Vera - 01.02.2000, Blaðsíða 33

Heima í Orpington með Gísla, dætrunum Emblu og Álfrúnu og au-pair stelpunni Heiðu frá íslandi.
útvarpið," segir Anna. „Leiklistin heillaði mig
alltaf og lokaverkefnið mitt var að gera útvarps-
uppfærslu eftir leikritinu Margréti miklu eftir
Kristínu Ómarsdóttur. Þetta er skemmtilegt verk
sem ég bjó í stutta útvarpsþætti." Á þessum tima
höfðu Anna og Gísli kynnst mörgum Islendingum
sem bjuggu i London. „Við vorum byrjuð að
koma saman nokkur sem bjuggum hér, leikarar
og fleira fólk sem hafði áhuga á þessum geira. Þá
vaknaði draumur hjá mér að setja upp útvarps-
leikhús þar sem við myndum skapa raunverulegt
andrúmsloft með lifandi flutningi og þeirri sér-
vinnslu sem þarf fyrir útvarp. Við gerðum alls kyns
tilraunir og úr þvl varð til Lundúnaleikhópurinn
sem ég rak. Við fórum svo heim til (slands með
sviðsuppfærslu af Margréti miklu og sýndum þar.
Ágústa Skúladóttir, Brynhildur Björnsdóttir, Vala
Þórsdóttir og Drífa Arnþórsdóttir léku í verkinu og
þegar við komum aftur út héldum við; Ágústa og
Vala og ég áfram með hópinn lcelandic Takeaway
Theatre sem byggði á einþáttungum sem Vala átti
til og byrjaði að flytja hérna. Leikhópurinn hefur
sett upp fjórar sýningar og tekið þátt í ýmsum
menningaruppákomum hér í Bretlandi. Þegar við
settum upp Dóttur Skáldsins með Sveini Einars-
syni komu Katrín Þorvaldsdóttir og Björn Gunn-
laugsson til liðs við hópinn og þau hafa lagt mik-
ið af mörkum á sama tíma og ég hef þurft að
draga mig út úr vegna annarra starfa." Undir list-
rænni stjórn Ágústu er fimmta verkið i fæðingu
sem byggir á Völuspá og verður sviðsett í London
í mars. Hópurinn hefur svo áform um að sýna ein-
hver af verkunum í Reykjavík á næstunni. „Von-
andi gengur það upp," segir Anna, „Sýningar
hópsins eru vandaðar og eiga fullt erindi til is-
lands, eins og Bretlands."
segir að viðhorf Breta til Is-
lands og Islendinga hafi breyst
talsvert á þeim tíma sem hún
hefur búið í Englandi. „(sland komst allt í einu í
tísku. Þegar við komum hingað fyrst könnuðust
nágrannarnir við Magnús Magnússon og Master-
mind afrek hans en að öðru leyti vissi fólk ekki
neitt, nema örfáir sem hlustuðu á músík vissu
hverjir Sykurmolarnir voru en þau voru ekki það
fræg að einhverjir í hvítu millistéttarsamfélagi í út-
jaðri London þekktu til þeirra. Það sem gerðist
með Björk var að Island komst virkilega á kortið
og hún einfaldlega kom því í tísku, án þess að
ætla sér það eða gera sér grein fyrir því, held ég.
Björk hefur ekkert verið að fela það hvaðan hún
er og ég held að fólk hafi heillast af framkomu
hennar og náttúrulega tónlistinni. Á sama tíma
var fólk líka að leita sér að nýjum, framandi stöð-
Hún
VERA • 33