Neisti - 18.03.1949, Síða 1

Siglufjarðarprentsmiðja h. f. 9. tbl. Föstudagur 18. marz 1949.
ÓSKADRAUMUR AFlURHALDSINS
l
*

J
t
íhaldsþingmaður krefst stórfelldrar gengislœkkunar eða
launaskerðingu. Miðstjórn Framsóknarflokksins talar um
„allsherjar niðurfœrslu eða gengislœkkun eða hvorttveggja.“
Alþýðan verður að slá skjaldborg um Alþýðusambandið og
Alþýðuflokkinn og koma í 'eg fgrir, að þessi óskadraumur
afturhaldsins rœtist.
Sameinað þing ræddi fyrir
nokkru þingsál.tillögu 'íhaldsþing-
mannsins Björns Ólafssonar um
að dregið sé úr íhlutun ríkisins í
atvinnurekstri landsmanna og af-
numin séu höft og skömmtun. —
Flutti flutningsmaður við
þetta tækifæri, hreinræktuð-
ustu íhaldsræðu, sem heyrzt hefur
árum saman og lýsti yfir þeirri
skoðun sinni að svipta beri ríkið
tekjum af fyrirtækjum þess, en
leysa erfiðleika efnahagsmálanna
annað hvort með 25% gengislækk-
un eða 33% launaskerðingu. Það
fer að sjálfsögðu ekki hjá því, að
aiþýðustéttir og launafólk lands-
ins veiti þessum boðskap Björns
Ólafssonar nokkra athygli. —
Raunar hefur þingmaðurinn við
þetta tækifæri aðeins reifað per-
sónuiegum skoðunum sínum, en
vitað er, að innan Sjálfstæðisfl. og
Framsóknarflokksins er áhugi
fyrir gengislækkun eða verulegri
laimaskerðingu. Þetta mál var
tekið til umræðu á miðstjórnar-
fundi Framsóknarflokksins og
segir svo í stjómmálaályktun fund
arins:
„Álítur funduriim, að þær leið
ir, sem geti verið aá’ ræða í þvi
efni, séu allsherjar Iniðurfærsla
eða GENGISLÆKKUN eða
1947, og vísitalan sé fest í 300
stigum, eins og nú er, en ráðstaf-
anir séu jafnframt gerðar til þess
að íkaupgjald hækki ekki, meðan
ástandið leitar jafnvægis í efna-
hagsmálummi, eins og hann kemst
að orði. Það er ekki margra istund-
ar verk að skilgreina shkan boð-
skap og taka afstöðu til hans. —
Þetta er boðskapur afturhaldsins,
úrræði þess og óskadraumur. —
Björn Ólafsson er svo hreinskilinn
að játa það afdráttarlaust, að með
þessu væri verið að leggja þungar
byrðar á laxmþegana í landinu. —
Hann segir, að það sé rétt, að
að þetta komi tilfinnanlegast við
þá, en það sé engar ráðstafanir
hægt að gera, sem ekki komi niður
á þeim, er kaup taki í landinu.
Mergurinn málsins í þessari rök-
semdafærslu íhaldsþingmannsins
er með öðram orðum sú, að byrð-
arnar eigi að leggja á herðar laun
þeganna 1 landinu, en auðmennirn-
ir skuli 'hinsvegar halda forrétt-
indum sínum' og fá þau meira að
segja rýmkuð að miklum mun. —
Gengislækkun og frjáls ráðstöfun
I útflytjenda á 25% af gjaldeyri sín-
j um er það, sem menn á borð við
sjáifstæðismennina Björn Ölafs-
son, Finnboga frá Gerðum og
Kjartan Thors þrá og æskja, til
þess að auðsöfnun þeirra geti orðið ;
meiri en nú er og óháðari opinberu
ef tirliti. En sagan er ekki þar með
sögð öll. Einn meginþáttur 'í óska-
draumi íhaldsþingmannsins Björns
Ólafssonar er það, að ríkisiakstur
atvinnufyrirtækja, svo sem Síldar-
verksmiðja ríkisins verði fenginn
einkafyrirtækjum í hendur.
Þetta er í dag óskadraumur arg-
asta afturhaldsins í landinu. Það
myndi gefa þennanóskadraumsinn
að veruleika strax á morgun, ef
það sæi islíkt fjært. Hugmyndin
um stórfellda gengislækkun á sér j
formælendur og fylgjendur í báð- j
um borgaraflokkunum. En Alþýðu j
flokkurinn hefur með þátttöku |
siimi í núverandi ríkisstjórn hindr-
að slíkar ráðstafanir og tryggt
launastéttunum þær hagsbætur,
sem þeim hafa hlotnazt á ófriðar-
árunum og eftir að stríðinu lauk.
Steinrannustu afturhaldsöfl
beggja borgaraflokkanna una nú-
verandi stjórnarsamvinnu illa, af
því þau finna, að þetta er stað-
reynd, en vilja nú eins og allajafna
áður leggja byrðar á herðar hinna
mörgu og fátæku. En jafnframt á
að auka forréttindi og gróðamögu-
leika hinna fáu og ríku.
' Þessar ráðstafanir verða að
(Framliald á 4. síðu).
Frumv. á Alþingi um jafnrétti kvenna og karla
hvorttveggja.“
Sennilega myndi önnur hvor
þessi ráðstöfun, eða báðar, þegar
hafa komizt tíl framkvæmda, ef
Aiþýðuflokkurinn hefði ekki hindr-
að slíkt með þátttöku sinni 1 nú-
verandi rikisstjórn. Björn Ólafs-
son má eiga það, að hann er ekkert
myrkur í máli. Hann skýrir hisp-
urslaUst frá þvá, að ráðstafanir,
sem hann telji líklegastar til úr-
bótar, séu þær, að gengi íslenzk.u
krónunnar lækki um 25%, —
að afnumin sé tollahækk-
unin, sem samþykkt var í gjald-
eyrislögtmum á desember
Hannibal Valdimarsson flytur í
efri deild Alþingis frumvarp til
laga um réttindi kvenna, en sam-
kvæmt því skulu konur njóta jafn-
réttis við karla á öllum sviðum
þjóðlífsins. Segir í framvarpinu,
að konur skuli hafa algert póli-
tískt jafnrétti við karla; njóta al-
gerlega sama réttar í atvinnumál-
um og fjármálum, sem karlar og
sé óheimilt að setja nokkrar tak-
markanir á val kvenna til þátttöku
í nokkrum störfum. Hvarvetna þar
sem þess telzt þörf, skal skylt að
gera sérstakar ráðstafanir til þess,
að aðstaða konunnar sem móður til
þáttföku í atvinnulífi þjóðarinnar
verði sem bezt tryggð. Konur
skuli njóta algers jafnréttis við
lcarla innan vébanda f jölskyldul'ífs-
ins og sama réttar og karlar til
náms og menntunar. Til allra em-
bætta, sýslana og starfa skulu kon
ur ha'fa sama rétt og karlar, enda
hafi þær og í öllum greinum sömu
skyldur og karlar, og konum skulu
greidd sömu laun og körlum við
hverskonar embætti, störf og sýsl-
anir, hvort sem er í þjónustu hins
opinbera eða i þjónustu atvinnu-
lífsins.
F.lU-félagar!
Munið skemmtifundinn í kvöld
ld. 8,30 í Giídaskálanum.
17. árgangur.
Skæðadrífa
í frásögu færandi.
Þegar síðari umræða um f jár
hagsáætlunina hófst, skeði sá
athyglisverði atburður að mætt-
ir voru báðir bæjarfulltrúar
Sjálfstæðisflokksins. Mun þessi
einstæða atburðar verða minnzt
í annálum Siglufjarðar.
Hver er verkamaður Einherja?
I ð. tbt. Einherja er grein
undirskrfiuð „verkamaður". —
Þessi verkamaður hefur ekki
látið Lil sín heyra afiur. I 5. ibl.
Neista er þessum verkamanni
Einherja lyst þannig:
„tíendir öLl greinin lil þess,
að hún hafi dropið úr penna
hjá kotrosknum og viðskota-
illum ribbalda, sem ofmetur
sína eigin persónu og verður
höfundurinn þátæplega varnl-
fundinn þeim, sem kynnu að
hafa gaman af að kynna sér
hann nánar, því slíkir menn
eru, sem betur fer, fágætir í
þessum bæ.“
Siglfirðingar munu því fara
nokkuð nærri um það, hvtír
„verkamann“ Einherja er að
hitta. Það er kátbroslegt, þegar
slíkir menn titla sig með verka
mannslieitinu.
Ragnari til sóma.
Síðasti Neisti minntist á það,
að ágætt samkomulag hefði
verið meðal bæjarfulltrúanna
við endanlega afgreiðslu fjár-
hagsáætlunar, „og þeim til
sóma“. Einherji litli hneyksl-
ast á þessum ummælum. Neisti
vill upplýsa Einherja litla um
það, að samkomulag bæjarfull-
trúanna var þaðgott.að Ragnar
var alltaf með hendina á tofti
til þess að greiða atkvæði með
hinum „ábyrgu aðilum“, enda
voru þeir Hjörtur og Jón Kjart-
ansson ekki á fundinum. Neisti
telur þessa framkomu Ragnars
vera honum til sóma, og er
óþarfi fyrir Einherja tetrið að
löðrunga Ragnar fyrir hana.
Auglýsið í Jeista“
jV