Vera - 01.08.1993, Blaðsíða 32
S K Ö L A R
O O
N Á M S K E I Ð
ALDREI OF SEINT
„Þetta er sleif, þetta er skál...“
Guðrún Halldórsdóttir skóla-
stjóri Námsflokka Reykjavikur
er að kenna íslensk heiti yfir
algengustu eldhúsáhöld. Hún
fer í gegnum nokkrar upp-
skriftir og útskýrir hvað um er
að ræða. Síðan tekur Sigríður
Haraldsdóttir við nemendun-
um og kennir þeim að elda
„venjulegan" mat, fiskibollur
og soðnar kartöflur. í ágúst-
mánuði buðu Námsflokkar
Reykjavíkur upp á námskeið
fyrir nýbúa. „Þetta er sam-
bland af íslenskukennslu og
handavinnu- og matreiðslu-
kennslu. Þessar konur vilja
geta eldað hrygg á sunnudög-
um handa íslenska eigin-
manninum og haldið afmælis-
veislur fyrir börnin sín eins og
þær sem þeim er boðið í hjá
skólasystkinunum,“ segir Guð-
rún skólastjóri um leið og hún
visar leiðina um rangala Mið-
bæjarskólans.
„Við buðum upp á mánaðar-
námskeið, fimm daga vikunn-
ar frá níu til eitt,“ segir Guð-
rún, „en auðvitað hentar sá
tími ekki öllum þannig að við
bjóðum líka upp á kennslu
síðdegis. Börn sumra þessara
kvenna eru hér í námi líka og í
gær héldum við bráðskemmti-
legt barnaafmæli, með söng og
súkkulaðiköku.“ Nær allar
konurnar á námskeiðinu eru
frá Asíu, en eins og Guðrún
bendir á þá koma menn alls
staðar að úr heiminum til ís-
lands og margir þeirra nema
íslensku í Námsflokkunum.
-Síðastliðin fjórtán ár hefur
straumurinn verið frá Asíu en
nú koma sífellt fleiri frá Aust-
ur-Evrópu. I þessum hópi er
margt langskólagengið fólk, en
annað er hvorki læst né skrif-
andi - og þetta á bæði við um
karla og konur. Útlendir nem-
endur okkar skipta hundruð-
um og það er mjög gaman að
kenna þeim. En ég veit að það
eru aðeins þær konur sem
hafa góðar aðstæður sem
koma á íslenskunámskeiðin tll
okkar. Þær koma sem eru vel
giftar og hafa skilning og
stuðning eiginmannsins til að
verða sjálfstæðir einstakling-
ar.
Námsflokkar Reykjavíkur
hafa starfað í rúma hálfa öld. í
hugum margra er nafn Guð-
rúnar Halldórsdóttur svo sam-
ofið Námsflokkunum að vart
er hægt að hugsa sér annað án
hins. Aðspurð játar hún því að
það hafl verið dálítið erfitt að
yfirgefa skólann til að taka
sæti á þingi en leggur jafn-
framt áherslu á að enginn sé
ómissandi og hún vilji ekki
eigna sér Námsflokkana.
Hvers vegna eru konur svona
námskeiðaglaðar, er það fróð-
leiksfýsn eða vanmáttarkennd
sem rekur þær áfram?
- Það er að minnsta kosti ekki
vanmáttarkenndin þvi hún
dregur mátt úr fólki í stað þess
að hvetja það til dáða. Fólk
kemur í Námsflokkana af ýms-
um ástæðum. Konur skipta
oftar um starf en karlar og
þurfa þvi að vera opnar fyrir
nýjungum. Ég held að það hafl
líka mlkið að segja að margar
þeirra hafa fylgst með námi
barna sinna og lært heilmikið
á því. Þær misstu kannski
sjálfar af tækifærinu til að
mennta sig þegar þær voru
ungar og vilja því bæta úr því-
Það hve þær eru duglegar að
sækja námskeið sýnir hvað
konur eru opnar og lifandi!
Ég held þó að ein helsta ástæð-
an fyrir þvi hve konur eru alltaf
í mlklum meirihluta í Náms-
flokkunum sé sú, að konur
32