Vera - 01.06.2001, Qupperneq 41

wai r
iiu' IfJ-— ‘11 7
“Stemmning”
Spánverjar búa að ríkri tapas-hefð, sem
endurspeglar hinn spænska lífsstíl.
Að borða tapas er að borða frjáls frá
reglum og stundarskrám. Tapas er fyrir
þá sem vilja njóta lífsins og eiga notalegar
stundir með góðum vinum.
Borðapantanir í síma 55 12344
fanl»W
út í 1)1 áinn
RESTRURflNT/BRR
Vesturgötu 3 b 101 Reykjavík
fylgdarþjónustufyrirtæki og nýjasta
tilboöið er erótískt nudd þar sem
mönnurn er fróað að loknu nuddi.
Slíkum nuddstofum hefur fjölgað
og er klukkutíminn á 25.000 krónur.
„Eftir að hafa hringt nokkrum
sinnum í símatorgin lærir maður
að þekkja úr tilboðin þar sem um
vændi er að ræða," segir viðmæl-
andi með reynslu af þessari leið.
„Maður gefur upp símanúmer og
yfirleitt eru þær mjög fljótar að
hringja til baka. Þetta eru oftast ís-
lenskar konur og flestar eru varkár-
ar, spjalla aðeins og reyna að finna
út hvers konar týpa maður er. Svo
setja þær upp verð til að finna út
hvort maður hafi peninga, 25.000 -
50.000 krónur. Ef það er ekki fyrir-
staða eru þær til í að hitta mann á
hlutlausum stað, t.d. á gistiheimil-
um, og er þá vinsælast að fara á
staði þar sem ekki er spurt um
skilríki. Hjá fylgdarþjónustunum
hafa þær stundum menn með sér
sem koma til að athuga aðstæður.
Þegar kemur að því að borga eru
þær harðar á því að fá greitt í pen-
ingum, þær taka ekki áhættu á því
að fá greitt með ávísun sem hægt
væri að rekja."
Talandi um greiðslur sagðist
einn viðskiptavinur nektarstaðar
hafa orðið hissa eftir að hann
heimsótti Gold Finger í Kópavogi
og skoðaði bankayfirlit sitt.
Greiðslan fyrir drykkina var skráð á
Baltic ehf. en það sem hann
greiddi fyrir einkadans var á yfirlit-
inu skráð á Ásgeir Þór Davíðsson.
Þarna er sem sé tvöfalt posakerfi
og hlýtur að vera erfitt að fylgjast
með tekjum og sköttum slíks
reksturs.
Samfélagsmein sem verður
að stöðva
Þegar rætt var um framtíð nektar-
staðanna töldu flestir að þeir ættu
ekki framtíð fyrir sér. „Það er eng-
inn peningur í þessu lengur, stelp-
urnar eru það margar og karlmenn
með meðallaun hafa ekki bolmagn
til að láta það fé af hendi rakna
sem þarf til að dæmið gangi upp.
Þess vegna eru eigendurnir að
reyna að ná útlendingum í við-
skipti. Þetta byrjaði vel, þeir buðu
upp á góða erótíska dansara sem
kunnu sitt fag en svo komust þeir í
þetta ódýra vinnuafl frá austur-
Evrópu og fóru að verða gráðugir.
Örvæntingin er orðin svo mikil,
manni líður illa að horfa á stelp-
urnar. Þær kunna ósköp lítið að
dansa, þetta er ekki einu sinni
sexý," segir fyrrverandi viðskipta-
vinur.
„Mér finnst þessi staðir ekki
eiga rétt á sér," segir annar. „Það
þarf að breyta lögum í landinu til
þess að þessir skúrkar geti ekki
lengur hagnast á neyð stúlknanna
og farið svona með þær. Þetta er
samfélagsmein, það kemur enginn
heill út úr þessu. Dansararnir eru
brotnar sálir sem verið er að níð-
ast á. Eigendurnir svífast einskis í
fégræðgi sinni og komast upp með
það án þess að stjórnvöld aðhafist
neitt. Þetta fyrirkomulag á einka-
dönsum gerir karlmenn að svínum.
Kynlífsfíkn af þessu tagi hefur
eyðilagt mörg hjónabönd. Það
verður einhvern veginn að stoppa
þessa starfsemi."
41