Freyr - 01.10.1906, Blaðsíða 8

124
FREYR.
og hann var irá 1891 — ’OO. Þau árin var
féð að meðaltali ca. 50,000 fleira en árin
1901—1904.
Geitfé fjölgaði þetta sama ár um 57;
1903 var það 344, en 1904, 401.
Hrossum fer stöðugt fjölgandi. 1904 voru
Lau 47,545. Árin 1901—’04 eru þau að raeð-
altali 6000 fieiri en siðustu 10 ár 19. aldar-
innar.
Geitfé. í nýútkomnum Landshagsskýrslum
•er talið svo, að geitfé hafi árið 1904 verið 401
að tölu á öllu landinu. I Norðlendingafjórð-
ungi eru um s/4 af því, eða 298, í Austfirðinga-
fjórðungi 65 og í Seyðisfjarðarkaupstað 26, í
•Sunnlendingafjórðungi 8 og í Vestíirðingafjórð-
ungi 4.
I 19. árgangi Búnaðarritsins hefir Páll
Jónsson á Litlutjörnum skrifað stutta og ljósa
leiðbeiningu um meðferð geitfjár. Ræður hann
mönnum til að gefa því meiri gaum en verið
hefir. Gretur þess að 335 potta hafi hann haft
eftii' geit til jafnaðar það ár, sem skýrslan er
um, og að smjörpundið fáist sem næst úr 8
pottum mjólkur. Skilyrði fyrir þvi að arðsamt
sé að hafa geitur telur P. J. að sé kvistlendi
og skjól i fjalli. í kvistlausu landi sé lítið
gagn af þeim.
í Suður-Lingeyjarsýslu eru geiturnar flest-
ar. í einum hreppi þar, Hálshreppi, er geitféð
131 að tölu. Þar er líka kjarngott land og
kvistur nógur. Vafalaust er víðar á landinu
vel fallið til geitfjárræktar t. d. í Múlasýslum
•og á Vestfjörðum, einkum í Barðarstrandarsýslu,
þar er nóg af fjöllóttu, kjarngóðu kvistlendi.
Verð á sláturfé. Mestaltfé, sem kemur til
Rvíkur er selt á fæti, eftir samkomulagi millum
kaupanda og seljanda. Mjög sjaldan er það
viktað, þykir tefja um of fyrir sölunni.
Útsöluverð á kjöti í Reykjavík var í fyrri
Iduta október sem hór segir.
Kjöt af mylkum ám .... 20 aura pd.
— - geldfó og dilkum:
20 pd. kroppar og þar undir 22 —
25—35 pd. kroppar .... 23 —
35—42 - — ........ 24 — -
42—54 - — 25 — -
Verðið er miðað við sölu i heilum kropp-
um, 1, eyri ódýrara ef mikið er keypt. — Mör
á 25—28 aura og gærur á 40 aura pundið.
Ef bændur kjósa heldur að láta slátra íénu
fyrir eigin reikning, fá þeir ofan nefnt verð
-h 5%) og greiða 16 aura á kind í slátrunar-
kostnað.
í Stranda- og Dalasýslu er féð aðallega
selt á fæti eptir vikt. Á Borðeyri, Hólmavik
og Búðardal var verðið sem hér segir:
Sauðir og veturgamalt fó:
90— 99 pd. kindur á 131/, eyri pd.
100-109 - — - 141/, — -
110 pd. kindur og þar yfir á 15 aura pd.
Dilkar:
70—79 pd. á ... 13 aura pd.
80—89 ..... 14 — -
90 pd. og þar yfir á 14y2 eyri pd.
í hrútum og geldum ám var pd. 1, eyri
lægra en í öðru geldfé, og 2 aurum lægra í
mylkum ám. Verðið er miðað við ~/3 í úttekt
og y3 í peningum.
í Borgarnesi er verð á sláturfé mun Jægra
en hér er frá skýrt, um 2 aura á pd., enda
miðað við peningaborgun.
Á Ísaíirði er kjötverðið 20—25 aura pd.,
mör á 36 og gærur á 40—45 aura pundið —
peningaverð.
Mjólkurmeðferðarkenslan í Noregi byrj-
aði 1866 með þvi, að „Selskabet for Norges
vel“ sendi ungar stúlkur til Danmerkur að
læra þar smjör og ostagerð. Urðu þær als
29, er félagið sendi þangað. Eáum árum síð-
ar stofnaði það mjólkurskólana, og hafði alla
umsjón með þeim fram að 1888. Eftir það
tók landstjórnin við þeim. En síðan þeir voru
stofnaðir og fram að þessuín tíma, hafa útskrií-
ast frá þeim 713 stúlkur og 173 piltar, eða
886 als.
Leiðrétting: Stafvilla ein er í töflunni í
síðasta blaði Ereys. Tún í Húnavatnssýslu
eru þar talin 1976, en á að vera 4976 dag-
sláttur.