram að ganga.
að snúa sér næst til um bónbjargir.
Þá verður að svíða
,,Neisti“ sér ekki ástæðu til að
elta ólar við fullyrðingar Einherja-
greinarixmar hvað snertir önnur >
atriði en þau, sem þegar hafa
verið hrakin, þar sem ekiki eru
líkur til að nokkur sé svo auðtrúa,
að taka mark á þeim. Dylgjum lun,
að Alþýðuflokkurinn hafi talið
mesta þörf á að hlaða undir for-
ystu- og stuðningsmenn floklksins
ýmist launuðum eða ólaunum veg-
tyllum, án þess að spyrja um verð-
leika viðkomandi manna, vill ^
Neisti aðeins svara með því, að
skora á Einherja að upplýsa skýrt
og skorinort hvenær slikt hafi átt
sér stað, eða kingja þeim fullyrð-
ingum að öðrum kosti, með öðrum
þeim staðleysum, sem hann hefur
látið sér sæma að birta í þessari
fáránlegu ritsmíð sinni.
Tillaga þessi hlaut þau örlög, að
eftir að Þóroddur hafði lýst því
yfir, „að margt gott væri í henni,“
var samþykkt að vísa henni til
stjómar Þróttar. Hver örlög henn-
ar verða þar skail ósagt látið, en
það er áreiðanlega kominn tími til f-
þess, að eitthvað sé gert fyrir
verkalýðinn.
Því ekki .sannleikaim, Þóroddur?
1 Mjölni, sem út kom s. 1. mið-
vikudag segir m. a.: „Piltur þessi
.... flutti tillögu-langloku þar sem
fallist er á, að kaupgjakl verði
greitt eftir visitölu 815, hvað sem
dýrtíðin fer hátt.“ (Leturbr. mlin). r
Er þetta sannledkanum samkvæmt,
Þóroddur minn ? Eg vdl góðfúslega
ibiðja lesendur að staldra ögn við.
1 tillögu þeirri, sem ég flutti á
síðasta Þróttar-fundi segir m. a.:
„að ofan á grunnkaup verka-
manna verði greidd vísitala 315,
enda hækki hin Iraunverulega
vísitala ekki úr 329 stigum.“
....Hér er slegið föstu, að vísitalan ’
megi alls ekki hækka úr 329, en
Þóroddi munar auðsýnilega ekkert
xim að f jarlægja þessar staðreynd-
ir. Það er einnig alrangt, að ég
hafi talað um „hrunið," sem stjórn
Stefáns Jóhanns hafi leitt yfir
Iandið. 1 fyrsta lagi hefur stjórn
Stefáns Jóhanns engu hruni komið
á, og því ekki hægt að taila rnn •
hrun, enda þótt heitasta ósk Þór-
oddar og sálufélaga hans sé að
það komi, þvi þá er fyrst til jarð-
vegur fyrir afturhaldsstefnu komm
únista.
Hinsvegar grautar Þóroddur
saman aðvörun minni til verka-
manna um það, að nýtt kapphlaup 1
milli verðlags og kaupgjalds myndi
leiða til hruns, og benti ég Þróttar-
(Framhald á 3. síðu).
ÞVIEKKI SANNIIIKANN, ÞORODDUR ?