Vera - 01.06.1995, Blaðsíða 19
hassvíman
bt svo
þægiT
eg
UNGLINGAR í 10. BEKK
VERA fékk fjóra ósköp venjulega unglinga í
spjall, til aö komast að þvt hvernig þau
skemmta sér. Þessir krakkar, sem eru í 10.
bekk, koma frá ósköp venjulegum heimil-
um, óbrotnum fjölskyldum og standa sig vel
í skóla, s.s. engin vandræðabörn. En þrátt
fyrir öll þessi venjulegheit kom í Ijós I spjall-
inu að þau eru engir englar. Þar með fellur
kenningin sem foreldrar vilja svo gjarnan
halda í, að unglingar séu slæmir ef heimilið
er slæmt.
í GRUNNSKÓLA
Frændi eða frænka kaupa fyrir okkur, það
eru líka nokkrirí skólanum sem fá afgreiðslu
í ríkinu. Annars er pabbi minn búinn að
sætta sig við það að ég drekki, hann fer
núna t rfkið fyrir mig, mér finnst það mjög
gott. Ég hætti þá að drekka sterk vtn, hann
kaupir fyrir mig léttvtn og bjór. Mér finnst
hann hafa kennt mér að drekka. Núna vil ég
bara góð vín, því áður keypti ég það sem var
ódýrast og sterkast," segir ein þeirra.
„Foreldrar mínir komust aö því að ég
I
Krakkarnir vildu ekki segja til nafns, því
þau ætluðu að leiða VERU f allan sannleik-
ann um heim unglinganna og þeim fannst
ekki líklegt að foreldrar þeirra gætu tekið
honum öllum áfallalaust.
„Við byrjuðum öll 13 ára að drekka og
reykja, þó strákarnir hafi ekki komist upp á
lagið meö það, þá reykja þeir á fyllerium.
Fyrst rændi maður frá mömmu og pabba,
sullaði einhverju saman en svo byrjaði mað-
ur að kaupa landa. Það er mjög auðvelt að
verða sér úti um hann, maður hringir í stm-
boða, svo eru Itka nokkrir krakkar aö selja.
Lítrinn kostar 1500 krónur. En núna kaup-
um við bara landa ef við náum ekki í rtkið.
drekk og buðust þá til aö fara fyrir mig í rík-
ið, t stað þess að ég væri að drekka landa.
En svo þegar ég bið þau þá segja þau bara
nei," segir annar.
„Ég kaupi helst það sem er sterkast,
vodka eða sambucca. Við förum svona 4-5
sinnum á fyllerí f mánuði. Þaö fer eftir því
hvað er að gerast, stundum er fullt af partý-
um að fara t og þá er jafnvel farið á fyllerí f
miðri viku, eins og í verkfallinu, þá var fjör. Á
sumrin fer maður meira niður í bæ og svo er
Itka hægt að fara á Villta tryllta Villa, en það
er best að vera einhvers staðarí heimahúsi.
Við byrjuðum öll að reykja hass í 9. bekk.
Það var eitthvað spennandi, öðruvtsi víma.
Svo er það ekkert svo hættulegt. Við vitum
þó að áhrifin geta komið í ijós mörgum árum
seinna, en hvað heldurðu að við séum að
pæia f þvt. Hassvíman er svo þægileg. Mað-
ur er svo afslappaöur, hlær voða mikið. Við
reykjum frekar hass þegar við erum með vin-
um okkar að slaka á. Við blöndum þvf
sjaldnast saman, víninu og hassinu. Það fer
Itka eftir því hvað viö eigum mikinn pening.
Grammið af hassi kostar 1000-2000 kr.
Það fer eftir þvt hvar maður kaupir það. Ef
maður á mikinn pening, borgar sig að kaupa
slatta og selja þá vinum sínum. En venju-
lega á maöur bara fýrir einu grammi. Og
kaupir það með vini sínum, þá er það bara
500 kall á mann. Við reykjum það svona
tvisvartil þrisvarf mánuði. Það er mjög auð-
velt að verða sér úti um það, maður hringir
bara í sfmboða eða þekkir einhvern sem
þekkir einhvern annan.
Þegar maður er að drekka getur maöur
gert það heima hjá sér, en þaö er annað
með hassiö af því að lyktin er svo auöþekkj-
anleg. Þá erum við úti t bflskúr eða einhvers
staðar þar sem foreldrarnir eru ekki heima.
Við fáum vasapeninga og svo bíópening
og svona. En svo smyr maður sér nesti og
fer ekkert f bíó, þá reddast þetta.
En við erum ákveðin í þvf að fara ekki
lengra, við höfum aldrei tekið töflur, spttt
eða alsælu. Það er hættulegt, það vitum við
og svo er það svo dýrt, 5000-6000 kr. Samt
þekkjum við krakka sem taka spítt. Þau
safna sér pening í svona mánuð, og drekka
þá þess á milli."
VERA vill ítreka að þessir unglingar eru eins
og hverjir aörir, Itfsglaðir og heilsuhraustir
krakkar, en þetta stutta spjall við þá sýnir að
hassneysla meðal gagnfræðinga þykir ekkert
stórmál, þvert á móti virðist hún vera orðin
jafnalgeng og víndrykkja. Vera biður þó alla for-
eldra sem nú grípa andann á lofti að rjúka ekki
upp til handa og fóta, heldur minnast þess að
af fullorðnum læra börnin. Þeim liggur á að
kynnast heimi fullorðinna, sem er oft á tíöum
í engu frábrugöinn heimi unglinganna. Ekki
hengja bakara fyrir smið.
Kolfinna Baldvinsdóttir
Myndirnar voru teknar í miöborg Reykjavíkur 17. júní í fyrra og
tengjast ekki viðmælendum Veru.
ungling r í vímu