Vera - 01.12.1987, Blaðsíða 2
Meðal efnis í þessari Veru er umfjöllun um bók, sem nýlega kom út
í Bandaríkjunum og er um hug kvenna í garð eiginmanna sinna. Nið-
urstöður bókarinnar eru þær, að konur séu fjúkandi reiðar út í karla
sína og jafnvel komnar á fremsta hlunn með að fleygja þeim á dyr sem
félögum. Og hver er ástæðan? Jú — ástæðuna telur bókin vera þá, að
„nútímakonan sitji uppi með úreltan karl“, — karl sem er ekki reiðu-
búinn til að axla ábyrgðarhlutverk kvenna með þeim, á meðan konur
hafa gengið í hlutverk karla á vinnumarkaði og á stjórnmálasviðinu.
Hvort sem niðurstöður þessarar bókar eru teknar trúanlegar eða ekki,
er hinu ekki að neita, að ýmis teikn benda til þess að nú sé þar komið
í kvenfrelsisbaráttunni að velta þurfi upp spurningum um hlut karla í
atburðarrásinni. Ytri forsendur þess, að jafnstaða kynjanna náist eru
alltaf að skána. En hversu varanleg verður sú jafnstaða ef innri for-
sendurnar, forsendur einkalífsins, eru ekki fyrir hendi?
Það keppist hver um aðra þvera að lýsa því hvernig konur axli tvö-
faldar skyldur heimilis og einkalífs nú orðið. Þá er átt við þá augljósu
staðreynd, að ekki einungis vinna flestar konur utan heimilis heldur
sinna þær húsverkunum heima hjá sér að þeim vinnudegi loknum.
Þetta þarf auðvitað að breytast. En því má ekki gleyma að hér er um
mikilvægari hluti að ræða en það, hvort skúri gólfin. Eins og við allar
vitum, eru heimilisstörf meira en það að halda húsinu hreinu og gljá-
inn á parkettinu verður aldrei mælistika á hamingju heimilisfólksins.
í heimilisstörfum felst sköpun tilfinningatengsla, umönnun og
ábyrgðartilfinning gagnvart velferð þeirra sem á heimilinu búa. Og
það er þessi ábyrgðartilfinning sem konurnar í fyrrnefndri bók eru að
væna karla um að vilja ekki kynnast og bera með þeim. Þær héldu að
karlarnir myndu láta sér það í léttu rúmi liggja að breyta sínum við-
horfum rétt eins og þær sjálfar endurskoðuðu sín. En karlar hafa ekki
orðið við þeirri kröfu. Þeir hafa haldið sínu striki, gefið konum svig-
rúm inni á sínu sviði án þess að stíga skref út úr sínu úrelta karl-hlut-
verki. Við getum kannski verið án úreltu karlanna, en viljum við vera
án karla? Ef svarið er nei — þá verðum við að fara að gera eitthvað í
þessu með karlmennl!
Ms.
VERA
6/1987 — 6. árg.
Útgefendur:
Kvennaframboðið í Reykjavík
og samtök um Kvennalista.
Símar: 22188 og 13725
í VERU NÚNA:
3—4 Lesendabréf
5—6 Kvennasaga
7 Tvö Ijóð
8—9 Neyðaróp eöa stríðsyfirlýsing
10—12 Langþreyttar
13—16 Þeir hafa dagað uppi eins og nátttröll
17 Myndasaga
18—19 Hvenær verða allir með?
19 Janus2
20—21 Friöarkeöja
22 Alveg spes
24—29 Skáldkonur kynntar
30—33 Borgarmál
34—37 Þingmál
38 Héðan og þaöan
40—41 Á bókamarkaðinum
42—43 Um bækur
44—45 Uppáhalds bækurnar mínar
Mynd á forsíðu:
Ljósmynd:
Rut Hallgrímsdóttir
Fyrirsæta:
Snæfríður Baldvinsdóttir
Kærar þakkir til Mörtu Bjarna-
dóttur í Evu
Ritnefnd:
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
Kristín Blöndal
Magdalena Schram
Ragnhildur Eggertsdóttir
Brynhildur Flóvenz
Elín Garöarsdóttir
Bergljót Baldursdóttir
Snjólaug Stefánsdóttir
Starfsmaður Veru:
Kicki Borhammar
Ábyrgð:
Brynhildur Flóvenz
Fjármál:
Ragnhildur Eggertsdóttir
Dreifing og auglýsingar:
Stella Hauksdóttir
Setning og filmuvinna:
Prentþjónustan hf.
Prentun:
Prentberg
Bókband:
Félagsbókbandiö
2
Ath. Greinar I Veru eru birtar á
ábyrgö höfunda sinna og eru
ekki endilega stefna útgefenda.