Ljósmæðrablaðið - 01.01.1969, Qupperneq 13

L JO SMÆÐR ABLAÐIÐ
13
Varahlutir
Seint í fyrrasumar las ég í Morgunbl. fregn, sem vakti
sérstaka athygli mína. Þar var skýrt frá velheppnuðum
hjartaflutningi er framkvæmdur var í Houston í Texas.
Hjartaþeginn var 6 ára stúlkubarn en hjartagjafinn 10
ára gamall drengur. Sagt var, að foreldrar hans hefðu
látið flytja drenginn dauðvona að sjúkrabeði litlu stúlk-
unnar, til þess að tryggja svo sem unnt var, að hún mætti
lifa.
Það var þó niðurlag greinarinnar sem vakti mig til
sérstakrar umhugsunar, en það var á þessa leið. Lengi
hafði verið leitað að hjartagjafa með hæfilega stórt hjarta
fyrir þessa telpu, og lífsvon hennar dvínaði með hverjum
deginum sem leið. Loks fundu læknar dreng með hjarta,
sem talið var hæfa, en að honum látnum harðneituðu for-
eldrar hans að gefa leyfi sitt til hjartaflutnings eða láta
skerða lík sonar síns á nokkurn hátt. Er svona skammsýni
og miskunnarleysi sérstætt fyrirbæri, eða hver er afstaða
manna til slíkra hluta?
Skömmu síðar rakst ég á þýzka tímaritsgrein. Þar var
^ent á þá staðreynd að við, sem lifum á slíkum framfara-
tímum, verðum að vera reiðubúin að svara ýmsum spurn-
'íigxim og taka afstöðu til mála, sem sumum kunna að
þykja óhugnanleg eða fráleit. Enginn veit sína ævina fyrr
eh öll er, og læt ég því lesendum Ljósmæðrablaðsnis eftir
að hugleiða þær spurningar, sem þetta víðlesna þýzka
tímarit lagði fyrir sína lesendur. Spurningarnar eru að
h'ínum dómi vel þess virði.