Vera - 01.02.2001, Qupperneq 59

50% þeirra sem eru ákærðir fyrir ýmis kynferðisbrot voru komnir með fastmótaðar
venjur sem ákvörðuðu hvað æsti þá kynferðislega áður en þeir náðu 18 ára aldri.
um aldri keppast við að eiga „kynæsandi" nærföt sem
áður voru eingöngu notuð af vændiskonum sem
komnar voru af léttasta skeiði og þurftu að „klæða sig
upp" til að fá kúnnann til við sig. Konur eru því
komnar í annað uppáhaldshlutverk karlveldisins: kyn-
veruna. Til að hnykkja á því að konur séu bara „tits &
ass" er klámiðnaðurinn orðinn risastór. Allskyns
klámmyndir og tól og tæki til heimanota eru fram-
leidd í massavís og dreift um víðan völl. Konum er
markvisst sagt að þær séu fyrst og fremst kynverur.
Smám saman verður þeim sagt að þær séu bara kyn-
verur. Eins og þær voru áður bara húsmæður.
Konur til sýnis og ofnota
Þegar fjallað er um klám þarf fyrst að skilgreina fyrir-
bærið. Sumir segja að það sé alls ekki hægt. Sumir
segja að erótík upphefji þar sem klám niðurlægi, það
eru augljóslega ekki þeir sömu og segja að klám sé
alls ekki niðurlægjandi. Þó segir kvenritstjóri eina
erótíska blaðsins í Danmörku sem ætlað er konum:
„Karlar Ifta á erótík sem klám sem er orðið leiðinlegt."
Mfn skilgreining er sú að erótík sé allt það kynferðis-
lega samneyti tveggja aðila sem fram fer í einrúmi og
með samþykki beggja. Klám er þá allar þær kynferðis-
legu athafnir sem sýndar eru, hvort sem tekið er gjald
fyrir eða ekki.
Mér finnst sú ofuráhersla sem lögð er á nekt í
auglýsingum og bíómyndum vera skaðleg (þá á ég
t.d. við venjulegar spennumyndir en ekki aðeins það
sem flokkast venjulega undir klámmyndir). Líkamar
fólks eru að mínu mati einkamál en ekki sýningargrip-
ir. Nekt er notuð sem söluvara, til að selja vörur bein-
lfnis eins og í auglýsingum, eða óbeint eins og í bíó-
myndum, þar sem mynd af einhverri persónu mynd-
arinnar hálfnakinni er oft notuð í bíóauglýsingum og
utan á videospólur. Þegar sýnt er úr bíómyndunum
eru oftast sýnd nektar- eða kynlífsatriði, þau eru
greinilega álitin trekkja að. Að þessu leyti er verið að
misnota nekt og líkama, hlutgera og þar af leiðandi
að gera lítið úr.
Með þessum endalausu nektarsýningum þar sem
Ifkami (allavega þeirrar persónu sem situr fyrir) er til
sölu er þeim skilaboðum komið á framfæri að konur,
sem alla jafna eru viðfangið, séu til sýnis og jafnvel
afnota fyrir hvern sem er. Þetta tel ég vera skaðleg
skilaboð.
Klóm er skaðlegt unglingum
Það sem ég ætla að reyna að sýna fram á er að allt
klam, líka þetta ljósbláa sem sumir telja sér trú um
að sé ókei, sé í raun skaðlegt. Það er sérstaklega
skaðlegt unglingum því þeir hafa ómótaðar skoðanir
°g því hefur það mótandi áhrif á skoðanir þeirra.
Skaðinn felst í því að:
Klám brenglar hugmyndir þeirra um kynhegðun, þó
sérstaklega kynhegðun kvenna. Þær séu til hvar sem
er og hvenær sem er og segja því aldrei nei (nema
þegar þær „vilji láta nauðga sér"). Klám fyllir strák-
ana minnimáttarkennd, þeirgeti aldrei staðið sig
„svona vel" eins og gaurarnir í myndunum. Klám
hvetur til ofbeldis; konur vilji láta pfna sig soldið (hve
mikið?). Klám gerir hina ágætu athöfn að njóta ásta
eða að elskast að skrípaleik þar sem áherslan er á lík-
amsparta, ekki tilfinningar.
„Ókei að halda stelpu niðri og neyða hana til samfara"
Fáar rannsóknir hafa verið gerðar um unglinga og
klám, næstum allar rannsóknir sem gerðar eru á
áhrifum kláms á neytendur eru gerðar á fólki yfir átján
ára aldri. Það hlýtur þó að skipta mjög miklu máli
hvernig kynlíf unglingar eru að horfa á eða að fá upp-
lýsingar um á annan hátt. Bandaríski sálfræðingurinn
lennings Bryant gerði könnun sem náði til 600
manns, þar á meðal ungmenna. Þar kom fram að 72%
stráka 11 -14 ára langaði til að prófa kynlíf eins og
þeir höfðu séð það framkvæmt í klámmynd. Þar var
einnig spurt: „Hefurðu reynt að gera eitthvað af því
sem þú sást gert í klámmynd?" Svör nokkurra fullorð-
inna karla sögðu að síðar meir hefðu þeir prófað eitt-
hvað af því sem þeir höfðu séð. Strákar á aldrinum
15-18 ára voru líklegastir (31%) til að svara því til að
þeir hefðu reynt slíkt innan nokkurra daga frá áhorfi.
Diana Russell félagsfræðingur segir: „Flest bendir til
að strákar á þessum aldri verði fyrir áhrifum af því
sem þeir horfa á. Hversu líklegt er að þeir hermi að-
eins eftirþeim kynlífsathöfnum sem eru ekki niður-
lægjandi eða ofbeldisfullar?"
Símaviðtöl lennings Bryants leiddu í ljós að með-
alaldur stráka þegar þeir sáu Playboy eða sambæri-
legt blað í fyrsta sinn var 11 ár. Strákar á aldrinum 11-
14 ára höfðu að meðaltali séð 2,5 eintök af slíkum rit-
um en þegar komið var á aldurinn 15-18 höfðu þeir
séð að meðaltali 16 eintök og 84% þeirra höfðu séð
klámmyndir. Rannsókn ]ames Check og Kristin
Maxwell (1992) á 247 kanadískum nemendum, sem
að meðalaldri voru 14 ára, sýndi að 87% stráka og
61% stelpna höfðu séð klámmynd á myndbandi. Þau
voru yfirleitt undir 12 ára aldri f fyrsta sinn sem þau
sáu slíka mynd. 33% drengja á móti aðeins 2%
stúlkna sögðust horfa á klám einu sinni f mánuði eða
oftar. Auk þess sögðu 29% drengja á móti 1% stúlkna
að úr klámi fengju þau hagnýtustu upplýsingarnar um
kynlíf (þ.e. frekar en frá foreldrum, skóla, vinum
o.s.frv.). Drengirnir sem horfðu mikið á klám og/eða
sögðust hafa lært mikið af klámi voru Ifklegri til að
segja að það væri: „Ókei að halda stelpu niðri og
neyða hana til samfara." Því má bæta við að nýlegar
rannsóknir benda til að yfir 50% þeirra sem eru
ákærðir fyrir ýmis kynferðisbrot voru komnir með fast-
59