Vera - 01.04.1985, Blaðsíða 28

Á borgarstjórnarfundiþann 21. marss.l. urðu
allnokkrar umrœður um gatnagerðargjöld í
Reykjavík. Greiðslu þeirra er þannig háttað að
þeir sem nú byggja í Grafarvoginum greiða
ákveðið lágmarksgatnagerðargjald sem miðast
við 650 m3 einbýlishús, 550 m3 raðhús og 450 m3
íbúð í fjölbýlishúsi. í krónum talið er gjaldið af
einbýlishúsi 479-771,- kr. (738,11 þer m3), af
raðhúsi 260.975,-kr. (474,50þer m3) og af íbúð
í fjölbýlishúsi 94.900,- kr. (210,89 þer m3). Ef
byggt er stœrra hús en lágmarksgjaldið miðast
við þarf að sjálfsögðu að greiða aukagjald sem
nemurþeim rúmmetrafjölda sem er umfram, en
ef byggt er minnaþágildir lágmarksgjaldið. Með
öðrum orðum, þeir sem byggja tiltölulega lítil
einbýlishús og raðhús í Garfarvogi greiða í raun
hœrra gjald á hvern rúmmetra en aðrir. Sem
dœmi má nefna að sá sem byggir500 m3 einbýlis-
hús borgar rúmum 110.000,- kr. meira í gatna-
gerðargjald með þessu móti en efhann greiddi í
samrœmi við raunverulegt byggingarmagn.
Munar flesta lánskjaraþrœla um minna.
Óréttlæti gagnvart
húsbyggjendum
Engra kosta völ
Ef þetta mál er skoðað í víðara samhengi kemur í Ijós
hvaða upphæðir þarna er um að ræöa. Samkvæmt
upplýsingum frá skrifstofustjóra borgarverkfræöings
voru 125 einbýlishús af 339, samþykktum áriö 1984,
undir viðmiðunarstærð eða um 37%. Ef aðeins hefði
verið miöaö viö endanlega stærð húss heföi mismunur
á gatnagerðargjöldum orðiö um kr. 6.400 þús. Af 119
raðhúsum voru svo 40 hús eða um 34% undir viömið-
unarstærð. Mismunur þarna er um 1.600 þús. Borgin
skattlagði sem sagt þá húsbyggjendur um 8 milljónir
króna á síðasta ári sem byggðu minni hús en skipulagið
í Grafarvogi gerði ráð fyrir. Ég kalla þetta skattlagningu
vegna þess að þessir húsbyggjendur áttu þess ekki
kost að byggja á minni lóðum sem miðuðust við minna
byggingarmagn. Þeir áttu ekkert val í þessari „frjálsu"
borg þar sem allir geta fengið lóðir og byggt eins og
þeim sýnist.
Minni lóðir lægri gjöld
En hvernig er hægt að breyta þessu óréttlæti gagn-
vart þeim húsbyggjendum sem hvorki vilja né geta
byggt stór einbýlishús eða raðhús? Kristján Benedikts-
son (F) lagði fram tillögu um að reglum um gatnagerðar-
gjöld yrði breytt á þann veg að gjaldið miöaðist við raun-
verulegt byggingarmagn á lóð og að það viðmiðunar-
gjald, sem fólk greiðir þar til endanlegar teikningar
liggja fyrir, yrði lækkað þannig aö það miðaöist við 550
m3 einbýlishús, 450 m3 raðhús og 350 m3 íbúð í fjölbýlis-
húsi. Við fyrstu sýn er þessi tillaga mjög sanngjörn en
hefur ákveðinn annmarka þegar betur er að gáö. Hann
er sá, að ef um er að ræða tiltölulegar stórar lóðir, eins
og í Grafarvogi, með litlum einbýlishúsum þá er vafa-
samt að borgin næði inn fyrir þeim kostnaði sem hún
hefu r af því að gera þær byggingarhæfar. Það er því vel
hugsanlegt að með þessu móti myndu gatnageröar-
gjöldin ekki standa undir framkvæmdum á nýbygging-
arsvæðum sem óneitanlega kæmi niöur á öörum þátt-
um í rekstri borgarinnar eða aukinni skattheimtu.
Kvennaframboðið er þeirrar skoðunar að eðlilegra sé
að taka á þessu máli viö skipulag nýrra íbúðarhverfa og
gera þar sérstaklega ráð fyrir lóðum undir smærri ein-
býlishús og raðhús. Þar sem lágmarksgatnagerðar-
gjöld miðast við nýtingarmöguleika lóða samkvæmt
skipulagi, þá hefði þetta sjálfkrafa í för með sér að þau
myndu lækka og enginn þyrfti að greiöa meir en honum
ber. Með þessu móti fengist líka mun betri nýting á landi
og borgin fengi þar með tekjur í samræmi við þann
kostnað sem hún hefur af því að gera lóðir byggingar-
hæfar. Við fluttum tillögu um þetta á borgarstjórnar-
fundinum þann 21. mars og hún er nú í athugun í borg-
arráði ásamt með tillögu Kristjáns Benediktssonar. Og
nú er bara að bíða og sjá hvort borgaryfirvöld gera ekki
gangskör í því að leiðrétta það misrétti sem nú við-
gengst gagnvart þeim húsbyggjendum sem hvorki vilja
né geta byggt stór og dýr hús.
Ingibj. Sólrún Gísladóttir