Nýtt og gamalt - 01.01.1915, Blaðsíða 14

12
Læknirinn beitir stundara hnííi og
veit.ir beisk lyf til að hjálpa sjúkum
manni. Mannkynið er sjúkt af synd
og mannkynslæknirinn hefir sömu ráð.
— Við þrjósk börn og óhlýðin verður
að beita áminningum og aga, — og
hvar eru góðu börnin Guðs, sem
aldrei þurfa þess með? — En fyrst
og fremst má líkja sambandi Guðs
við mennina við góða föðurinn, sem
kallar á týnda barnið heim aftur,
reynir að laða það, en verður að
bíða, uns það kemur sjálfkrafa og
frjálst, því að kærleikurinn og traustið
verður að vera frjálst, — það stoðar
lítið að skipa mönnum að elska eða
treysta, — sje þeim það nauðugt. —
Og enginn „kemur til Guðs“ riema
hann sje farinn að elska Guð og
treysta honum.
Fjölda margir menn vilja ekki trúa
því, og margir prestar og prjedikar-
ar þegja um það, að mennirnir eru
engu hólpnari eða Guði nær, þótt þeir
forðist mestu óknytti og hugsi ein-
stöku sinnum heim til Guðs, — þeir
verða „að snúa við“ ; hugarfars-
breyting er nauðsynleg, heimsást og
veraldarhyggja verður alveg að víkja