Neisti - 20.02.1983, Blaðsíða 7

7
Stjórn Siglósíldar
hefur tryggt verk-
smiðjunni hráefni til
7-8 mánaða vinnslu
UTGERÐARMENN
Við tökum að vísu ekki þetta fley í slipp hjá okkur. En við tökum alia báta
upp að 150 tonnum. Sjáum um og útvegum alla þjónustu, svo sem
rafvirkja, vélvirkja, málara o. fl.
VIÐGERÐIR. ENDURBÆTUR, HREINSUN OG MÁLUN.
Dráttarbraut Sigluf jarðar
Símar 71516 eða 71655. Birgir Guðlaugsson framkvstj. heima 71225.
Leitaðu ekki
Hjá okkur færðu þakkjöl, þakrennur, kantjárn, hurðarstál og margt fl. úr
stáli, járni og áli. Önnumst vélaviðgerðir, niðursetningu á vélum, skipa- og
bátaviðgerðir. — Auk þess nýsmíði ýmiskonar eftir þínum óskum og
þörfum.
JÓN & ERLING
Vélaverkstæði Gránugötu 13, Siglufirði. — Sími 71296
Heimasímar: Jón 71484, Erling 71293.
DÁNARMINNING
HALLDÓR KRISTINSSON
F. 4. ágúst 1939
D. 6. febrúar 1983.
Að heilsast og kveðjast það er
lífsins saga. Með þessuni minning-
arorðum er kvaddur ungur maður í
blóma lífsins. skyndilega kallaður
burtu. Varla nokkur tími til þess að
kveðjast. Við trúum því. kristnir
ntenn. að dauðinn sé aðeins stig-
brevting til æðra og betra lífs. Við.
sem eftir lifum. kveðjum því ástvin
og vandamann að sinni.
Halldór Baldur Kristinsson
fæddist hér á Siglufirði 4. ágúst
1939. sönur hjónanna Sigurbjargar
Sigmundsdóttur og Kristins Jóa-
kimssonar. Sigurbjörg er enn á lífi.
en Kristinn lést fyrir nokkrum ár-
um. mesti dugnaðar- og sóma-
maður.
Halldór var því aðeins 43 ára.
þegar kallið rnikla kom. sem allir
verða að hlýða. Hann var aðeins 16
ára gamall er hann hóf nám í mál-
araiðn hjá Herberti Sigfússyni.
Sveinsprófi lauk hann tvítugur að
aldri. en meistarabréf fékk hann í
iðn sinni 1966.
Halldór. sem gekk undir nafninu
Gósi málari. þekktu allir Siglfirð-
ingar af dugnaði hans og sam-
viskusemi í starfi og rósemi í allri
framkomu. Hann gerði miklar
kröfur til sjálfs sín og þá til annarra
um leið. Halldór þótti góður fag-
maður og var því eftirsóttur til
vinnu. Hann var að eðlisfari hlé-
drægur og feiminn. en undir skel-
inni var hann traustur félagi og
vinur vina sinna. sem hægt var að
treysta í hvívetna.
Eftirlifandi eiginkona Halldórs
er Björg Jóhannsdóttir. Þau eign-
uðust fjögur börn. sem eru:
Kristinn vélstjóri kvæntur Jófríði
Hauksdóttur og eiga þau eitt barn.
Björgu Ágústu. Guðmundur Óm-
ar. sem stundar málaraiðn. Jóhann
Kristján og Lindu Sigurbjörgu.
Halldór var mikill fjölskyldu-
ntaður og því heimakær maður
sem sagði „heima er best“. Þessi
mvndarlega fjölskylda átti sér
draum og takmark sem rættist á s.l.
sumri. er þau fluttust í nýtt einbýl-
Lshús að Norðurtúni 21. Mikið var
unnið. dagur og nótt runnu saman,
en markmiðið sem stefnt var að.
varð að veruleika.
Björg eiginkona hans. börnin og
Framhald á 6. síðu
Það leit ekki vel út á s.l.
hausti að Lagmetisiðjan Sigló-
síld fengi leyfi til að afla sér
hráefnis upp í þá samninga á
gaffalbitum til Sovétríkjanna,
sem Sölustofnun lagmetis taldi
sig hafa loforð fyrir og samn-
inga að nokkru leyti. Hversu
horfurnar voru slæmar í þess-
um efnum kemur best fram í
fundargerð atvinnumálanefnd-
ar bæjarins frá 23. nóv. 1982, en
þar segir:
„Hannes Baldvinsson stjórn-
arformaður Siglóverksmiðj-
unnar ræddi um markaðshorf-
ur gaffalbitasölu til Sovétríkj-
anna og samdrátt á undanförn-
um árum, ásamt verðstefnu, og
sagði það því rniður ekki gefa
tilefni til kaupa á hráefni til
vinnslu í ár.
Hannes vildi ekki leggja
neinn dóm á skýrslu Pálma,
sem hann var fyrst að sjá núna,
þar sem hann hafði ekki haft
tækifæri til að kynna sér for-
sendur. Hannes sagði það sína
skoðun, svo og formanns
nefndar, sem var með athugun
á málefnum Lagmetisiðjunnar
Siglósíld, að ef hér í Siglufirði
væru einhverjir aðilar, sem
treystu sér til að fara í söitun á
síld og vinnslu hennar. stæði
þeim til boða afnot af verk-
smiðjunni og vélakosti henn-
ar.“
Það má segja, að þarna hafi
komið fram sjónarmið Guð-
rúnar HalÍgrímsdóttur, en hún
fer með málefni verksmiðjunn-
ar í lðnaðarráðuneytinu f. h.
iðnaðarráðherra.
Nokkru seinna ræddu þrír
stjórnarmenn við forráðamenn
Sölustofnunar lagmetis um
gaffalbitasölu til Sovétríkjanna
og fullyrtu þeir að söluhorfur
hefðu sjaldan verið betri og
vildu þeir fá skýr svör um hrá-
efnisöflun Siglósíldar, annars
yrði að flytja kvótann, sem
verksmiðjan ætti að fá, yfir til
Kristjáns Jónssonar & Co., Ak-
ureyri.
Þann 29. nóv. 1982 óskuðu
þau Steinunn Bergsdóttir og
Jóh. G. Möller við formann
eftir fundi í stjórninni um aftir-
farandi tillögu:
„Leggjum til að Lagmetisiðj-
unni Siglósíld verði heimiluð
söltun. á forsendum, sem
framkv.stjórinn Pálmi Vil-
hjálmsson hefur gert Atvinnu-
málanefnd Siglufjarðar grein
fyrir skriflega".
(Skýrsla Pálma fjallaði um
söltun á vegum verksmiðjunnar
hér á staðnum).
Nú fóru málin að taka nýja
og betri stefnu. Formaður
samdi við S.R. um söltun og
tryggði þannig í byrjun verk-
smiðjunni 1200—1300 tunnur
og síðan hafa verið saltaðar hjá
S.R. 2000 tunnur eftir áramót-
in.
Um afskipti og liðsinni iðn-
aðarráðuneytisins fara ekki
margar sögur. Hins vegar verð-
ur það að segjast að fjármála-
ráðherra hefur bætt það upp
sem iðnaðarráðuneytið van-
rækti og án hans aðstoðar hefði
ekkert gerst í þessum málum og
ekkert hráefni verið keypt.
Á Raufarhöfn voru saltaðar
1400 tunnur, þannig að fyrir
verksmiðjuna hafa verið salt-
aðar 4500—4700 tunnur, sem
ætti að tryggja stöðuga vinnu í
7—8 mánuði.
Það er vitað að fjárhagsaf-
koma verksmiðjunnar er mjög
slæm, sem margar orsakir eru
fyrir, vélar úreltar, óhagkvæm
lán, framleiðsla einhæf, of
stuttur vinnutími og fasta-
kostnaður því mikill, slæm nýt-
ing hráefnis og dósavogir
gamlar og ónákvæmar.
Það er mikið og stórt verkefni
sem bíður stjórnenda fyrir-
tækisins að endurskipuleggja
vinnsluna og taka upp nýjar
framleiðslugreinar og er það
mikil gleðifregn að í þessari
viku hófst hjá verksmiðjunni
niðursuða á rækju. Verksmiðj-
an á til vinnslu 100 tonn af
frystri rækju, sem gefur í út-
flutningsverðmæti 4.2 millj. kr.
Það er vissulega kominn tími
til þess að þeir í iðnaðarráðu-
neytinu, sem fara með málefni
verksmiðjunnar, láti af sinnu-
leysi sínu og hroka, því það
hlýtur að vera verðugt verkefni
að koma Sigloverksmiðjunni á
rekstrarhæfan grundvöll, en til
þess þurfa þeir aðilar, sem fara
með málefni verksmiðjunnar,
að vinna saman. En slík sam-
vinna hefur ekki verið til staðar
hingað til.
DÁNARMINNING
HANNES SÖLVASON
r. 6. januar 103
D. 4. janúar 1983.
Hannes Þorvaldur Sölvason var
fæddur 6. janúar 1903 að
Kjartansstaðakoti í Lýtingsstaða-
lireppi í Skagafirði. Hann lést á
Borgarsjúkrahúsinu í Reykjavík
þann 4. janúar og vantaði því að-
eins tvo daga á áttatíu árin. For-
eldrar Hannesar voru hjónin
Sigurlaug Björnsdóttir og Sölvi Jó-
hannsson. bóndi og landpóstur,
víðfrægur fyrir dugnað sinn og
þrek í því starfi. Þau hjónin, Sigur-
laug og Sölvi, eignuðust sextán
börn. en ellefu þeirra komust upp.
Árið 1924 flultu Sölvi og Sigur-
laug til Siglufjarðar með fjölskyldu
sína. Fyrst eftir komuna hingað
stundaði Hannes alntenna verka-
mannavinnu. Hann var um skeið
vörubifreiðastjóri og var hann með
þeini fyrstu hér á Siglufirði. í ára-
raðir var Ha-nnes eftirsóttur verk-
stjóri við síldarsöltun og starfaði
m. a. hjá Ingvari Guðjónssyni,
Hafliða h.f., Kaupfélagi Siglfirð-
inga og Vigfúsi Friðjónssyni.
1 þessu erilsama starfi þótti hann
með eindæmum laginn og hygginn
Framhald á 6. síðu