Vera - 01.06.1995, Blaðsíða 32
og sjálfselska
□kku.
sko
á sér
„Eftir aö karlmenn fóru á annað borö aö koma
hingað ná þeir betri árangri en konurnar." Það fer
kliöur um salinn - hér eru konur í meirihluta og
sumar segja: „Þeir eru nú líka alltaf svo þetta..."
eöa „þeir eru nú líka alltaf svo hitt..." Sá sem sló
fram þessari áhrifaríku staðhæfingu er sjálfur
ákaflega grannur og „fitt", enda er hann að flytja
fólki, sem hefur ákveöiö aö takast á við sína „um-
framþyngd", fyrirlestur um næringarfræöi.
Máliö er líklega þaö að þegar karlmenn
ákveöa aö fara aö stunda líkamsrækt mæta þeir
staöfastlega og láta engar „ég-ætti-nú-frekar"-
hugsanir trufla sig. Karlmenn eru „þannig". Þetta
„þannig" túlkum við konurnar stundum sem eigin-
girni og sjálfselsku - karlmenn viröast hins vegar
alls ekki nota slík hugtök yfir þessa hegðun og
koma af fjöllum þegar þeir eru bornir slíkum sök-
um. Þetta „þannig" þarf nefnilega alls ekki aö
vera sjálfkrafa neikvætt — þvert á móti er afskap-
lega jákvætt aö vera „þannig" að maöur láti sjálf-
an sig stundum ganga fyrir. Líkast til hefur eitt-
hvaö í uppeldi kynjanna orðiö þess valdandi að
þau upplifa hegðun sína meö svo ólíkum hætti og
hegöa sér á svo ólíkan hátt. Þannig eru konur oft
aö segja sjálfum sér aö þær ættu nú að þvo þvott-
inn, ryksuga og skúra, taka slátur og allt það á
meöan sólin skín fyrir utan gluggann og svo, loks-
ins þegar þær eru búnar aö öllu þessu, er farið aö
rigna!
Konur þurfa aö fara aö hugsa „þannig" og
hegöa sér „þannig" aö þær elski sjálfar sig og
meti sigjafnvel til nokkurra fiska. Viö sem sitjum
hér á skrifstofu VERU verðum varar viö það aö
þegar kreppir að fara konur aö neita sér um ýmis-
legt sem fjölskyldan lítur fyrst og fremst á sem
þeirra. Þær segja til dæmis upp áskriftinni aö
VERU af því aö þær þurfa aö draga saman seglin.
Því segjum viö: Hugsum nú vel um sjálfar okkur og
látum okkur nú einu
sinni ganga fyrir Viö getum líka haldiö áfram aö
vera áskrifendur meö því aö útvega nýjan áskrif-
anda, þvf sá sem gerir þaö fær sína áskrift fría í
eitt ár. Svo erum við líka með þessi fínu bréfsefni
frá Randalín og urtakrem frá Erdu í verölaun fyrir
þá sem útvega nýja áskrifendur. „Basl er blaöaút-
gáfa" segjum viö stundum í gríni og vitnum í
„heimsbókmenntirnar", en öllu gamni fýlgir nokk-
ur alvara. Konur eru nú aö upplifa bakslag í
kvennabaráttunni, því miöur eigum viö íslenskar
konur langa leiö ófarna aö kvenfrelsinu, þaö hef-
ur sýnt sig á sföustu vikum og þvf er mikilvægt aö
viö eigum málgagn sem fjallar fyrst og fremst um
réttindi kvenna og kvenfrelsismál. Lesum VERU,
skrifum f VERU, kaupum VERU!
Áskriftarsíminn er 552-2188 - hringdu og
ræddu viö okkur!
Sonja B. Jónsdóttir
Eru þau
ekki fín,
bréfsefnin frá
Verður umgengni þín eitur
í þeirra beinum?
Þegar við skolum spilliefnum
niður um holræsið, gröfum þau í jörð
eða spúum þeim út í loftið
spillum við lífsskilyrðum okkar og
afkomenda okkar.
Þess vegna ber að afhenda öll spilliefni
til eyðingar ó öruggan hótt.
Sýndu ábyrgð í verki
S©RPA
SORPEYÐING HÖFUÐBORGARSVÆÐISINS bs