Neisti


Neisti - 12.08.1949, Blaðsíða 1

Neisti - 12.08.1949, Blaðsíða 1
i Sigluf jarðarprentsmiðja h. f. 28. tbl. Föstudagur 12. ágúst 1949. 17. árgangur. Hvað vill Framsókn? Framsóknarmenn haf a nú hleypt ólgu í ’islenzk stjórnmál, hóta illu og bera sig dólgslega, en hvað þessum látum veldur, er mönnum 'varla ljóst. !' Hitt vita menn gjörla, að þessum bægslagangi er stjórnað af for- manni þessa flokks, Hermanni Jónassyni, gerðardómslagahöfund- inum fræga, sem allir verkamenn þékkja sem einn sinn hatramasta óvin. Framsóknarmenn munu, sem fleiri, vera óánægðir með það ástand, sem nú ríkir í efnahags- málum þjóðarinnar, því ennþá hefir ekki tekizt að stöðva dýrtíð- ina, og ríkissjóður er báglega staddur. Gull eða græna skóga hafa menn varla orðið varir við, þó að tveir framsóknarménn skreyti stjórnarstólana íslenzku. En til þess að dylja sína minni- máttarkennd og slá sig til riddara í augum þjóðarinnar, hafa þessir menn nú tekið upp það ráð að líta á báða bóga, kenna samstarfs- flokkum sínum um svik og ausa á þá upplogmrm óhróðri. Einkum hefir Alþýðuflokkurinn fengið að kenna á þessum bitvörgum, enda ekki að furða, þegar forsprakkinn er höfundur hinna alræmdu gerðardómslaga; en aUir vita, hver r afstaða Aiþýðuflokksins var til þeirra. Nú skulum við koma að því, hvað Framsókn viU, að igert sé til að ráða fram úr vandamálum þjóðarinnar. Það mætti ætla, að þessari spurningu væri auðvelt að svara, því mikið hefir „Tíminn“ um máhð fjallað, og „Einherji" * endursagt kjarnbeztu greinarnar fyrir þá ógæfusömu Siglfirðinga, sem ekki lesa „Timann“. En samt leýfði einn ræðumaður sér á leiðar- þingi hér að spyrja málsvarsmann Framsóknar, hverjar væru tiUögur flokks hans í vandamálunum, þvi spyrjandinn, eins og aUir aðrir, _ hafði aldrei rekist á þær tillögur Framsóknarflokksins, sem leyst gætu vandann, hvorki að öllu leyti né nokkru leyti. Það furðaði því engan, þó að framsóknarmaðurinn færi undan 1 flæmingi og svaraði því einu tU, að Framsóknarflokk- ,* lirinn, vildi lækna meinið, en hvernig það skyldi gert, gat kaup- félagsstjórinn ekki sagt. Foringjar flokksins hafa þó leyft sér að tæpa á þeim málum, sem þedr telja, að til greina komi til að leysa vandann, en það var ekki von tU, að kaupfélagsstjórinn þyrði að segja það upp hátt í Alþýðuhúsinu á Siglufirði, því ís- lenzk aiþýða mun aldrei hylla þann mann, sem býður henni gengislækkun og launabindingu. Hver er sá, sem ekki trúir Fram- sóknarflokknum tii að vinna að þessu hvor tveggja? Veit hann ekki, að þessi flokkur he'fir áður gripið til gengislækkunar og man hann ekki eftir gerðardómslögun- um? Þetta hvort tveggja ætti þó að vera öllum almenningi í fersku minni, og vel væri, að hver kjós- andi gætti þess, áður en hann veitti þessum flokki brautargengi. Það þarf meira en venjulega ósvifni. til þess að geta boðið ís- lenzkri alþýðu gengislækkun og launabindingu núna á þessum tím- irni, og þegar taka verður tillit til þess, að ekki er langt til næstu kosninga, þótt þær yrðu ekki á þessu hausti. En framsóknarmenn eru orðnir órólegir, því þeir sjá fram á erfiðleikana við að stjórna landinu í náinni framtíð, þar sem síldarvertíðin virðist ætla að bregðast eitt sumarið í viðbót og dýrtíðina hefir ekki tekizt að stöðva enn. En Framsóknarflokk- urinn á fleiri óaðgengilegar tillög- ur en gengislækkun, sem hann get- ur notað sem átyllu til að hlaupa úr ríkisstjórninni og heimta þing- rof. Má þar til nefna hið mjög svo vanhugsaða verzlunanfrumvarp iþeirra, sem hefir skömmtunarfar- (Framhald á 2. síðu) Hverju hdfa jafnaðarmenn áorkað í hœjarmálum Siglutjarðarf Að gefnu tilefni, vegna skrifa Siglfirðings, sem út kom í gær, vill Neisti „athuga afrek jafnaðar- manna í bæjarmálum Sigluf jarðar“ það sem af er þessu kjörtímabili. Þessi athugun mun fara fram á mati staðreynda og sannrar frá- sagnar, en ekki hleypidóma og fá- vizku, eins og skrif Siglfirðingsrit- stjórans hafa verið byggð á. Afrek íhaldsins 1942-’46 Árin 1942—’46 fór sambræðsla íhalds-framsóknar og D-lista- manna með stjórn bæjarfélagsins. Síðari hluta kjörtímabilsins fór samstarf þetta út um þúfur vegna sundurlyndis fyrrverandi bæjar- fógeta og Hertervigs — en við tók innilegt samstarf íhaldsins og kommúnista. Er þessu kjörtíma- bili lauk, taldi blað ikommúnista, Mjölnir, skuldir bæjarins vera um 30 millj. kr., sem nær því allar urðu til á þessu kjörtímabili íhalds framsóknar-, hristingsmanna og komimúnista. Annars verður því ástandi, sem ríkti í fjármálum bæj- arins eftir þetta kjörtímabil bezt lýst með frásögn samherja Herter- vigs í 19. tbl. Mjölnis það ár, og yfirlýsingu bæjarfulltrúa Sjálf- stæðisflokksins á bæjarstjórnar- fundi 29. nóv. ’46. Mjölnir frá 26. apríl 1946 hefur orðið. Eftir að hafa birt bæjar- málasamkomulag flokkanna, segir blaðið á þessa leið: „Almennt var talið, að tæpast myndi nokkur einn flokkur fá meirihluta þó kosið yrði upp, og gat þá vel farið svo, að eftir nýjar kosningar væri bæjar- stjórnin jafn óstarfhæf. Eins og fjárhag bæjarins er komið, er sennilegt, að slíkt öngþveiti hef ði leitt til kyrrstöðu í öllum fram- kvæmdiun og bæjargjaldþrots.“ Sex mánuðum eftir þessa frá- sögn kommúnistablaðsins, eða nán- ara tiltekið 29. nóv., flytja komm- únistar tillögu í bæjarstjórn um Hinir 200 og 34 milljonirnar FÁAR ÞJÓÐIR eru eins háðar inn- flutningnum og íslendingar. — Þessvegna eru verzlunarmálin áhugaeini hugsandi manna í landinu, þess vegna var verzl- unaránauðin þungbærust hins erlenda valds fyr a öldum. Þess- vegna er utanríkisverzlunin mesta þrætuepli íslenzkra stjórn mála. Milljónagróðinn af verzl- uninni skiptist á milli tveggja aðila, heildsalanna 200 og smá- sala annars vegar, en samvinnu- félaganna hinsvegar. Ihaldið berst fyrir heildsalana og þeirra fé hefur byggt upp blöð þess, Morgunblaðið og Vísi. Fram- sókn berst fyrir samvinnufélög- in, og auglýsingar þeirra og styrkir þeirra renna drjúgum til Framsóknar. Við skulum athuga hvort þessir „heilbrigðu “verzl- unarhættir“ séu nauðsynlegir — og hvort það sé hagkvæmt, að 200 mismunandi heildsalar ann- ist innkaup íyrir aðeins 140 þús. manna þjóð. Við skulum athuga nokkrar tölur þessu við'komandi. EF FJÖLDI heildsalanna er bor- inn saman við mannfjöldann í landinu á hverjum tíma, kemur í ljós, að 1916—’20 var einn heildsah fyrir hverja 2600 lands menn, 1926—’30 var einn fyrir hverja 1600 landsmenn, 1936 — ’40 einn fyrir hverja 1400 og á því herrans ári 1946 var einn íslenzkur heildsali fyrir hverja 660 íbúa í landinu. VERZLUN OG INNFLUTNING- UR hafa vaxið og það ekki lltið, en að það þurfi einn heildsala fyrir hverja 660 Islendinga er fráleitt. Þarf ekki annað en að bera þessa fjölgun saman við fjölgun smásöluverzlana. Frá árunum 1916 til 1946 fjölgaði smásöluverzlunum 1,8 sinnum, (Framliald á 4. síðu) nýjar kosningar. 1 sambandi við þessa tillögu óskuðu bæjarfulltrú- ar Sjálfstæðisflokksins, þeir Pétur Bjömsson og Egill Stefánsson bókað m.a.: „Hinsvegar telur ílokkurinn, að ástand bæjarins í f járliagsmál- inn sé þannig, að óforsvaranlegt só að fara út í nýjar kosningar. Þannig var hið raunverulega f járhagsástand bæjarins í lok ikjör- tímabilsins 1942—1946. Bærinn var á barmi gjaldþrots. Framund- an var kyrrstaða „í öUum fram- kvæmdum“. Samstarf flokkanna Vegna hins slæma og „óforsvar- anlega f jármálaástands“ bæjarins, (Framliald á 3. síðu)

x

Neisti

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Neisti
https://timarit.is/publication/848

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.