Neisti - 12.06.1978, Síða 1
Málgagn Alþýðuflokksins í Norðurlandskjördæmi vestra
4. tölublað
MUnudagunnn 12. júní 1978
47. árgangur
Framboöslisti Alþýðuflokksins í
Norðurlandskjördæmi vestra
1. Finnur Torfi Stefánsson
Lögmaður
Reykjavík
6. Guðni S. Óskarsson
Kennari
Hofsósi
2. Jóhann G. Möller'
Ritari verkal.fél. Vöku
Siglufirði
3. Jón K. Karlsson
Form. verkam.fél. Fram
Sauðárkróki
7. Unnar Agnarsson
Meinatœknir
Blönduósi
8. Erla Eymundsdóttir
Húsfru
Siglufirði
4. Elín H. Njálsdóttir
Póstmaður
Skagaströnd
5. Þórarinn Tyrfingsson
Héraðslœknir
Hvammstanga
9. Herdis Sigurjónsdóttir
Verkakona
Sauðárkróki
10. Kristján Sigurðsson
F.v. verkstjóri
Siglufirði
ALÞYÐUFLOKKUR I STORSOKN
• Úrslit sveitarstjórnarkosn-
inganna voru sigur stjórnar-
andstöðu en ósigur ríkisstjórn-
arflokkanna um land allt.
Árangur Alþýðuflokksins var
glæsilegur. Hann vann á um allt
landið, sums staðar mjög mikið
og er nú greinilega í mikilli
sókn með þjóðinni. Á þeim
þrem stöðum hér í kjördæminu,
sem Alþýðuflokkurinn bauð
fram hrein flokksframboð, fékk
hann meira fylgi samanlagt, en
hann fékk í öllu kjördæminu í
síðustu þingkosningum. Er
þetta örugg vísbending þess að
Alþýðuflokkurinn er nú að
vinna aftur það fylgi hér í kjör-
dæminu, sem hann tapaði í
síðustu Alþingiskosningum. Þá
missti Alþýðuflokkurinn og
Norðurlandskjördæmi vestra
uppbótarmann, sem flokkurinn
hafði átt hér lengi, og fluttist
það þingsæti til Vestfjarða eins
og kunnugt er.
Það hefur nú sannast, sem
margir höfðu spáð upp á síð-
kastið, að Alþýðuflokkurinn er
nú á góðri leið með að vinna
aftur þann sess í islenskum
stjórnmálum, sem hann áður
skipaði bestan. Enn sem fyrr
virðist jafnaðarstefnan eiga
sinn sess í hjörtum íslenskra
kjósenda. Er það auðvitað
mikið gleðiefni fyrir jafnaðar-
menn, en veldur þeim sennilega
vonbrigðum, sem höfðu vonast
til að Alþýðuflokkurinn og
jafnaðarstefnan hyrfi úr ís-
lenskum stjómmálum fyrir fullt
og allt, þegar flokkurinn átti við
sem mest andstreymi að stríða
fyrir nokkrum árum.
Endurnýjaður flokkur
Ástæðumar fyrir velgengni
Alþýðuflokksins eru fjölmarg-
ar. Þyngst vega auðvitað ábyrg
vinnubrögð og framsýn stefnu-
mál sveitarstjórnarmanna
flokksins. Þá virðist ljóst að
landsmál hafa blandast inn í.
Þar hefur Alþýðuflokkurinn
notið stjórnarandstöðu sinnar á
Alþingi. Ekki er heldur að efa
að kjósendur hafa kunnað vel
að meta þá endurnýjun and-
rúmslofts, sem orðið hefir í Al-
þýðuflokknum síðustu ár.
Flokkurinn hefur verið opnað-
ur nýju fólki og nýjum straum-
um. Þá hefur flokkurinn
hreinsað fjármál sín og gert þau
opinber, en það hefur enginn
annar íslenskur stjórnmála-
flokkOuriecn talið ástæðu til að
gera.
Enda þótt landsmál hafi án
efa haft einhver áhrif á árangur j
Alþýðuflokksins í sveitarstjórn- !
arkosningunum, er þó þess að
gæta að sveitarstjórnarmenn
flokksins byggðu kosningabar-
áttu sína yfirleitt alls ekki á
landsmálum, heldur einbeittu
sér fyrst og fremst að málefnum
staðanna. Að þessu leyti var t.d.
kosningabarátta Alþýðubanda-
lagsins öðruvísi háð. Alþýðu-
flokkurinn á eftir að sýna hvaða
árangri hann nær á grundvelli
landmálabaráttu sinnar. Yfir-
leitt hefur Alþýðuflokkurinn !
fengið talsvert meira fylgi í Al-
þingiskosningum en í sveitar-
stjórnarkosningum, enda þótt :
þetta sé nokkuð mismunandi
eftir því hvar er á landinu. Það
er full ástæða til að ætla að
árangur flokksins í þingkosn-
ingunum verði síst minni en
varð í sveitarstjórnarkosning-
unum.
Samtökin vonlaus
Um útkomu hinna flokkanna j
er það að segja að Alþýðu-
bandalagið vann góðan sigur. i
Árangur Alþýðubandalagsins I
varð langbestur í Reykjavík, en |
dreifðist ékki eins jafnt um
landið allt eins óg hjá Alþýðu- i
flokknum. Eftir þessar kosn-
ingar er Alþýðuflokkurinn
stærri í sveitarstjórnum í land-
inu, en Alþýðubandalagið, ef
Reykjavík er frátalin. Úrslitin í
Reykjavík og sókn verkalvðs-
floickanna þar hafa endaníec-
að engu gert vonir Magnú.
Torfa Ólafssonar um að vinn
þingsæti í Alþingiskosnm' m-
um, enda þótt hann sjálfur al'
skiljanlegum ástæðum haldi
öðru fram. Þar með geta Sam-
tökin hvergi gert sér minnstu
vonir um að fá kjörinn mann og
framboð þeirra um allt land
verður því tilganglaust.
Stjórnarflokkarnir báðir
töpuðu þessum kosningum.
Tap Sjálfstæðisflokksins var
öllu meira en Framsóknar, sé
miðað við síðustu kosningar, en
í þeim samanburði þarf að
gæta þess að sigur Sjálfstæðis-
flokksins í kosningunum 1974
• Framhald á 2. síðu