Vera - 01.04.1985, Blaðsíða 7

hvernig er aö mestu eftirlátin
götunni og svo blöðum, bókum
og kvikmyndum, — en þar
ráða strákarnir ferðinni eins og
annarsstaðar.
Þegar mín kynslóð var að
alast upp gengu „Eros" og
„Sannar sögur", þess tíma
vinsæla lesefni ástsjúkra ung-
lingsstúlkna, undir nafninu
sorprit. Þetta voru í rauninni
sögur með mjög skýran sið-
ferðilegan boðskap, — það fór
undantekningarlaust illa fyrir
stúlkum sem óhlýðnuðust for-
eldrum sínum, — ef þær
„leyfðu strákunum það“ uröu
þær ófrískar og lentu í ferlegu
veseni.
Lesefnið á markaðinum í
dag er af annarri gerð. „Bósi“,
„Brandarablaðið", Morgan
Kane o.s.frv. er stoppfullt, ekki
bara af kvenfyrirlitningu, held-
ur lýsingum á hvernig konur
njóta þess að láta fleiri karl-
menn ,,ríða“ sér í röð, njóta
þess að vera barðar, njóta
þess að láta nauðga sér, — allt
í stanslausri nautn og röð af
stórkostlegum fullnægingum.
Það er auðvitað ekki fjallað um
stúlkur sem eru vandfýsnar á
rekkjunauta, — þá er engu
spennandi að lýsa.
Morgan Kane (sem trúlega
er það lesefni sem notiö hefur
hvað mestra vinsælda meðal
unglinga síðustu ár) elskar
konur þannig — hann vindur
sér að þeim — skellir þeim
strax afturábak, án þess aö
fara úr skónum — þær fara
strax að iða undir honum af
nautn — fullnægingin lætur
ekki á sér standa — Morgan
Kane stendur upp þegjandi og
fer til að skella næstu konu í
næsta þorpi.
Bíómyndir eru gjarnan í svip-
uðum dúr, — það er ekki nema
í gamanmyndum og bröndur-
um sem kynlíf gengur eitthvað
brösulega, — sem samfarirnar
leiða ekki til fullnægingar
beggja aðila.
Þetta er stærsti hlutinn af
þeirri umfjöllun um kynlíf sem
unglingsstúlkur hafa í fartesk-
inu þegar þær byrja að hafa
kynmök. Þá var nú þögnin
betri. Best væri þó alvarleg
umræða um kynlíf, afhverju við
lifum því, hvernig og með
hverjum. Ekki veitir af hörðum
þykir vænt um, sem þykir vænt
um þig og sem þig sjálfa langar
til að sofa hjá, — eöa erum viö
að segja farðu út vinan, vertu
reiðubúin þegar strákarnir
vilja, þetta er allt í lagi þú verð-
ur ekki ólétt. Eru 15 ára telpur
í nægilega sterkri aöstöðu
gagnvart strákunum til að geta
sagt nei, ef þær geta ekki variö
sig meö yfirvofandi hættu á að
verðaóléttar? Hvað segjum við
við strákana okkar? Ég stenst
ekki freistinguna um að spyrja,
— er þetta bara vandamál ung-
lingsstúlkna, — ráðum við
sjáfar okkar eigin kynlífi?
Við verðum að stórauka um-
ræðu um kynlíf án þess að flýja
alltaf inn í umræðu um tækni-
legu hliðina og getnaöarvarnir.
Við þurfum ekki bara aö endur-
heimta réttinn til að segja nei
heldur einnig endurvekja þá
skyldu allra kvenna gagnvart
sjálfum sér að segja alltaf nei
nema þegar þær raunverulega
langar til aö segja já.
Hjördís Hjartardóttir
Við verðum að
stórauka umræðuna
um kynlíf án þess
að flýja alltaf inn í
umræðu um tækni-
legu hliðina og
getnaðarvarnir.
skoðanamótandi umræðum til
að vega upp á móti kláminu og
kvenfyrirlitningunni sem flæðir
yfir okkur.
Ráðalausar vorum viö á okk-
ar unglingsárum en hvaö er
unglingsstúlkum boðið upp á í
dag.
Hver er hlutur okkar sem
eldri erum? Við höfum hingað
til þagað þunnu hljóði, nema
gasprað um getnaðarvarnir.
Hvað erum við að gera þegar
við setjum 15 ára telpur um-
yrðalaust á pilluna? Erum við
að segja vertu vandfýsin,
sofðu bara hjá strák sem þér
7