Neisti - 01.04.1949, Blaðsíða 2

2
NEISTI
. t
NEISTI
— VBKUBLAÐ —
tJtgefandi:
Alþýðuflokksfélag Sigluf jarðar
Áfcyrgðarmaður :
ÓLAFUIi GUÐMUNDSSON
Ritstj. annast blaðnefnd Neista
Blaðið kemur út alla föstudaga
Áskriftagjald kr. 20,00 árg.
Afgreiðsla í Aðalgötu 22.
Frekja Framsóknar
JÞegar samkomulagið vai'ð milii
alira flökka bæjarstjórnarinnar 16.
apríl 1946 um máleínasamninginn,
var Alþýðuílokkniun það ljóst, að
ætti Framsóknarfiokkurinn engan
mann í Allsherjarnefnd, væru
stónun rýrðir möguleikar fyrir
nauðsynlegiun tengslum milli
flokka bæjarstjórnarinnar með til-
liti til samstarfsins. Af þessari
ástæðu lét Alþýðuflokkurinn Fram
sóknarflokknum eftir annað sætið
í AUsherjamefnd. — Sömuleiðis
stuðlaði Alþýðuflokkurinn að því,
að Framsóknarflokkurinn fengi
fulltrúa í niðurjöfhunameínd. —
Frams.flökkurinn hefiu’ engan
veginn rejmzt vera maklegur
þess trausts, sem honrnn var
með þessu sýnt. Hann vildi nota
sér þetta til þess að ganga á lagið
og gerði strax veturinn 1947 kröfu
til Alþýðúílokksins rnn það, að
AlþýðufloMkurinn gæfi honiun
eftir sæti í f jórum nefndum bæjar-
ins, þ.á.m. í Rauðkustjóm og
Hafiiamefnd. í ákafanum láðist
honum að gæta þess, að ekki var
að því sinni kosið í Hafnamefnd,
þar eð sú kosning fór fram árið
1946 og til tveggja ára samkvæmt
háilnarlögum. Við slíkri frekju
átti Alþ.fl. að sjálfsögðu ekki
önnur svör en blákalt nei. Þrátt
fyrir það lét Framsóknarflokliur-
inn sér ekki verða bumbult af að
endurtaka sömu kröfu árið 1948.
Þegar bæjarútgerðin tók til strfa
kom enn fram krafa þeirra um, að
í togaranefnd yrði fjölgað, svo
Alþýðuflokknum gæfist færi á að
lána þeim þar sæti.
Þegar rafveitunefnd var kosin,
komu þeir með tillögu um, að í
hana yrðu kosnir fimm menn í
stað þriggja, til þess að Fram-
sóknarfl., með hjálp AIþ.fl. gæti
eignast þar fulltrúa. Fyrir slíkum
kröfum á hendur Alþýðufloklmmn
eru vitanlega engar skynsamlegar
ástæður, enda var slíkri frekju
ekki sinnt. Framsóknarmenn eru
algerlega einir um að ásælast
meira en þeim ber eftir styrkleika-
hlutföllum við síðustu kosningar.
íslenzkur málstaður — eða rússneskur?
Mottó hins rússneska málstaðar: „En félagar! Það er
ekki nóg að tilheyra heimsflokki kommúnismans. Við
verðum allir að vera reiðubúnir að framkvæma fyllilega
í verkinu fyrirskipanir hans.“ (Vehkalýðsbl. 1932, 25. tbl.)
Lýðræðisríkin, sem nú eru að
stofna Atlanzhafsliandalagið.lhafa
aldrei farið í neina launkofa með
það, hver væri tilgangur þess. —
Það á !að vera varnarbandalag
gegn yfirgangi og ofbeldi og
tryggja hinum frjálsu þjóðum
Vestur-Evrópu og Norður-Amer-
íku frið og öryggi.
Það er skiljanlegt, að Rússland
sé slíku varnarhandalagi andvígt
og reyni þar af leiðandi að af-
flytja það við lýðræðis])jóðirnar
með síendurteknum getsökum
um, að því sé ætlað að vera árás-
arbandalag. Rússland vill, að lýð-
ræðisrikin í Vestur-Evrópu séu
einangruð, samtakalaus og varn-
arlaus svo að auðvelt sé fyrir það
að kúga þau hvert um sig. Það er
hin gamla, gullvæga regla allra
árásarríkja, sem Þýzkaland Hitl-
ers fór eftir með svo miklum ár-
angri fyrir rúmum áratug síðan:
!að deila og drottna. Þessvegna
herst Rússland nú svo hatrammri
baráttu gegn því, að lýðræðisríkin
í Vestur-Evrópu gangi í Atlanz-
hafsbandalagið. Og ekkert er
skiljanlegra, út frá stórveldishags
munum ])ess. En hvernig eiga
menn að skilja jafn h'atramma
baróttu eins stjórnmálaflokks í
lýðræðisrikjunum sjálfum gegn
því, að þau hafi með sér samtök
til varnar og öryggis? Getur slík
barátta hans vcrið háð með
þjóðarhag fyrir augum á hverj-
um stað. Getur það t.d. verið ís-
lenzkur málstaður, sem komm-
únistar berjast fyrir, þegar þeir
ólmast gegn aðild Islands í At-
lanzhafsbandalagi. — Athugum
þetta nánar.
Það er vitanlega vel skilj'anlegt,
að kommúnistar, telji sér það
liklegt til nokkurs framdráttar,
Þessi olanritaða saga af Fram-
sóknarflokknum er leið og ljót,
en hún liefur það sér til ágætis að
vera sönn.
Þessi saga er því ljótari af því,
að aðaluppistaðan í skrifum Fram-
sóknarmanna mn bæjarmálin bygg
ist á því, að Alþýðuflokkurinn hef-
ur ekki orðið við frekju Fram-
sóknarflokksins. Þessvegna skal
rógkvömin sett af stað og henni
snúið af „viðskotaillum ribbalda“,
sem vart er „vandfimdinn, þeim,
sem kynnu að liafa gaman af að
Iiynna sér hann nánar, því slíldr
menn eru, sem betur fer, fágætir í
þessum bæ.“
En eitt er víst, að bæjarbúa
mun ekkert imdra, þótt Alþýðu-
flokkurinn hafi ekki viljað þýðast
frekju Framsóknarflokksins.
að kalla málstað sinn íslenzkan
mólstað. En hvenær hafa þeir
yfirleitt barizt fyrir íslenzkum
málstað.
„Skilyrðislaus afstaða með
Sovét-Rússlandi“.
Fyrir tíu árum viar um það
rætt, að sameina Alþýðuflokkinn
og Kommúnistaflokkinn í einn
ílokk. Sainningaumleitanir, sem
fram fóru um það, strönduðu
ekki hvað sízt á því, að Bryn-
jólfur Bjax-nason gerði það að
ófrávíkjanlegú* skilyrði fyrir
samciningunni, að hinn nýi flokk
ur tæki, ef stofnlaður yrði „skil-
yrðislausu afstöðu með Sovét-
Rússlandi'. —
Hvort lialda menn, að kommún
istar hafi þá haft fyrir augum is-
lenzkan málstað, — eða rússnesk-
an? .
„Hér yrði skotið á miskunnar“.
Tökurn annað, ekki síður lær-
dómsríkt dæmi. Fyrir tæpuin 8
árum gerði Alþingi, sem kunnugt
er, berverndarsamninginn við
Bandaríkin. Kommúnistar höfðu
fram til þessa tíma verið allri
samvinnu við Vesturveldin mjög
andvígir, enda Rússland i upp-
hafi ófriðarins gert sinn fræga
vináttusamning við Þýzkaland
Hitlers. Töldu kommúnistar sig
alla tíð á meðan sá samningur
stóð fylgja strangri hlutleysis-
stefnu. En er herverndarsamning-
urinn við Bandaríkin var sam-
þykktur var Rússland komið í
stríðið, og því kvaddi Brynjólfur
Bjarnason sér hljóðs á Alþingi og
sagði,
að Islendingar myndu ekki
telja það eftir, að land þeirra
yrði hertekið af Bandaríkja-
mönnum, og „hér yrði skotið
án miskunnar“, ef það yrði
aðeins til þess, að Rússland
fengi virka hjálp í stríði þess
við Þýzkaland.
Hvort haldia menn, að kommún
istar hér hafi þá verið að hugsa
um íslenzkan mólstað eða rúss-
neskan?
Landráðaviima.
Landvamarvinna.
Tökum þriðja dæmið. Eitt af
því, sem sýnir átakanlega vel,
hversu kommúnistar á Islandi
voru þrælbundnir á sál og sam-
vizku af griðasáttmála Rússa við
nazistana þýzku, eru ummæli
þeirra í tilefni af setuliðsvinn-
unni 31. jan. 1941, þá sagði Þjóð-
viljinn m.a.:
„Ekkert handtak, sem er
unnið fyrir hinn brezka inn-
rásarher, er þjóðinni í hag.
Ef slík hagnýting vinnuafls-
ins er ekki glæpsamleg, þá er
óþarfi að vera burðast með
það orð í ísl. orðabókum.“
Einar Olgeirsson sagði i eldhús-
dagsumræðum þann sama vetur,
að ríkisstjórnin hefði rekið verka
menn
til að vinna hjá innrásar-
hernum störf, sem Jiverjum
Islendingi er raun\ að sjá
unnin hér, og flest öll eru
landi og lýð til tjóns eða
a.m.k. einkisnýt.“
Þegar Rússar voru komnir í
stríðið, þótti þeim allt um van
sem áður var um of. Þann 19.
maí 1942 sagði Þjóðviljinn:
„Þeir, sem hamast nú gegn
landvarnarvinnunni á Islandi
eru að vinna í þágu Kvislings
og Hitlers.“
Hvort halda menn, að kommún
istar hafi í þessum tilvitnuðum
skrifum sínum verið. að hugsa
um islenzkan málstað eða rúss-
neskan?
Rússneskur málstaður en
ekkí íslenzkur.
Þegar þeir Brynjólfur Bjarna-
son og ísleifur Högnason sigldu
til Rússlands 1932, sendi Verka-
lýðsblaðið þeim kveðjuorð, og
sagði m.a.:
„En félagar! Það er ekki
nóg að tilheyra heimsflokki
kommiinista. Við verðum
einnig allir að vera reiðu-
búnir að framkvæma fylli-
lega í verkinu fyrirskipanir
hans.“
Nú er það heitasta ósk Rússa
að koma Marshallhjálpinni og
Atlanzhafssáttmálanum fyrir
kattarnef. — Atlanzhafssáttmálan
um' til þess, að Rússar geti með
hjálp kvislinga kommúnista tekið
eitt og eitt ríki og innlimað það
„þegjandi og hljóðalaust“ inn í
ráðstjórnarfyrirkomulagið. Með
því að hamast gegn Atlanzhafs-
sáttmálanum eru íslenzkir komm
únistar að framkvæma fyrirskip-
anir heimsflokks kommúnista og
berjast fyrir heimsveldisstefnu
Rússa. Að þessu öllu athuguðu
þurfa menn ekki að vera i nein-
um vafa um þiað lengur, fyrír
hvaða málstað kommúnistar eru
nú að berjast — islenzkum eða
rússneskum. 1 þessu máli berjast
kommúnistar fyrir allt öðrum
málstað en t.d. Gylfi Þ. Gíslason
og Hannibal Valdimarsson, sem
viljia samvinnu við hinar vest-
rænu þjóðir, en finnst, aðsérstaða
Islands komi ekki nógu vel fram
í Atlanzhafssáttmálanum. Komm-
únistar eru því sannarlega einir
mn liinn rússneska málstað, enda
hefur hringdans þeirra i utan-
(Framhald á 4. síðu)
Allar leturbr. Neista
i
*-
\
\