Ljósmæðrablaðið - 01.01.1972, Blaðsíða 10

10
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
fisk. Gómsætastur er harðfiskurinn óbarinn, því hann
missir mikið bragð við að geymast barinn.
Margsannað er, að mikið má draga úr tannskemmdum
með því að minnka notkun sykurríkrar fæðu. Nauðsyn-
legt er því, að venja barnið á sem minnstan sykur allt frá
upphafi. Sykrið matinn hjá sjálfum yður og barninu, sem
allra minnst.
Þær fæðutegundir, sem helzt ber að varast til að minnka
tannskemmdirnar eru sætar kökur, lin brauð, sælgæti,
gosdrykkir og sykur. Verst er, ef þessar fæðutegundir fá
að festast á milli tannanna eða í ójöfnum, sem eru á yfir-
borði þeirra. Eftir því, sem sykurríkar leifar fá að vera
lengur í munninum, því meiri verða sýrurnar og tann-
skemmdirnar. Varast ber því að gefa börnum oft auka-
bita, t. d. kökur eða kex, sem festast auðveldlega í tönn-
unum og orsaka að stöðugt eru matarleifar á þeim. Góð
bót yrði, ef í stað þessara kökubita væri gefinn harð-
fiskur, hrá gulrót, epli eða annar slíkur matur. Flestum
börnum finnast þessar fæðutegundir mjög góðar, svo að
telja má auðvelt að koma þessum sið á þeirra vegna.
Tannhreinsun.
Tannhreinsun er ekki síður mikilvæg til að minnka
tannskemmdirnar. Löngu fyrir Krists burð virðist fólk
Jiafa verið búið að uppgötva það og notaðist við tann-
stöngla til að fjarlægja matarleifar, sem sátu milli tann-
anna. Síðar var tannburstinn fundinn upp og var það
mikil bót. Tannhreinsunin er einn liðurinn í sjálfsögðum
þrifnaði og er mikilvægast að sofa með hreinan munn.
Tannstönglar geta verið mjög gagnlegir til tannhreins-
unar, en ókostur við þá er þó, að þeir ná engan veginn
til allra flata tannanna. Einnig geta þeir skaddað tann-
lioldið séu þeir notaðir harkalega. Að skola munninn með
vatni eftir hverja máltíð, nota sumir til að koma í veg
fvrir að matarleifar sitji á tönnunum og hefur það gefizt