Nýtt og gamalt - 01.01.1915, Blaðsíða 9

7
í friði, heflr verið brytjuð niður og
svívirt á ýmsar lundir, og enginn veit
nema slík verði örlög fleiri smáþjóða.
Það er ekki undarlegt, þótt margur
spyrji efablandinn:
Hvar er nú framþróun og fram-
farir mannkynsins? Hvar eru ávextir
siðmenriingarinnar ? Hvar er kristin-
dómurinn og frumherjar hans? Hvar
er Drottinn allsherjar? Því grípur
hann ekki i taumana?
Margir hafa vegsamað framþróun-
ina, og margir trúað á listir og vís-
indi.
„Mannkyninu er yfirleitt að fara
fram í öllu góðu, guðshugmyndir
vorar eru að göfgast og skýrast;
vjer erum að smá-sleppa gömlum
kreddum og gömlu svartsýni og fær-
ast nær takmarki voru. ö u ð e r í
oss, það er frumatriði trúarinnar.
Trúum á sjálfa oss, þá trúum vjer
á Guð“.
Á þessa leið hefir verið prjedikað
í ótal blöðum og ræðustölum um
kristin Jönd að undanförnu, og það
var viusæll boðskapur.
Lofið þykir flestum gott, -- og það
er eitthvað þægilegri boÖBkapur fyrir