Neisti - 21.05.1962, Blaðsíða 5

5
Þegar kommúnistar og Framsókn
stjórnnðu Siglufirði
LAUSARSTOfiUR
Eftirtaldar stöður eru lausar við Sundlaug Siglufjarðar:
Sundlaugarstjóri, aðstoðarsundlaugarstjóri, baðvörður í
kvennaklefum, baðvörður í karlaklefum.
Störfin verða veitt frá 1. júní n. k. — Umsóknir sendist
á bæjarskrifstofuna.
Sig'lufirði, 15. maí 1962.
Bæjarstjóri.
Ti'kynning frá
Síldarverksmiðjum ríkssins
Þeir verkamenn, sem óska eftir að
starfa hjá oss sumarið 1962, eru vin-
samlega beðnir að sækja um vinnu
fyrir 1. júní n. k.
Siglufirði, 15. maí 1962.
Síldarverksmiðjur ríkisins.
AUGLÝSING um bæjarstjórnarkosiiingarnar
i Siglufirði 27. maí 1962.
Kjörfundur
til að kjósa 9 aðalmenn og jafnmarga varamenn
í bæjarstjórn Sigluf jarðarkaupstaðar til næstu f jög-
urra ára, hefst í Gagnfræðaskóla Siglufjarðar,
sunnudaginn 27. maí kl. 10 árdegis, og skal kjör-
fundi vera lokið eigi síðar en kl. 11 e. h. (kl. 23).
Talning atkvæða hefst skömmu eftir að kjör-
fundi lýkur.
Siglufirði, 16. maí 1962.
I kjörstjórn Sigluf jarðarkaupstaðar:
Jóhann Jóhannsson. Eyþór Hallsson.
Otto Jörgensen.
Losunar- og lestunardeild
Verkamannafélagsins Þróttar óskar eftir
þrem starfsmönnum nú þegar.
Upplýsingar í síma 398 og 225.
Það dylst engum lengur, sem
fylgist með kosningabaráttunni,
að heitasta ósk Bjarna Jóhanns-
sonar og félaga hans er sú, að
eftir bæjarstjómarkosningarnar
27. maí n. ik. hafi þeir Fram-
sóknarmenn aðstöðu til þess að
mynda meidhluta með kommún-
istum.
Til er gamailt máltæki, sem seg-
ir: ,,Til þess eru vítin að varast
þau“. Það villl svo til, að á ár-
unum 1950—1954 voru kommún-
istar og Framsókn alls ráðandi
um málefni bæjarfélagsins. Sam-
starf þeirra var innilegt og kær-
leiiksríkt, en ekiki að sama sikapi
giftusamlegt fyrir byggðarlagið.
Til er greinargóð lýsing á afrek-
um þessara manna í þágu bæjar-
ins, og er hana að finna á Kosn-
ingablaði Alþýðubandalagsins frá
16. jan. 1958. Lýs-
ingu þessa skrif-
aði Vigfús Frið-
jónsson, sem þá
skipaði efsta sæti
á lista Alþýðu-
bandalagsins, og
er ástæðulaust að
Vigfús halda, að hann á
nokkum hátt hafi
viljað halla á sína menn. — Frá-
sögn Vigfúsar fer hér á eftir. —
(Millifyrirsagnir og ileturbreyting-
ar er Neista).
FLÓTTINN ÚR
BÆNUM
1 umræddri grein segir Vigfús:
„Á undanförnum árum hefur
liugmyndin um flótta úr bæn-
um meira og minna gripið
okkur alla. Þegar svo for-
ystumenn bæjarins voru
slegnir þeirri blindu í
upphafi hernámsvinnunnar í
Keflavík, að leysa atvinnu-
Ieysisvandamálið á þann hátt,
að senda fólkið burt úr bæn-
um, — og gekk þetta meira
að segja svo langt, að for-
ystumennirnir gorta af því
enn þann dag í dag, að hafa
losað bæinn við svo og svo
marga verkamenn og fjöl-
skyldur þeirra — þá keyrði
loks alveg um þverbak---
Áður en lengra er haldið með
frásögn Vigfúsar, má geta þess,
að Framsóknarmenn þökkuðu sér
fyrst og fremst það, að hafa út-
vegað verkamönnum atvinnuna á
Keflavíkurflugvelli, og í kosning-
unum 1954 voru þeir mjög á
eftir atkvæðum þessara manna.
ÞÁ HÖFST NH)UR-
LÆGINGARTlMABIL
SIGLUFJARÐAR
lEn Vigfús hafði meira að segja
um afrek kommúnistanna og
Framsóknar í málefnum Sigki-
fjarðar. Hann íheldur áfram og
segir:
„Þáverandi bæjarmálafor-
usta sveikst undan vandan-
um, — treysti sér ekki til
þess að sýna einurð og dugn-
að og hefja uppbyggingu, —
heldur valdi leiðina undan
veðrinu, og hjálpaði fólkinu
til að flýja bæinn. Má segja,
að þegar fyrsti hópurinn
lagði upp frá Siglufirði í leit
að gulli og grænum skógum
á Reykjanesskaga, hófst nið-
urlægingartímabil Siglufjarð-
ar“.
Ekki er hún fögur lýsingin á
bæjarmálaforustu maddömu Fram
sóknar og kommúnista. En Vig-
fús hefur ekki sagt sitt síðasta
orð, og hann heldur áfram og
segir:
„Nei, sökin er öll hjá þeiin
bæjarstjórnarmeirihluta, sem
hafði verið kjörinn til þess að
sjá um velferð bæjarfélags-
ins. En sveikst um, þegar
mest á reyndi. Það má segja,
að }>egar flóttatímabilið hófst,
staðnaði allt athafnalíf hér
í bænum.
Það var hlaupið frá Innri-
höfninni, þar sem festar
höfðu verið milljónir króna.
Það var hlaupið frá hálf-
byggðum húsum, og fallandi
gömlum húsum. — Hafnar-
bryggjan var að falla sam-
an — —“.
„TIL ÞESS ERU VÍTIN
AÐ VARAST ÞAU“
Svo mörg eru þau orð Vigfúsar
Friðjónssonar, og hún er ófögur
lýsingin á meirihlutatímiabi! i
Framsóknar og kommúnista, en
hún er að öflilu leyti sönn. Það er
kaldhæðni örlaganna að Fram-
sóknarmenn með Bjarna Jóhanns-
son í broddi fylkingar skuli nú
sem mest biðla itil siglfirzkra
kjósenda, til þess að geta endur-
nýjað samstarfið við kommúnista
frá kjörtómabilinu 1950—1954. —
Þetta brölt Bjarna og sálufélaga
hans er því verra, þar sem þriú
efstu sæti Allþýðubandalagsins eru
skipuð þremur hreinlínu-komm-
únistum — mönnum, sem hafa
litla reynslu hvað varðar málefni
byggðarlagsins — og eru algjör-
lega áhrifalausir, bæði innanbæj-
ar og utan. Þetta er almennt álit
bæjarbúa.
EINA LEIÐIN TIL
AÐ FORÐAST ÓGÆFU
Þaö er aöeins ein leiö til
þess að koma í veg fyrir aö
sú ógœfa dynji yfir Sigln-
fjörð, aö kommúnistar og
Framsókn myndi meirihlula
eftir kosningar, og hún er
sú, að kjósendur í Siglufirði
fylki sér um A-listann, og
votti Alþýöuflokknum á
þann hátt traust sitt fyrir
ötula og starfsama forustu
í bœjarmálum Siglufjarðar
síöastliðin fjögur ár.
Aukið atkvœöamagn A-
listans þýðir, að eftir kosn-
ingar verði hér myndaöur
meirihluti, undir forystu
jafnaöarmanna. Hvert at-
kvœði greitt Alþýðuflokkn-
um í kosningunum 27. maí,
er því til að bjarga Siglufirði
og siglfirzkum málstað.
»■»♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•» ♦♦♦♦♦♦
★ GULRÆTUR
í dósum.
★
Litlabúðin