Ljósmæðrablaðið - 01.01.1969, Blaðsíða 9

L JÓ SMÆÐR ABLAÐIÐ
9
Reykjavíkurborgar til margra ára, löngu áðm’ en Blák-
lintshemmet varð til. Milliveginn svo kallaða er oft erfitt
að finna. Oft fannst mér konurnar mjög þreyttar, þegar
þær fóru heim — frjálsræðið varð þeim um megn, kunnu
ekki að stjórna því. Nægur svefn, hvíld ásamt eðlilegri
líkamshreyfingu er hverri konu nauðsynlegt eftir barns-
burð nokkuð, sem þær gera sér ekki alltaf grein fyrir
sjálfar.
Eins og ég sagði í upphafi, er erfitt að segja frá við-
burðarríkum og litsterkum mánuðum í stuttri blaðagrein,
og þess vegna hefur afar margt orðið eftir, sem ég mjög
gjarna hefði viljað láta koma fram, og sem hefði gert
þessi skrif fróðlegri og ánægjulegri aflestrar.
Ég vona samt, að þið takið viljann fyrir verkið og hafið
einhver ja ánægju af. Með þeirri ósk sendi ég ykkur öllum
beztu kveðjur mínar og vona, að þessi skrif komi ,,vatni
á milluna“ þannig, að framvegis fáum við ,,raddir“ ljós-
mæðra í Ljósmæðrablaðið meira en verið hefur. Ég veit,
að slíkt muni gefa blaðinu blæ, sem yrði bæði til prýðis
°g ánægjuauka, því ljósmæður hafa af mörgu að taka,
það gefur starf þeirra til sjávar og sveita tilefni til.
Kærar kveðjur og beztu óskir. Hulda Jensdóttir
Ég þakka Huldu Jensdóttur yfirljósmóður góða grein
°g tek undir niðurlagsorð hennar.
Þann áratug, sem ég hefi verið ritstjóri Ljósmæðra-
blaðsins hefir samvinnan við ritstjórn blaðsins, stjórn
Ljósmæðrafélagsins og, þær ljósmæður er ég hefi leitað
til verið mjög ánægjuleg og algjörlega hnökralaus. Allar
þessar konur hafa haft fullan skilning á hversu mikil
Uauðsyn stéttinni er að hafa sitt málgagn og gera það
Sem bezt úr garði. En eins og áður hefir verið sagt í blað-
lllu mættu ljósmæður gjarnan skrifa oftar um sín áhuga-
^uál eða starf og mun ég með ánægju birta slíkar greinar.
Jóhanna Jóhannsdóttir