Neisti - 17.12.1949, Page 1

S^jbrfJaa^rc'jwonÉsmS'IJa h, f. 46. tbl. Laugardaginn 17. des. 1949
17. árgangur.
Listi |Álþýduflokksins
við bæjarstjórnarkosningarnar, sem f ram eiga að
fara 29. janúar 1949, er skipaður þessum
fulltrúaefnnm:
1. Kristján Sigurðsson
2. Sigurjón Sæmundsson
3. Haraldur Gunnlaugsson
Gunnlaugur Hjálmarsson
Magnús Blöndal
Amþór Jóhannsson
Jóhann G. Möller
Kristján Sturlaugsson
Sigrún Kristinsdóttir
Gestur Fanndal
Sigurður Gunnlaugsson
Sigtryggur Stefánsson
Sveinn Þorsteinsson
14. Jón Kristjánsson, Hv.br. 25.
15. Guðlaugur Gottskálksson
Steingrímur Magnússon
Viggó Guðbrandsson
Gísli Sigurðsson
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
16.
17.
18.
Þessi listi AJlþýðuflokksms við
bæjarstjómarkosningamar 29. jan
1950 var samiþykktur einróma á
fjölmennum fimdi AJþýðuflokksfél.
log félagi ungra jafnaðarmanna í
Sjómaimaibeim i 1 i.nu s. 1. iþriðjudag.
Neisti þarf ekki að kynna full-
trúaefni listans fyrir siglfirzkum
kjósendum, þar sem þau eru öll
mætir og kunnir borgarar bæjar-
ins. — Bæjarfulltrúamir Ólafur
Guðmundsson og Gísli Sigurðsson
höfðu eindregið beðist undan að
eiga sæti í bæjarstjóminni næsta
kjörtímabil.
Siglfirzkir jafnaðarmenn ganga
ótrauðir til kosninga í janúar 1950.
Þeir treysta á dómgreind sigl-
firzkra kjósenda og fylgi þeirra
við stefnu og hugsjónir jafnaðar-
manna.
Siglfirzldr jafnaðarmenn setja
sér það takmark við kosning-
arnar 29. jan. 1950, að Alþýðu
floldturinn verði fjölmennasti
flokkur hæjarins og eigi f jóra
bæjarfultrúa f bæjarstjórn
Siglufjarðar.
Tekur sæti á þingi
ERLENDUR ÞORSEINSSON
annar varauppbótarþingmað-
ur Alþýðuflokksins, tók sæti á
Alþingi 5. des. s. I., í stað Hanni-
bals Valdimarssonar, sem hafði
beðið um leyfi til að víkja af
þingi, vegna þess að honum hef ði
ekki tékizt að fá mann í sinn
stað við Gagnfr.skólann á ísaf.
Alþýðuflokkurinn vill láta rannsaka tjón síld-
veiðisjómanna og síldverkunarfólks, vegna
aflabrests á síldveiðunum sumurin 1945- 49,
Fram er komin á Atþingi þings-
ályktimartillaga um að skora á
ríkisstjómina að láta fara fram
í samráði við Búnaðarfélag Islands
rannsókn á tjóni ibænda af völd-
um harðindanna í vor og að rann-
sókn lokinni verði gerðar tillögur
til Alþingis um bætur til iþeirra
bænda, sem harðast hafa orðið úti
af þessum orsökúm.
Fjórir þingmenn Alþýðuflokks-
ins, þeir Stefán Jóh. Stefánsson,
Erl. Þorsteinsson, Finnur Jónsson
og Haraldur Guðmundsson, hafa
fiutt svohljóðandi breytingatillögu
við upphaflegu þingsályktunartil-
löguna:
„Alþingi ályktar að skora á
rikisstjómina að láta fara
fram, í samráði við Búnaðar-
félag Islands og Alþýðusam-
band Islands, rannsókn á tjóni
bænda, síldveiðisjómanna og
síldverkunarfólks. Bændanna
af völdum harðindanna vorið
1949, og síldveiðisjómannanna
og síldverkunarfólks, vegna
aflabrests á siíldveiðum sum-
urin 1945—1949. Að rannsókn
inni lokinni verði gerðar til-
lögur til Alþingis um bætur til
þeirra bænda, síldveiðisjó-
manna og síldverkunarfólks,
(Framhald á 4. síðu)
Kommúnistar bera
Almenningur 'i landinu á býsna
erfitt með að skilja hinar stöðugu
hækkanir á landbúnaðarafurðum.
Þáttur kommúnista í sambandi við
hið uppsprengda verð landbúnaðar
afurðanna er saga, sem hver
verkamaður verður að festa sér
vel í minni. Það er sem sé sök
forsprakka kommúnista að verð
landbúnaðarafurðanna var hækk-
að langt fram úr því, sem vera
átti gagnvart tekjum annarra
stétta. Eins og almenning mun
lengi reka minni til, var á sínum
tíma sett á stofn svokölluð 6-
manna-|nefnd, sem finna skyldi
réttan grundvöll til að samræma
tekjur bænda við tekjur axmarra
stétta. Skyldi verð landbúnaðar-
afurða verða reiknað út eftir því.
Var nefndin skipuð fulltrúum frá
þeim stéttum, sem koma sk;yldu
til greina við þenna reikning. —
Skyldi nefndin hafa úrskurðar-
vald í þessum málum, ef allir
nefndarmennirnir yrðu á eitt sátt-
ir. Af illri tilviljun áttu kommún-
istar fulltrúa í nefndinni, sem
gæta skyldi hagsmuna verkalýðs-
ins. Fre-kja fulltrúa bænda í nefnd
inni var glæpsamleg. Heimtuðu, að
reiknað yrði eftir tekjum verka-
manna í Reykjavík það ár, sem
þeir höfðu hæstar tekjur, og bættu
svo hálfu þúsundi ofan á það, sem
hæst varð komist. Með þessu móti
var fenginn grundvöllur, sem var
40% of hár miðað við tekjur
verkamanna eins og þær voru al-
mennt í landinu, og eftir því átti
auðvitað að reikna. Fulltrúi verka
manna gat afstýrt þessum glæp
— en hann gerði það ekki. Skýr-
ingin á þessari ógæfu fékkst í
næstu útvarpsumræðum á eftir.
Þá kallaði Brynjólfur Bjarnason
það út til bænda, að þeir mættu
muna það, að hann og hans flokk-
ur hefði skammtað þeim all rif-
lega í 6-manna-nefndinni, og hann
vonaðist eftir að næstu kosningar
sýndu, að þeir launuðu greiðann
að nokkru. Með öðrum orðum:
Konunúnistaflokkurmn hafði
svikið hið viimandi fólk í land-
inu, og velt af stað stærstu og
þyngstu dýrtíðaröldu, sem enn
hefir skollið yfir þjóðina til að
veiða atkvæði hjá bændum
lianda hinum austrænu agentum.
Ofan á þessa alröngu svikaibygg
ingu hefir svo verið hrúgað verð-
hækkun landbúnaðarvaranna á
hækkun ofan — allt í krafti 6-
manna-nefndarinnar. 1 hvert sinn,
sem ný hækkun ríður yfir, og
svikagreifar kommúnista skrækja
allra manna mest undan, er verka-
lýðurinn að súpa seyðið af glæp-
um kommúnistaforystunnar í
landinu.