Neisti - 09.09.1949, Blaðsíða 2

4
NEISTI
2
| —HEISTI— I
j VIKUBLAÐ j
j tJtgefandi: Alþýðufl.fél. Siglufj. ;
l Ábyrgðarmaður:
{ ÓLAFUR H. GUÐMUNÐSSON J
Á^kriftagjald kr. 20,00 árg. — /
Gjalddagi blaðsins er 1. júli 7
Afgr. bl. er í Aðalgötu 22 |
Áróðursherferðin
gegn Alþýðu-
flokknum
Landsmálablöðiw bera það með
sér, að kosningar standa fyrir dyr-
um. Þegar er byrjað að framhefja
ágæti eigin floklka og niðra hinum.
Vikublöðin hér á Siglufirði eru þar
engin undantekning, þó að varla
geti taiizt, að þau séu enn komin í ,
kosningaham, nema ef undan
mætti skilja nokkrar sefasjukar
greinar, sem birzt hafa 'i blaði
„!kommúnista“ nú að undanfömu.
Þar er þó ekki eingöngu um flokks
pólitík að ræða, heldur veldur þar
um nokkm, að Neisti ský»ði frá
ágengni rússneskra veiðiskipa í
landhelgi Islands. En eins og þar
stendur: „Þunnt er móðureyrað".
Mjölnir hefur fyllzt heilagri vand-
lætingu gegn aðfinnslum á fram-
ferði Rússa, líkt og þegar við-
kvæm móðir vil-l verja pöróttan og
ódælan strák.
En iþegar þessu sleppir þá er þó
auðsætt hvert kommúnistar beina
skeytum sínum. íhaldið er ekki
lengur sá andstöðufloklkur, sem
ber að afmá. Nei, ekki aldeilis. Það
er Alþýðuflokkurinn. Skrif Mjölnis
— ofsafengin og ástriðufull—bera
iþess glögg merki, að þeir óttast
Alþýðuflokkinn mest allra flokka.
Og þetta er eðlilegt. Alþýðuflokk-
* urinn hefur flett ofan af óheilind-
um þeirra í verkalýðsbaráttunni,
og í stefnu þeirra '1 utanríkismál-
um, sem í einu og öllu hafa miðast
við ímyndaða hagsmuni yf irþjóðar-
innar d austri. Á það hefur verið
greinilega bent, að kommúnistar
vom óðfúsir í borgaralega sam-
stjórn, þegar þeir héldu, að það
væri í samræmi við óskir og fyrir-
skipanir hinna visu feðra í Kreml.
Þeir hlupu úr ríkisstjórainni, þegar
iþeir sáu fjárhagslega erfiðleika
nálgast, en höfðu þó að yfirvarpi
ímyndaða þjónustu við yfirmenn
sána. Þingmenn kommúnista voru
þá ekkert að hugsa um það, þó að
þeir brygðust trúnaði við kjósend-
ur sína og umbjóðendur, og beittu
ekki þeim áhrifum, sem þeir þykj-
ast eiga í svo ríkum mæli, á fram-
kvæmdir og stjórn landsins. Komm
únistum sámar, að á þetta er bent.
En enginn hefur gert það eins
rækilega og Alþýðuflokkurinn. —
Þessvegna betna þeir nú eiturörv-
um sínum að Alþýðuflokknum e»
láta hina í friði. Því má þé skjóta
inn hér, að kommúnistar vilja ekki
að svo stéddu bláka mikið við þeim
hluta Framsóknarflokksins, sem
fylgir Hermanni Jónassyni að mál-
um, enda hyggjast þeir hafa nokk-
ur not hans í náinni framtáð. Þessi
afstaða kommúnista sýnir glögg-
lega viðurkenningu þeirra á þv'i, að
baráttan hér í Siglufirði muni
fyrst og fremst standa millum
þeirra og Alþýðuflokksins. Má þvá
segja, að engum sé alls varnað, er
þeir kunna að viðurkenna stað-
reyndir.
Og „stærsti fjokkurinn"! höfuð-
íhaldið — lætur ekkí sitt eftir
liggja. Morgunblaðið, sem um lang-
an tima hefur fómað annarri síðu
og Reykjavákurbréfinu að fordæm-
ingu kommúnista, hefur nú snúið
við blaðinu og hamast að Alþýðu-
flokknum. Málgagn flo'kksins hér
f Siglufirði hefur litið blakað við
kommúnistum, en snúið sér með
miklu offorsi að AJþýðuflokknum
og ýmsum Sorystumönnum hans.
Litli felumaðurinn á bæjarfógeta-
skrifstofunni, sem lætur svo lítið
að þiggja Jífsframfæri sitt að
mestu af framkvæmd almanna-
trygginganna, sem hann þó og
ýmsir flo'kksmenn hans vilja af-
n^ma, etritast við að telja hús-
bónda sínum trú um, að hann eigi
miklar sigurvonir við í hönd far-
andi kosningar. Og þessar sigurvon
ir eiga ákki að byggjast á hrörn-
andi fylgi kommúnista, heldur
minnkandi fylgi Alþýðufl. For-
maður flokiksins, sem hefur þegið
trúnaðarstöðu af dönsku þjóðinni,
hefur jafnvel gengið svo langt að
setja persónu sána að veði fyrir
málastefnu Alþýðuflokksins og
kommúnista. Barátta þessara Sjáíf
stæðismanna er þvi ekki gegn
kommúnistum, heldur fyrir gengi
'kommúnislfe.
Og aumingja „Eitiherji" vill á
engan hátt verða eftirbátur hinna.
Hann sér állstaðar slæma Alþýðu-
flolkksmenn, sem allt vilja gera
Framsóknarflokknum til miska. —
Það skiptir hann engu máli í þessu
sambandi, iþó að alþjóð sé það
kunnugt, afð Alþýðuflokkuriiin og
Framsóknarfl. hafa ekki bolmagn
til þess, einir eða saman, að koma
hugðarmálum sínum í framkvæmd.
Hann gleymir því alveg, að sam-
stjóm þriggja flokka þarf að
hliðra til um fraimkvæmd ýmissa
mála, og enginn einn getur fengið
það, sem hann vill. Það hefur fallið
'i hlut Alþýðufloklksins, oft á tíð-
um, að bera klæði á vopnin i sam-
skiptum Sjálfstæði^flokksins og
Framsóknar í núverandi ríkis-
stjórn. Það kann að vera að slík
friðarsókn sé efcki vinsæl, þar sem
slikir rlbbaldar eigast við, en þó
MaÖurinn, sem svarar í austur,
þegar spurt er í vestur.
Framli. af 1. síðu.)
sem þú Villt setja undir sama
hatt.
Telur þú, að þetta sé fyrir
menntunarskort eða þekkingar-
ieysi dönsku þjóðarinnar á eðli
sósáalismans ?
Tif upplýsingar fyrir Schiöth
skal bent á, að all mikill munur er
á hvort floklkar em „einn og sami
flokkur“, eða samskonar flokkar.
Mér mundi aldrei detta í hug að
halda því fram, að Alþýðuflokkar
Noregs, Svíþjóðar, Danmerkur og
Bretlands séu „einn og sami flokk-
ur“ — þar skilja þjóðir og lönd.
En þeir eru samskonar flokkar
með sömu höfuðsjónarmið til þjóð-
málanna, eftir þvi sem ástæður eru
fyrir hendi í hverju landi.
Hvaðan kemur sú vizka, að
Branting, Per Albin og Stauning
hafi verið andvígir þjóðnýtingu,
eða öðrum stefnumálum sósáíl-
demókrata?
Út af þjóðnýtingu á Norðurlönd-
um mætti kannske aðeins spyrja
Schiöth, hvort hann kannist
nokkuð við járnbrautir og rekstur
iþeirra eða rekstur þjóðbankanna,
svo að eitthvað sé nefnt
Svo að seinustu þetta í tilefni
greinar þinnar:
Ætlar Sjálfstæðisfldkkurinn að
beita sér fyrir því:
1) Að hætt verði að reka S'ildar-
verksmiðjur r'ikisins.
2) Að afnumin verði Áfengis-
verzlun ríkisins.
3) Að afnumin verði Tóbaks-
einkasala ríkisins.
Eg bið rólegur hálfan mánuð
enn, og þögn getur líka verið svar.
Siglufirði, 8. sept. 1949.
Erl. Þorsteinsson
mun þjóðin kunna að meta það, að
tekizt hefur að vinna á móti upp-
láusnarstarfsemi öfgamanna að
nok-kru.
Alþýðuflofckurinn má vel una
þvi, að þessir 3 flofckar hamist
gegn honum. Meðan svo er þá mun
vist, að hann er á réttri leið. í
þessu fellst einnig sú viðurkenning,
að þessir flokkar óttast vöxt og
viðgang AlþýSuflokksins. Því að
væntanlega dettur ekki þessum
flofckum eða fyrirgangsmörmum
þeirra í hug, að almenningur trúi
því, að þeir séu svo illa innrættir
að vera að ráðast með afli og of-
forsi að hættulausum andstæðingi,
sem sé þar að auki í andarslitran-
um!!!
Ónei, það er annað, sem býr á
bakvið. Það er vaxandi ótti og
jafnframt vissa þeirra um það, að
Alþýðuflokkurinn er vaxandi flokk
ur, og að hann mim nú eins og við
síðustu kosningar auka fylgi sitt
allverulega til hrellingar öllu
íhaldi í landinu, hvort sem það
Ikennir sig við sjálfstæði, framsókn
eða austrænt einræði.
Kommúnistar
tapa tapa tapa .
Þær kosningar, sem fram hafa
farið á þessu ári hafa ekki verið
hughreystandi fyrir kommúnista
því að þær sýna, að flokkur þeirra
tapar nú hröðum sfcrefum fylgi
þar sem lýðfrjálsar kosningar fara
fram.
I Hollandi fóru nýlega fram bæj-
arstjómarkosningar. 1947 höfðu
kommúnistar þar 71 sæti, en'
fengu nú aðeins 38 sæti, og misstu
tæplega helming fylgis síns.
1 Austur-Þýzkalandi fóru fram
kosningar omdir járnhæl rauða
hersins og var aðeins einn listi,
listi kommúnista, í framboði
Samt greiddu yfir fjórar miljónir
þjóðverja atkvæði á móti þeim.
Þetta er einsdæmi austan járn-j
tjaldsins.
1 Belgiu höfðu kommúnistar áð-
ur 23 fulltrúa í neðri deildinni en
töpuðu helming fylgis sins og
fengu nú aðeins 12 sæti.
I Kanada höfðu fcommúnistar
aðeins einn þingmann, en
fengu nú engan kosin. Er það held-
ur ekfci von, því að þessi eini, hinn
annálaði Fred Rose, var á kjör-*-
tímabilinu opinberlega uppv'is að
njósnastarfsemi fyrir Sovétríkin.
I Vestur-Þýzkalandi bám komm-
únistar herfilegaasta ósigur. Fengu
fengu aðeins 5% greiddra atkvæða,
þrátt fyrir margskonar hjálp
Rússa. Kommúnistar fengu 15
þingsæti, Jafnaðarmenn 131, Kristi
legi lýðræðisflokkurinn 139. For-
ingi kommúnista Max ReimanrE
féll í þessum kosningum, í kjör
dæmi, sem kommúnistar þóttust
eiga sigurinn vísan í.
Þannig hrynur fylgið af komm-
úniatum í þeim kosningum er fara
fram í lýðfrjálsum löndum.
UR BÆMUMI ,
Jarðarför Guðrúnar Jóhannesd.,
er lézt 31. ágúst s'iðast liðinn,
fer fram á morgun og hefst með
húskveðju að heimili hinnar látnu,
Suðurgötu 44, kl. 2 e. h.
Andíátsfregn. — Miðvikudaginn
7. þ. m. andaðist á Sjúkrahúsi Siglu
fjarðar, Björn Jónsson, bóndi frá'
Siglunesi, 64 ára að aldri. Bjöm
heitinn var mesti dugnaðar -og at-
orkumaður.
Miðstöðvaeldavél
óskast
Nánari upplýsingar í afgr. blaðsins.
S