Vera - 01.02.2000, Blaðsíða 16

c
rð
o>
c
3
«0
»-
«
-Q
<o
£
'O
Hafið þið tíma til að fara
út að skemmta ykkur með
vinum og kunningjum?
Anna: „Já, já, ég reyni að fara
eitthvað þegar það gefst timi
og þegar hún er hjá pabba
sínum. Ég kemst hins vegar
ekki allt sem mig langar og
sem dæmi þá hef ég aðeins
tvisvar komist á skólaball. Af
mínum bestu vinkonum er ein
eftir sem ég held sambandi
við. Hún tekur þátt í þessu
með mér og finnst ekkert mál
þótt Freyja Sól komi með okk-
ur í bæinn og þess háttar. Hin-
ar vinkonurnar bara gufuðu
upp og ég veit ekki hverjum
það er að kenna."
Gerður: „Ég held ennþá
sambandi við allar vinkonur
mínar og ein þeirra er líka
komin með barn. Ég nota
tækifærið og fer eitthvað þeg-
ar ég er ekki með Kolbrúnu
Emmu."
Irma: „Ég hafði nánast ekki farið neitt í heilt
ár en núna í jólafríinu fórum við Birgitta nokkrum
sinnum út að skemmta okkur. Núna erum við
með samviskubit."
Gerður: „Konur eru með krónískt samvisku-
bit. Þegar ég kem heim úr skólanum er ég með
samviskubit yfir því að vera ekki búin að skúra fyr-
ir mömmu, svo fæ ég samviskubit yfir því að vera
ekki búin að læra og þegar ég er búin að læra fæ
ég samviskubit yfir því að hafa ekki eytt meiri tíma
með dóttur minni."
Anna: „Ég finn oft fyrir því að ég hef áhyggj-
ur af öðrum hlutum en vinkonur mínar. Þær hafa
kannski áhyggjur af því að einhver strákur hringir
ekki í þær í tvo daga. Mínar áhyggjur snúast mik-
ið um Freyju Sól, hvort pabbi hennar taki hana,
hvort ég komist í prófin, hvort ég fái pössun og
komist á árshátíðina, o.s.frv. Hlutirnir eru ekki eins
sjálfsagðir og áður. Ég komst t.d. ekki í jólaprófin
því Freyja Sól var veik og ég fékk ekki pössun. Ég
komst heldur ekkert út á gamlárskvöld með vin-
um mínum því hún var með eyrnabólgu og 40
stiga hita."
Birgitta: „Ég missti samband við allar vinkon-
ur mínar þegar ég var á föstu og svo tók með-
gangan við. Þær hafa engan áhuga á þessu og
eru að spá í allt aðra hluti. Eftir að slitnaði upp úr
sambandinu við barnsföður minn hef ég miklu
meira samband og geri hluti með þeim þegar ég
hef tíma."
Eg mæli ekki með því
að eignast barn á þessum
aldri því þetta er eitthvað
sem getur alveg beðið.
Þær sem kjósa að eignast
barn á þessum aldri verða
líka að gera ráð fyrir því
að sjá einar um uppeldið.
Ég þekki aðeins eitt tilfelli
þess að samband hafi
gengið upp hjá ungu pari.
Anna: „Nei, það er mjög
lítið svigrúm. Ég fékk
frjálsa mætingu þegar
ég var ófrísk en ekki
núna. Þetta hefur verið
mjög erfitt og sérstak-
lega þar sem dóttir mín
vaknar kannski sjö sinn-
um á næturnar."
Gerður: „Ég veit að
nafn mitt er komið í sér-
staka möppu sem ber
heitið: „Nemendur með
börn" og við sem erum í
möppunni njótum ein-
hverra forréttinda. Ég
fékk að sleppa við próf daginn sem ég eignaðist
Kolbrúnu og það er svona dæmigert fyrir það
hversu lítið tillit er tekið til okkar. Mér finnst að við
sem erum með börn ættum að fá að hafa frjálsa
mætingu."
Birgitta og Irma taka undir með hinum en þær
eru báðar með frjálsa mætingu í sínum skólum.
Þær segja að það hafi oft komið sér vel.
Hvernig gengur ykkur fjárhagslega séð?
Anna, Gerður og Birgitta segja að þetta gangi
ágætlega þar sem þær búi heima hjá foreldrum.
Anna og Gerður fá skólastyrk frá Félagsþjónust-
unni í Reykjavík sem nemur um 60 þúsund krón-
um á mánuði. Lögum samkvæmt er þessi styrkur
veitturtil ungmenna i skóla á aldrinum 18-24 ára
sem búa við bágar félagslegrar aðstæður. Anna er
ekki orðin 18 ára og er því á undanþágu. Birgitta
er ennþá í fæðingarorlofi.
„Draumurinn er að flytja að heiman," segir
Anna, „en ég get ekki séð fyrir okkur nema að ég
fari að vinna. Mig langar hins vegar að klára stúd-
entspróf og hef áhuga á að læra þroskaþjálfun.
Irma er búsett í Hafnarfirði og fær aðeins 15
þúsund krónurá mánuði í samsvarandi styrk. Hún
segir að fjölskylda hennar hafi mjög litla peninga
milli handanna. Mamma hennar er einstæð móð-
ir með þrjú börn, auk Ástbjartar Viðju. Henni
finnst mjög ósanngjarnt að styrkurinn í Hafnar-
firði sé ekki eins hár og í Reykjavík.
Ungar mæður: Hvað hefur
þetta starf gefið ykkur?
„Hér skilur einhver mann,"
segir Irma. „Þetta er mjög
góður félagsskapur og við
höldum hópinn," segja hinar
og halda áfram: „Við skipt-
umst á upplýsingum varðandi
hitt og þetta. Það er mjög
gott að tala við aðrar sem búa
við svipaðar aðstæður og eru á svipuðum aldri."
„Mér finnst að það ætti að vera svona hópur
fyrir feður," segir Birgitta. Gerður bætir við að
þeir hefðu svo sannarlega gott af að deila sinni
reynslu með öðrum og fá leiðbeiningar um barna-
uppeldi.
Breyttist sjálfsmynd ykkar við það að verða
móðir?
Birgitta: „Já, ég er ekki gelgja lengur. Ég sakna
þess óendanlega mikið að vera ekki gelgja. Mér
finnst ég hafa misst af því sem var rétt að byrja.
Ég hef reynt að vera gelgja og litaði m.a. hárið á
mér fjólublátt en það bara var ekki eins og áður."
Irma: „Ég er sáttari við útlit mitt núna,
kannski vegna þess að nú hef ég afsökun fyrir að
vera með einhver aukakíló. Mér líður vel að vera
mamma. Ég er meira að segja mjög stolt
mamma."
Anna: „Mér finnst sjálfsmynd mín ekki hafa
breyst mikið og ef eitthvað þá batnað. Ég er auð-
vitað mjög stolt að vera móðir."
Að lokum, hvaða ráð viljið þið gefa ungum
stelpum sem eru byrjaðar að sofa hjá?
Gerður: „Farið varlega. Ég mæli ekki með því að
eignast barn á þessum aldri því þetta er eitthvað
sem getur alveg beðið. Þær sem kjósa að eignast
barn á þessum aldri verða líka að gera ráð fyrir því
að sjá einar um uppeldið. Ég þekki aðeins eitt til-
felli þess að samband hafi gengið upp hjá ungu
pari."
Anna: „Þetta er líka einstaklingsbundið. For-
eldrar mínir eignuðust börn ung og eru ennþá
saman."
Irma: „Ekki byrja á þessu fyrr en þú kynnist
einhverjum sem þú gætir hugsað þér að deila l(f-
inu með. Fólk verður að taka ábyrgð á gjörðum
sínum og mér finnst ekki rétta leiðin að fara I fóst-
ureyðingu."
Birgitta: „Ég vil bara minna þær á að nota
getnaðarvarnir. Ég ráðlegg stelpum að vera búnar
að koma sér í góða stöðu áður en þær eignast
börn."
Er tekið tillit til ykkar aðstæðna í skólanum?
Viðtal: Ragnhildur Helgadóttir
16 • VERA