Neisti - 31.05.1949, Blaðsíða 1

Sigluf jarðarprentsmiðja h. f. 18. tbl. Þriðjudagur 31. maí 1949 17. árgangur.
Rógburður eða rauhhæíar aðgerðir
HJvað er framundan? Þetta er
spurningin, sem brennur á vörum
flestra, er fylgjast eitthvað með
og skipta sér af gangi þjóðmál-
anna. Að flestra dómi virðist út-
litið vera skuggalegt og aldrei liafi
brotið jafnmikið á boðum kringum
þjóðarskútuna og þessvegna megi
lítið út af bera, svo að allt skeyti
ekki á grunni.
Almenningi er eðlilega gjarnt að
varpa allri sökinni yfir á herðar
þeirra, er hlutu það lítt öfunds-
verða hlutskipti að taka við stjórn-
inni, er halla tók undan fæti í pen-
ingamálum þjóðarinnar, enda er
vel kynnt undir af þeim flokki,
sem nú er í stjórnarandstöðu, hin-
um íslenzka Kommúnistaflokki. —
Hans eina von er sú, þótt fávísleg
megi teljast, að þjóðin fyrr eða
síðar kasti sér í náðarfaðm! Brynj
ólfs hins gerzka, er hún sjái, að
núverandi stjórnarsamstarf muni
eigi ráða bót á þeim vandkvæðum,
er úrlausnar þurfa við hið skjót-
asta.
Aðalskeytum kommúnista hefur
verið beint að Alþýðuflokknum og
núverandi stjórn hafa þeir kafLað
„fyrstu stjórn Alþýðuflokksms,“
þótt þessi blekkingartilraun þeirra
sé of barnaleg til að nokkur viti-
borin maður glapizt til að trúa
þeim. Nú vita allir að jafnaðar-
menn hafa ekiki nema 2 af 6 ráð-
herrum ríkisstjórnarinnar svo að
auovellt er að gera sér grein fyrír,
hve mikill sannleikur er í áður-
nefndri staðhæfingu kommúnista.
— Myndu kommúnistar vilja, að
stjórn.sú, er var við völd frá haust-
inu 1944—1947 yrði kölluð „stjórn
Sjálfstæðisflokksins ?“ En ef sama
mælikvarða ætti að leggja á hinar
tvær ríkisstjórnir yrði útkoman
sú. Árið 1947 er landið hafði verið
stjórnlaust í 117 daga, vegna svika
kommúnista, tók Alþ.fl. að sér
það vándasama hlutverk að gang-
ast fyrir stjómarsamstarfi og hafa
þar forustuhlutverk á hendi.
Það hefði að vísu verið léttara
og ábyrgðarminna að skerast úr
leik eins og kommúnistar gerðu og
láta aðra takast þann vanda á
hendur en reyna heldur að nota sér
ástandið í pólitísku hagsmunaskyni
eins og kommúnistar hafa reynt að
gera. En Alþýðuflokkurinn sá, að
þjóðinni var hætta búin og það
mikil, ef eigi yrði komið á hið
fyrsta ábyrgri stjórn 'i landinu og
því hikaði hann ek,ki við, að leggja
sinn skerf fram að það mætti tak-
ast og því gekkst hann fyrir því
að fá borgaraflokkanna í samstarf
um stjórn landsins. Alþýðuflokkn-
um duldist það ekfci, að með þessu
stjórnarsamstarfi gæti hann ekki
hrundið 'i framkvæmd ýmsum
stefnumálum sínum, né að stjórn,
er þannig yrði mynduð, frarnkv.
sósíalistískar aðgerðir í ríkum
mæli. Til slíks hafði hann ekki
nægilega sterka aðstöðu, þar sem
hann hafði ekki nema 9 þingmenn
ef þeim 42 er stjómarflokkarnir
höfðu. Hinsvegar taldi Alþýðufl.,
að með þv'í að skerast ekki úr leik,
gæti hann fremur hindrað að geng-
ið yrði á rétt alþýðusamtakanna i
landinu og hann hafði einnig þá
trú, að fylgjendur hans myndu
skilja þá aðstöðu er hann hafði. —
Það er staðreynd, sem ekiki er hægt
með rökum að mæla á móti, að með
þátttöku sinni í ríkisstjórninni,
hefur hann tryggt áframhaldandi
nýsköpun atvinnuveganna; komið
tvívegis í veg fyrir stöðvun fislíi-
bátaflotans og tryggt að mestu
hagkvæman verzlunarjöfnuð við
útlönd. Ennfremur er það stað-
reynd að Alþýðuflokkurinn hefur
hingað til getað með þátttöku
sinni í ríkisstjórninni hindrað að
framkvæmd væri stórfelld gengis-
lækkun, sem nú virðist vera aðal-
óskadraumur Sjálfstæðis- og Fram
sóknarfl. — Sú leið mun ekkd verða
farinn meðan Alþýðuflokkurinn
hefur fulltrúa í rikisstjórn, því ef
svo færi, má með réttu segja, að
'flokkurinn hefði varpað hagsmun-
um alþýðunnar fyrir borð.
Það er einnig staðreynd að fyrir
andstöðu Alþýðufloltksins var horf
ið frá því ráði að lögbinda vísi-
töluna við 280 eða jafnvel 250 stig,
eins og forvígismenn borgaraflokk
anna kröfðust í fyrstu. Eitt atriði
má benda enn á og ekki það veiga-
minnsta. Hvernig liefði tekizt að
mynda löglega stjórn í landinu án
atbeina Alþýðuflokksins ? — Væri
það ómögulegt ,að fimmta her-
deildin, er stóð fyrir grjótkastinu '
á Alþingi þann 30. marz s. 1., væri
nú þegar búnir að hreiðra um sig
í valdastólmn íslenska lýðveidisins
og íslenzka þjóðin væri nú þegar
búin að liljóta þau lítt glæsilegu
örlög, er féllu í lilut télíknesku þjóð
arinnar fyrir rúmu ári síðan?
Þótt jafnaðarmömfum hafi ekki
að öllu leyti líkað hvernig á ýmsum
málum hefur verið haldið af nú-
verandi ríkisstjórn, þá megum við
ekki' ganga fram hjá þeim sann-
indum að með þátttöku sinni hefir
Alþýðuflokkurinn getað liindrað
það, að 'islenzka auðvaldið næði því
takmarki að traðka miskunarlaust
á rétti og hagsmunum alþýðunnar
og hann hefur einnig hindrað að
kommúnistar gætu hafizt til valda
og notað aðstöðu sína til þess að
ná siðar völdum með ofbeldi og
svikum. Aðstaða Alþýðuflokksins
í ríkisstjórninni verður örðugri
með hverjum deginum sem l'iður.
Sjálfst.fl. með 19 þingmenn og
Framsóknarfl. með sína 13 þing-
menn + Jónas, færa sig æ meira og
meira upp á skaftið og krefjast
aðgerða, sem þungt munu koma
niður á alþýðu manna. Þessir flokk
ar munu því æ meira og meira
setja svip sinn á stjóranrstörfin
unz til stjórnarslita dregur.
Alþýðuflokkurinn hefur oft sinn
is birt stefnuskrá sína og hann hef-
ur lagt hana undir dóm þjóðarinn-
ar, en hún hefur ekki til þessa igef-
ið honum umboð til að koma henni
í framkvæmd. Þrátt fyrir þá stað-
reynd, hefur Alþýðufl. ekki skirzt
við að taka á sig ábyrgð af stjórn
landsins, er hann hefur verið
kvaddur til þess. Hann hefur gert
það 'í þágu þjóðarinnar og sýnt með
því á áþreifanlegan hátt, að hann
er og vill vera ábyrgur fiokkur;
að það er f jarri honum að skerast
úr leik, þótt hann með starfi sínu
geti ekki á skömmum tíma hrundið
í framkvæmd þeirri hugsjón er
hann fyrst og fremst berst fyrir,
en hann ber það traust til þjóðar-
innar, að hún sjái að lokum, að
örúggasta leiðin er sú, er hann
hefur helgað baráttu sína frá því
fyrsta: framkvæmd jafnaðarstefn-
unnar.
Og er ekki kominn tími til fyrir
þjóðina, að gera sér þetta ljóst, í
stað þess að ásaka forustum. jafn-
aðarstefnunnar án raka? Vegna
(Frnmhald á 2. síðu)
Fréttir
IJR BÆNUM
* Silfurbrúðkaup. — Þann 24.
þ. m. áttu silfurbrúðkaup hjónin
Jón Jónsson og Guðrún Jónsdóttir,
Hvanneyrarbraut 54. Vinir þeirra
og starfssystkini í stúkunni „Fram
sókn“ heiðruðu þau með heim-
sóknum, skeytmn og á ýmsan þann
hátt, sem sýndi vinsældir þeirra,
bæði innan stúkunnar og sem sigl-
firzkra borgara. Jón og Guðrún
eru tryggir og heilsteyptir félagar,
hvar sem þau taka stöðu, og njóta
virðingar allra íþeirra, sem kynn-
ast þeim. Neisti færir silfurbrúð-
hjónunum sínar beztu árnaðar-
óskir.
* Gagnfræðaskóla Sigluf jarðar var
slitið 28. þ. m. Skólastjórinn, Jóh-
ann Jóhannsson sleit skólanum
með áhrifamikilli ræðu og lagði út
af þessum ljóðum alþýðumannsins
Örn Amar:
„Hver liðin stund
er lögð í sjóð
jafn létt sem óbl'ið kjör.“
I skólanum voru alls 105 nem-
endur í þrem bekkjum. I 1. bekk
vom 49 nemendur i tveim deildum;
1 2. bekk 30, og í 3. bekk 26, og 18
þeirra gengu undir gagnfræðapróf
en 6 þreyta nú landspróf og 1 tók
próf 'i Samvinnuskólann; en þó
munu flestir þeirra ekki enn hafa
lokið hinu lögboðna sundprófi. —
Hæstu einkunn gagnfræðinga
hlaut Björg Amjærsdóttir, Norð-
urgötu 11. — I 2. bekik var hæst-
ur Rikharður Sigurðsson með 8,68.
— I 1. bekk var hæstur, og hlaut
jafnframt hæsta einkunn yfir
slkólann: Jóhann Sverrir Jóhanns-
son, Norðurgötu 13. Fékk hann
9,06, og er það fyrsta ágætiseink-
unin, sem tekin hefur verið í skól-
anum í f jiögur ár. Annar var Gunn
ar Gunnlaugssen, fé’:k 8,87 og er
það önnur bezta aðaleinkun skól-
ans. 1 vetur var tekin upp sú ný-
breytni, að 6 meðlimir Rotary-
klúbbsins fluttu fræðandi erindi
fyrir nemendur skólans um ýmis
mál. Voru þrjú erindin flutt fyrir
áramót og þrjú eftir áramót. —
Séra Óskar Þorláksson flutti erindi
um Rotary-hreyfinguna; Magnús
Vagnsson erindi, sem nefndist
„Timburþörf Islendinga og ræktun
nytjaskóga á Islandi"; Hannes
Jónasson um „Jólahald fyrir 60
árum“; Sigurjón Sæmundsson,
form. Rotary-klúbbsins flutti er-
indi um „Prentiðn og bókagerð,"
og var nemendum 3ja bekkjar
stuttu s'iðar boðið að skoða Siglu-
fjarðarprentsmiðju; Jón Kjartans-
son flutti erindi 1. febrúar um
„Bindindisstarfsemi,“ og Ólafur
Þ. Þorsteinsson um „Farsóttir og
heilbrigðisvarnir." - - öll erindin
(Fratnhald á 3. síðu)
/