Neisti - 18.03.1949, Blaðsíða 3

I T 8 I a vt
TTE 1 S T I “

•Amii.
»»»»» »<iinj/<w.»'Mii»»w gajigfyis^.ís^4i4)K.
■f
agiílél^qiílgmlffl emgg.efö'ijsííííll iirbmilSjsöA
'"* * ímmlsg'ijBbnui i niúblBii 'iiiðiov
ÆskuEýðsf ylkingln o^^nigsjóRii3
” I „Bæjarpósti“ Mjölnis frá 9.
marz s.l. fer Einar Albertsson enn
á ný á stúfanna með rógmælgi í
í garð F. U. J. Þessi rógmælgi
rússadindilsins virðast eiga verða
t ofurlitlar sárabsetur fyrir hinn
fallandi félagsskap, æskulýðsfylk-
inguna.
Félagi ungra jafnaðarmanna er
enginn skaði gerður með slíkum
skrifum, því að þau eru skrif hins
öfundssjúka manns. Þessi ómerki-
legu skrif Einars Albertssonar gelfa
ekkert tilefni til andsvara. Hins-
vegar verður Æskúlýðsfylking-
1 unni og hugsjónum hennar gerð
hér nokkur skil.
ÆSKULÝÐSFYLKINGIN
FYIÍR OG NI J
Æskulýðsfylkingin var stofnuð
á skemmtifundi í Aiþýðuhúsinu. —
Gengið var á milli samkomugesta
með áskriftalista, þar sem þeir
gerðust stofnendur félagsskpar,
sem nefndist „Æskulýðsfylking-
in“. Stór hópur þeirra æskumanna
og kvenna, sem skrifuðu sig á
þessa lista, stóðu í þeirri mein-
ingu, að þetta væri skemmtifé-
lagsskapur, enda hvergi minnzt á
„Félag ungra sósíalista“ eða komm
únista í fundarboðuninni.
Bráðlega kaus félagsskapur
þessi sér formann og var það
sveinn að nafni, Einar Albertsson.
Eftir að sveinn þessi tók for-
mennskuna að sér kom fljótlega i
ljós, að „Æskulýðsfylkingin“ var
félagsskapur ungra kommúnista
og sögðu nokkrir sig þá þegar úr
„Fylkingunni“.
Ekki hafði félagsskapur þessi
starfað lengi, er miklar ýfingar og
deilur hófust. Einar vildi stjórna
„Fylkingunni", eftir rússneskri
fyrirmynd. Hann var á móti því,
að gert væri mikið að því, að fá
nýja félaga, heldur yrði aðal-
áherzlan lögð á það, að „Fylking-
in“ væri hópur æskumanna og
kvenna, sem aðeins hefði eina trú
— kommúnisman. Málefnin mátti
ekki ræða nema frá einni hlið.
Því var það, þegar einn áhuga-
samur félagi, Steingrámur Amar,
deildi á Einar fyrir einstrengings-
lega stéfnu fékk hann ámnningu
og var síðan rekinn — fyrir að
gagnrýna „foringjann“. Nú er svo
komið fyrir „Æskulýðsfylking-
unni“, sem var stofnuð á f jölmenn-
um skemmtifundi í Alþýðuhúsinu,
að óskadraumur „foringjans" um
fámennan ungkommúnistahóp hef-
ur rætzt, enda má heita, að
„Æskulýðsfylkingin" sé orðin syst-
os» r
kina fyrirtæki Einars "iUöerl
sonar, en Karl Sæmundsson hefur
svipað hlutverk að rækja og
garmurinn hann Ketill í Skugga-
Sveini.
HUGSJÓNIR UNGKOMMA
Eins og góðum kommúnistum
sæmir hafa ungherjar kommún-
ista ákaflega mikla „föðurlands-
ást til að bera, því að auk þess
að elska sitt litla land, munar þá
ekkert um að elska annað heitara,
annað og miklu stærra land, Rúss-
land. Norski kommúnistaleiðtog-
inn Pétur Furubotn, skólabróðir
Dodda, sagði frá því alveg alf-
dráttarlaust, „að kommúnistafl.
Rússlands væH kjaminn í komm-
úinistaflokkum og flokksdeildum
allra landa.“ Það er því ekki að
furða, þó að siglfirzkir ungkomm-
únistar aðhyllist stefnu „foringj-
ans“ og haldi því blákalt fram, að
hugsjónum þeirra hafi verið komið
í framlcvæmd austur í Rússáá. En
málpípur ungkomma gleyma alveg
að segja íslenzkri æsku frá þeim
„luxus“, sem rússneskur verfca-
lýður á við að búa i dag, og þeir
vitna hreyknir til. Það er nokkuð
til þess að vera montinn af, að
vérkamenn í kommúnistaríkinu
skuli engu ráða um það, hvar þeir
jvinna. Þeir hafa ekki atkvæði
’M'WÞwmm iv
[Kaupgjaldssamningar eru úr sög-
iunni. StjtoStk ö!
Samkvæ
nefnd norskra verkamanna |fcx A
efti'Wri: AiÍf a&úÉláMÍ ufcuri
íWo feti'M í^dhéfii. Efýþ^ai i
menn efna til ■i4<rttóaíí^'t?r*
litið ;sem landráð. Komi verka-
mÍMiP' e8á; 1 ktíííáJ; tí f áikiííf1 á1 Wlhlu -
fyrir þá yfi’r^jatf! ÖSitíM11
útum þá er brotið svo „álvlálégF'T
að verkstjórarnir geta ekki afgert
málið. Þá kemur það fyrir saka-
dómara og þá geta sakborning-
a fiiir búizt við ókeypis húsnæði í
fangabúðum, eða að kynnast ríkis-
þrælahaldinu. Talið er, að i Rúss-
landi séu um 13 millj manna í
þrælkun. Framkoma Rússa í al-
heimsstjórnmálunum er óþarft að
fjölyrða. Þeir vilja ekkert sam-
samkomulag. Með aðstoð lepp-
ríkja sinna eru þau búin að mynda
hernaðarblokk, sem er algerlega
stjórnað frá Mosfevu. Yfirlýsing
kommúnistaforingjanna um að-
stoð við Rússa, sýna, að ráðandi
menn Rússlands eiga góða stuðn-
ingsmenn í kommúnistaiflokkum
allra landa, sem eru tilbúnir að
svíkja föðurland sitt, til þess að
þjóna heimsvaldastefnu Rússa.
Sá æskulýðsfélagsskapur, sem
telur þetta vera hugsjón sána,
hann verður aldrei fjölmennur á
Islandi. Þessvegna er félagssfeapur
ungkommúnista á Siglufirðidæmd-
ur til þess að vera iítill félágsskap-
ur. Við þetta verður Einar Alberts-
son að sætta sig.
Sígifd fýsfng á ffialdsffokkum aflra landa
Til er á islenzku sígild lýsing
af Ihaldsflokkum allra landa, og
allra tíma. Hún er rituð af ekki
ómerkari manni en Jóni Þorláks-
syni, fyrrv. formanni Ihalds-
flokksins, sem þá hét réttu nafni,
en nú nefnir sig Sjálfstæðisflokk.
Þá var Jón að vísu ekki orðinn
íhaldsmaður, en þó orðin áhrifa-
mikill maður eins og hann alltaf
var. Þessi lýsing hans birtist fyrst
í blaðinu Lögréttu árið 1908, og
er kjarni greinar hans á þessa
leið:
„Það eru venjulega hinir efn-
aðri borgarar í hverju þjóðfélagi,
sern fglla íhaldsflokkinn. Þeir
eru únægðir með sinn hag og
finna þess vegna ekki, að þörf
sé breytinga eða bóta á hag þjóð-
arinnar og vilja ekki láta heimta
af sér skatta í því skyni. Fram-
fara- og umbótaflokkana skipa
aftur þeir, sem finna, að þjóð-
félagið þarf að gera margt og
mikið, til þess að bæta lífsskil-
•fWjJiM
buíu2íM\1
bæjarstjórnarfimdunum, á
70 sti niimlg-íaft idapvrt ffr/ 1®
num gat.aö hfa pilt nokfeum,
umiimíífoít A — .miiiiiLf-íiIftnt
lT fuúdarmanna, sem háföi sig
iiíj uM-) tiLT/.flrilní-: , . , °
iuð 1 frammi: Pegar bæjaríull-
trúarnir voru a,ð.tala greip nil
, 1 nnniíXíriBöfaiiBL ji'ígnp
I þessL off framm, 1 fy,
rminw ignrÐá nrnu rrurrnovrtn a
aðnr hentu gaman aðíramhTe\
„ an___________
honum. GamanlaiÆir ic'háui
- -1 •:>*•/ I TJ
.aöj
Jsðd
tungar
’PO
telja að Stefán hafi þarna æflao
að „slá sér upp“ og reyna ræðu-
mennskuhæfileika sína. En hvað
um það. Stebba langaði ákaflega
mikið til þess að tala og ætti Fuss
að mynda málfundaflokk til þess
að fullnægja þessari löngun rit-
stjórans.
Sannleikanum er hver sárreiðastur
I Alþýðublaðinu ekki alls fyrir’
yrði al þýðunnar; sömu stefnu
fylgju og þeir meðal efnaðri
manna, sem einblína ekki á sína
eigin pyngju, heldur hafa liag
þjóðarinnar í heild fyrir augum.
Ihaldsmenn semja í öllum lörnl-
um stefnuskrár sínar þannig, að
þær gangi sem bezt í augum al-
mennings, því að á því veltur
fylgið. Þess vegna segja þeir ekki:
Við viljum enga nýja vegi,
ekki nýja talsíma, ekki járn-
brautir; kærum okkur ekki um
alþýðuskóla o.s.frv. Ef þeir segðu
þetta, fengju þeir sem sé lítið
fylgi. Þeir segja sem svo: Við
viljum fara sparlega með lands-
fé, við viljum styðja gætilega
fjármcdastjórn, við viljum ekki
hleypa okkur í skuldir.........
Þeir vita það ofurvcl, að ef
þeir geta passað, cið þjóðin kom-
ist ekki í landssjóðinn, þá fær
þjóðin hvorki alþýðuskóla, járn-
brautir, hafnir eða anncið slíkt,
sem hún telur sig þurfa, en þéir,
íhaldsmennirnir halda, að hún
iöngu, -var þes,s getið, að starfsemi
F.U.J. á Siglufirði hefði verið öflngf
í vetur, en starísemi Fuss og Æfs
„nær alveg legið niðri“. Þetta hef?
ur farið mjög á fínu taugarnar a
• í £09
einhverri smá áhaldssál, sem nelrn-
jA-íií
ir sig G. og skrifar skáldsögu um
F.u.j. í Fuss-síðu Siglfirðings.^A7
skrifum þessarar smásálar rháms-1
in má marka, ,,að sannleikanum
er hver sárréiðastiu‘“. Þe^si smá-
sál ihaldsins tekur upp úr feomm-
únistablaðinu rógmælgi
komma um félagatölu F.IÍfí/'Þéií-
ir aðstandendur rauða ^^rWrtk'-
nazismans þykjast hafa jKffj^otíýá^
aö félagatala F.U.J. löéfk&aSf^íM
eins aukizt um 4 meðkrftíÍ%mÍ¥á¥
Fuss-síðu Siglfirðings
eftirfarandi upplýsin^ar.-13riirPPÍ?f
fyrir að nokkrir F.U.dxéÍa^á'íítíttf-
ust búferlum frá áí^Æf.
þvi ekki lengur félá’pí$,e[|öks!fr¥fí
lagatala F.U.J. verlife|'a
hefur stöðugt háífící-. á®áÖiri’Iáo
vaxa. Það er þvíLrf:,aíÍtf;:Í3llgíÍö?
F. U. J.“ En hvermf5 erp^' M
F.U.S. ? Er þar "Jðft'8? láifWf—
- ‘ísgíto
LoIlnðycMA
' * hanhfii.
lyxa mea
Á,C*0
Ef smásál íhaldsmá'osí
umræðna um þaðfíláf segir‘har
_______________s smg abíyáa
geti án ve'i■ iðí0f>e?’/«. erLyfmi-
mark reglulegý j/flurhciWs'f loÉIs,
hverju naf nf, “serhiumn1 fcus 4$
‘ nefna sig. VÁ‘fc X/l'A1,wflfU,
J , .v siyh al iraoji .oiþísrl
að það svarc grgi, ef symr liess
vilja kosta upTa a¥$ynnaa$
þvt, og vásmíi TUmfm,
v , , iolBasninHaijgmnag no
að hun se fær um., aö tiola $£r
3a ino ijpd ðs.rrdTajEnjíoa
þær lyftistenaur a leiðiunftiljiaq-
, , ni 'wmmg iriyl ör,yíf
sældar oq. sjalfstæðis, ,sem a\fT-
. . Iixþv 'BnnGrTiípIlíi'ingiód
mfes‘ar 4w *mr*ngmi
s a ai. j-3,1£f!rrB iaöðrá ■luisrí nni
E/msí. imnyþ
rraösnialTa Si-
,—^ . .„.„pnaFi asnmnam
81 Ua M-
lakssonai- íi ihaldsflokkum .alTm
,, rytgrafguöyqfA rau ■ses rjJfr/T
tima. Vii’ðist engu þurfa, við ,i\ð
. . .nfj’rÆáonhóydlA
bæta enn þann dag 1 dag.