Nýtt og gamalt - 01.01.1915, Blaðsíða 34

82
og oftar, að margir eru kallaðir, en fáir
útvaldir“.
B. Nýguðfræðingar þýskir
reyna að hagnýta sjer ófriðinn á sinn hátt,
eins og sjá má á grein eftir kunnan prest
úr þeirra hóp, sem Graue heitir. Greinin
hljóðar svo, að því er norska blaðið „For
Fattig og Rik“ skýrir frá 6. des. f. á.:
„Nú vex kristnum þýskumælandi mönn-
um þrek, svo að þeir geta losnað undan
áhrifum Austurlanda, og haft sem Þjóð-
verjar sína eigin Guðstrú. Trúmálatvísýnið
með baráttunni mcðal kirkjulegra manna
og kæruleysinu moð ókirkjulegum mönn-
um, er ekki fyrst og fremst sprottið af
ágreiningnum milli nýtísku heimsskoðunar
og úreltra trúarsetninga, heldur er það
miklu fremur af því komið, að vjer hjeld-
um að vjer yrðum vegna Jesú og postula
hans að vera „somitiskir11 í trúartilfinning-
um vorum og skoðunum. Vissulega mun
þýsk lotning tengja oss að staðaldri við
Jesúm, en þó þannig, að við lotningu þessa
fáum vjer innri fullvissu um að vjer get-
um dýrkað Guð á vorn hátt. Ekki eins og
hnignandi þjóð, sem býst við heimsslitum,
líkt og fyrstu kristnir menn, heldur sem
þjóð, er býr sig undir yfirráð heimsins, og
getur ekki mist sjálfstraust sitt við neinn
ósigur. Vjer ættum heldur ekki að dýrka
Guð líkt og harmþrungnar sálir, sem haltra
og titra milli synda og náðar, heldur sem
þeir menn, sem rciðubúnir eru að gjöra
skyldu sína, játa og berjast gogn breysk-
i