Vera - 01.09.1995, Blaðsíða 44

Vera - 01.09.1995, Blaðsíða 44
Ijóksnetinf lastaf ans o O tausar Didda Forlagið 1995 Hún er ruddaleg, kjaftfor, hörö, töff og kaldhæöin en samt svo agn- arsmá inni í sér. Skrifar um líf utan- garösmannsins, drykkjukonunnar og dópistans af þvílíkri ástríöu að lesandinn fær einsemdina og ömur- leikann beint í æö, verður dapur en um leiö hugfanginn yfir snilld skáld- konunnar sem hlífir hvorki sér né lesendum sínum. Didda lýsirí fyrstu Ijóðabók sinni manneskju sem hef- ur glatað sjálfsviröingunni en reynir aö láta sem ekkert sé þar sem hún yrkir kotroskin um sukk, svall og ríö- ingar. Lýsingarnar eru kaldar og töffheitin meiöa lesandann sem skynjar himinhrópandi einsemd stúlkunnar sem eftir geggjaö partí í erlendum togara skverar sér í land „meö þrjár/stolnar bjórflöskur í frakkavasanum" og hefur „kojast" meö allavega tveimur. Og Ijóöiö endar svona: „Ég togaramella? NEI!/Ég sverö íslands, sómi þess og skjöldur, slagandi/inn á Tryggva- götuna" (Sómi Islands bls. 17). Hún afneitar niöurlægingunni á kaldhæöinn hátt líkt og hún gerir í Ijóöinu „Byrjun" en í því stoppar hún mann á Njálsgötunni og skipar hon- um að ríöa sér, standandi upp viö vegg. Lýsingarnar á manninum eru gróteskar og miöast viö að deyfa auömýkingu stúlkunnar sem upp- hefur sjálfa sig á kostnaö manns- ins. Hann er gerður fáránlegur og hlægilegur þar sem hann stendur „þarna lítill og boginn og hjólbein- óttur" og stúlkan sér „einhvern veg- inn bara beint ofan á enniö á hon- um". Með því aö lýsa manninum á þennan hátt finnur hún til (sjald- gæfra?) yfirburöa en framhald Ijóös- ins sýnir aö þaö er einungis tíma- bundin blekking. Þó stúlkan þykist hafa aðstæður í hendi sér er hún aö- eins viöfang og horfir á sjálfa sig og umhverfið eins og hlutlaus áhorfandi á meöan maöurinn lýkur sér af: „Svellbunkarnir sindruðu í stjörnuskininu og þaö var svo dá- samlega íslenskt aö finna frostiö narta í ber lærin. Og svo fyrir krafta- verk eitt fékk hann þaö og ég ýtti honum frá mér, hysjaði upp um mig buxurnar og sagöi bless. Þetta var sá þriöji þetta kvöld og í haust efnir Vera til Allir nýir áskrifendur og skuldlausir eldri áskrifendur verða sjálfkrafa þátttakendur í happdrættinu mér leið eins og ég væri rétt aö byrja. "(12) Svipaöar lýsingar koma víöa fýr- ir. Þar sem stúlkan lætur eins og hún hafi fullt vald á aöstæöum en lesandinn veit betur. Hún erfórnar- lamb vímu og sjálfseyöingarhvatar sem fær hana til aö gera „eitthvað sem engan langar að hafa gert, en hefur samt gert" eins og segir í Ijóö- inu „Þaö er ekki ósennilegt". Hún þykist glöö, kát og kærulaus af því öðruvísi getur hún vart lifaö af í þessum ömurlega heimi sem er uppfullur af andlitslausum hjásvæf- um — nei svoleiðis orðar Didda það ekki — ríöurum og nauögurum sem koma henni ekkert viö. En hún er ekki glöð þessi stúlka, hún er sár, meidd og brotin en reynir hvaö hún getur aö afneita sársaukanum t.d. í því mergjaða Ijóöi „Aldrei-öriö" sem fjallar um ömurlega bernsku. En þaö er einmitt afneitunin svo og hin upplogna kátína, bæöi í þessu Ijóöi og öörum sem gerir þrautirnar og eymdina jafn sýnilega og raun ber vitni. Og hún hefur ekki mikla trú á sjálfri sér stúlkan sem í Ijóöinu „Nótt" situr ein aö spjalli við sjálfa sig, er viökvæm og vorkennir sjálfri sér: „Þaö erleiðinlegt/þegarmaðurer einn./Sérstaklega þegar maöur/er enginn félagsskapur." Svo mikil er van- trúin aö stúlkan reynir aö má út eigin til- vist í Ijóðum sem eru hvert öðru magn- aöra og rffa í hjartað. Það er langt síöan mér hafa borist jafh hispurslaus, ber- orö, sjokkerandi og um leið vönduö og vel gerö Ijóö í hendur. Sigríður Albertsdóttir Glæsilegir vinningar í boði Vertu með til vinnings! Áskriftarsíminn er 552-2188 og þú getur greitt meö korti! Hafðu samband - þú getur haft áhrif meö þvi aö skrifa í VERU eöa benda okkur á mál sem brýnt er aö taka á!

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.