Ritmennt - 01.01.2003, Page 74

Ritmennt - 01.01.2003, Page 74
EINAR H. GUÐMUNDSSON RITMENNT blik, eins og fossinn í ánni eða geislinn frá sól- inni, þá vöruðu líkamirnir ekki nema eitt augna- blik eins og rykkur; maður hlýtur því að álíta krapt frumagnarinnar eins og sírennandi straurn. Þessi sírennandi aflstraumur vitnar, að alheimur sé eintómur, gagntær, guðdómlegur kraptur eða vilji, en ekki meiningarlaust, sjálfstætt og óþjált efni, eins og Plató hélt. Sjá Fjölnir 1. ár, 103., 106. bls.118 B. „ Teningar og efnisdeilingin, eða: Efnis- deilingin sýnist verða að hafa takmörk" [Handrit í Lbs 2118a 8vo. Eins og fram kemur í megintexta var kveikjan aó þessum rítgerðar- drögum deila þeirra fóns Hjaltalíns landlæknis og séra Magnúsar fónssonar á Grenjaðarstað um smáskammtalækningar á árunum 1856-57 [59]. Björn leggur út af oróum Magnúsar um deilingu efnisins og þeirri fullyrðingu hans, að „úr ten- ingsþumlungi vatns verði 1128 teningsþumlung- ar af gufu “. Björn tekur dæmi af gufu, sem verö- ur til úr einum teningsþumlungi vatns og breið- ist út „eptir eðli sínu“ og án fyrirstöðu í rúm- málið ein dekiljón teningsþumlunga.119 Hann leikur sér fyrst að því að reikna út hliðalengd tenings með þessu rúmmáli og fær út um það bil 265 ljósár. Síðan segir, og menn ættu að hafa í huga, aö um uppkast er að ræða:] Það er víst öllum skiljanlegt, að framanskrif- aður reikningur sé því að eins gildandi að gufan hafi svo mikið þensluafl að hún geti í lopttómu rúmi120 breitt sig út til Decillionar þar sem eng- in fyrirstaða mætir, eða að hennar Cohæsion sé nærri engin. Þegar [MagnúsJ segir að teningsþumlungur af vatni verði að 1728 teningsþumlungum af gufu, þá sýnist í fyrsta áliti að hann meini deilingu efnis í 1728 parta, einkum þar þetta dæmi stend- ur meðal annarra hvar deiling í vissa tölu er til- tekin. En þar 1728 er ekki nein stór tala, allrasíst sem geti komist í nokkurn samjöfnuð við De- cillion ... þá er þetta ekki meining [Magnúsar], heldur sú að teningsþumlungur vatns deilist í svo margar lopti líkar agnir að ekki verði tölu á komið, en sem fylli 1728 teningsþumlunga sem er sama sem eitt teningsfet. Þegar út er dregin teningsrótin af 1728 sem er 12 (þumlungar) þá sýnir það, að sá teningur er 12 þumlungar á kant, sem fyllir 1728 teningsþumlunga ... Af þessu ... er auðsjeð að hver ögn af vatni verður 12 sinn- um breiðari þegar hún er orðin að gufu (en þetta getur þó orðið langtum meira ef öðruvísi er að farið). Sama er að segja um frumagnirnar, þær verða allteins 12 sinnum breiðari í gufunni en þær voru í vatninu, en allt fyrir það verða þær ekki deililegri en þær voru áður, og þar í verðum vér á gagnstæðri meiningu við [Magnús), að hann heldur að deililegleiki efnisins fljóti af deilileg- leika rúmsins, hvað öldungis ekki hefur stað. Það geta ýmsar hindranir komið í veg fyrir deilingu efnisins sem ekki hindra deilingu rúms- ins. Bæði frá Mechanikunnar og Chemiunnar síðu geta komið hindranir fyrir deilingu efnisins, þar sem engin er hindran fyrir deilingu rúmsins. Þar að auki má segja að deiling rúmsins er ekki nema hugsan tóm, í stað þess að efnisdeilingin á í höggi við krapta og þá margvíslega og ósam- kynja. Það sýnist eins og [Magnúsi] liggi jafnvel við að neita tilveru frumagnanna þó það sé ekki víst; en leiða má rök til þess, að hinar minnstu agnir efnisins hljóti að vera stærri en mathema- tiskir púnktar, og þá eru þar komnar frumagnir. Sá mathematiski púnktur innilykur ekkert rúm, hans Diameter er því fullkomið 0; hann er heldur ekki partur hins útþanda rúms. Vilji maður raða púnktum til að fylla beina línu, þá væri það eins og að addera saman tómum núll- um, maður fengi að eilífu aldrei neina endanlega summu þar útaf, svo sem 1, 2, 3, o.s.frv. Punkt- arnir eru því ekki partar rúmsins, heldur einung- is fríviljugir mælingarreitir, út frá hverjum menn eptir geðþekkni mæla rúmsins parta, sem eru línurnar. 118 Tilvitnunin í lokin er í grein Jónasar Hallgríms- sonar, „Um eðli og uppruna jarðarinnar". 119 Ein ensk Decillíón eða dekiljón er 10 ’ . Ensk trillí- ón eða trilljón er 10 . 120 Neðanmálsgrein Björns: „Lesarinn aðgæti að menn eru orðnir visir um að gufa útbreiðir sig best í lofttómu rúmi." 70
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168

x

Ritmennt

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ritmennt
https://timarit.is/publication/859

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.