Alþýðublaðið - 17.11.1923, Síða 3

ALÞYÐT7BLAÐIÐ
S
aðrir þegnar hins íslenzka
ríkis? Og sv rið verðu*- — jú.
Við atvinnuleysingjar fylgj-
umst aliir einhuga að i þessu
mikia máli, sem gerir r3t um,
hver þau örlðg verða, sem bíða
þessarar þjóðar á næstunni, og
við bíðum úrslitasvarsins frá
hærri stöðum, en ekki lengl,
því að klœðleysi, kuldi og hungur
er þegar farið að berja að dyr-
um hjá mörgum hundruðum af
os^ atvinnu'eysingjum bæði hér
í Reykjavík og víðar. —
Reykjavík 14. nóv. 1923.
Agúst Jóhannesson.
Skýr sla
stjórnar Sjómannafélags
Reykjavíkur á aðal-
fundi 1923.
1. Félagsstarfið. Á árinu hata
verið haidnir 20 fundir með að-
alfundinum nú. Stjórnln hefir
haldið 28 fundi, sem bókfærðir
haía verið.
Aðalstarf stjórnarinnar liggur
í kaupmálunum, Stjórnin gerði
samning við hf. Eimskipafélag
íslands um áramótin síðustu,
þar sem kaup'ð hélzt óbreytt.
Kauptexti var ákveðinn fyrir
mótormenn. í nóvembermánuði í
fyrra rann út samniugur við Fé-
lag íslenzkra botnvörpuskipaeig-
enda. Félagsmönnum er kunnugt
um þá baráttu alla. Fyrir mót-
stöðu féiagsins hélzt kaupið þó
óbreytt til vetrarvertíðarloka.
Stefna stjórnarinnar sem og allra
féfagsmanna í kaupmálinu var sú,
að kaupið lækkaði ekki, vegna I
þ irrar miklu dýrtiðar og stopulu
atvinnu, sem ríklr. Þegar útséð
var um, að samningar myndu
aldrel takast nema með lækkun
kaups, var valin hin leiðin, að
halda uppi taxta félagsins. Þetta
hetðl teklst, ef íslándsbanki
hefði ekki komið til skjalanna og
þvingað þá útgerðarménn, sem
taxtann vildu greiða, til að fylgj-
ast með samtökum útgerðar-
manna, svo að kauplækkunin
kæmist á. Þar með var taflinu
snúið við í okkar hendi á síð-
ustu stundu. Félagar vorir trúðu
á þessa leið, sem Ifka hetði tek-
ist, et ekki hefðu verið nokkrir,
sem gerðust verkfæri f höndum
útgerðarmanna til að veikja mót-
stöðuafl okkar. Mönnum er nú
kuunugt um endi þesaa máls.
Annað var ekki að gera, ef
sámtök okkar éttu ekki að fara
Reykjarpípur
(Briar) 2,25, 3 teg. Tindlainnnn-
stykki (raf) 2 00 Clgarettn-
mnnnstykki o 75. Yasaspeglar
0.50—2.50 4 teg. Cfgarettn etni
(■ilpscc') 400.
Kaupfélagið.
Áðalstræti 10.
Verkameðurlnn, blað jafnaðar-
manna á Akureyri, er bezta fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Flytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnumál.
Kemur út einu sinni i viku. Kostar
að eins kr. 5,00 um árið. Gerist áskrif-
endur á aigreiðslu Alþýðublaðsins.
í mola. Skaðinn á að gera okkur
hyggna, en ekki ríka. Samningar
þeir, sem gerðir voru, eru ueyð-
arsamningar og bein afleiðlng af
því, að útgerðermenn voru búnir
að ná yfirtökunum í deilunni.
Þeirra er peningavaldið, og fyrir
því eru margir hinna snáuðu
veikir á svelli.
2. Erlendn samhöndin. Eins
og félagsmönnum er kunnugt, þá
er félag okkar í hagsmunásam-
bándi við sjómannaféiög Norður-
\*
Bdgar Rioe Burroughs: Sonup Tarzans.
ana og reyndi að hagræða sér sem bezt i þyrnitrónu.
Hann hafði bjargað lifinu, en meb þjáningum þó. Honum
fanst ljónið aldrei ætla ab snauta i hurtu, enda leið
hálf stund, áður en það gelik tígulega yfir grundina og
hvarf sinum. Þegar það var farið, fór drengurinn niður
úr þyrnitrénu, en ekki fækkuðu sárin á skrokk hans
við það.
Það liðu margir dagar, áðuí en hann varð laus við
útvörtisáhi’if ráðningar þessarar, en áhrifin inn á 'við
héldust, meðan hann lifði. Hann freistaði gæfunnar aldrei
framar á lfkan hátt.
Hann liætti oft siðar á tvær hættur, en aldrei að
þarílausu, — og’ stangarsölik notaði hann oft eftir
þetta.
Þeir héldu nú um kyrt nokkra daga, meðan sár
drengsins eftir þyrnana gréru. Apinn sleikti sárin, og
gróru þau fljótt.
Þegar drengurinn var ferðafær, héldu þeir enn af stað
áleiðis til strandarinnar.
Loksins kom hin langþráða stund. Þeir voru á leið
um þéttvaxinn skóg, er drengurinn, sem fór eftir trján-
nm, rak augun i spor, er hann kannaðist við, — spor,
sem æstu blóð hans, — spor manns, hvíts manns. Hann
þekti svo greinilega sporin eftir „danska" skó á meðal
villimannasporanna. Slóðin var eftir hóp manna qg lá
til norðurs i rétt horn af stefnu þeirri, er þeir Jack
héldu.
Vafalaust þektu þessir me.nn næsta strandbæinn.
Líklega liéldu þeir þangað. Það var að minsta kosti
þess virði að hitta þá, þó ekld væri nema til þess að
sjá hvita menn. Drengurinn var æstur; hann vildi
skunda á eftir þeim. Akút maldaði i móinn. Hann þurfti
ekki að halda á mönnum. Honum fanst drengnrinn vera
apafélagi sinn, þvi að hann var sonur konungs apanna.
Hann reyndi aö telja um fyrir drengnum. Þeir myndu
hráðum hitta íiokk af þeirra kyni; þar myndi Jack
verða konungur, er hann eltist, voldugur eins og pahbi
hans. En Jáck var ósveigjanlegur. Hann sagðist vilja
sjá hvita menn aftur. Hann þurfti að senda foreldrum
sínum orð. Akiit hlustaði, og meðan hann hlustaði,
skildi hann, hvað á seyði var; — drengurinn vildi kom-
ast aftur til kyr.flokks sins.
: Konungur íslands er kominn út i Reykjavik. :—:
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
Q Dfr Tarzans©
þriðja sagan af hinum ágætu Tarzan-
sögum nýútkomin. Verð 3 kr. og 4 kr.
Vitjið hennar sem fyrst • á afgreiðslu
Alþýðublaðsins.
I. og 2. sagan enn fáanlegap.
m
m
m
m
m
m
m
Hmmmmmmmmmmmmmmmmi