Freyr - 01.11.1906, Blaðsíða 3

FREYR.
127
raunir með garðyrkju, grasrækt, verzlunar-
áburð og trjáplöntun.
4. að gangast iyrir búpeningssýningum á
félagssvæðinu, og öðrnm framkvæmd-
um er verða til eflingar búpeningsrækt-
inni.
5. að útvega félögum sínum gott útsæði og
fræ, góð jarðyrkjuverkfæri, heyvinnuáhöld,
hentugt girðingarefni o. s. frv.
6. að útvega búnaðarfélögum hæfa menn til
jarðabóta, og sjá nm að ungir menn á
télagssvæðinn eigi greiðan aðgang að verk-
legri kenslu í búnaði.
7. að styrkja og hvetja efnilega unga bænd-
ur á félagssvæðinu til að kynna sér bún-
aðarframkvæmdir í öðrum héruðum, sem
lengra eru komin í |>eim efnum.
8. að útbreiða þekkingu á geymslu og notkun
búpeningsáburðar.
9. að gangast fyrir verndun skógarleifa á
félagssvæðinu, og sjá um að félagsmenn
geti átt kost á hentugum og ódýrum trjá-
plöntum til gróðursetningar.
10. að gefa félagsmönnum, er þess óska, allar
upplýsingar, sem miða til [eflingar búnað-
arins.
III. Hvernig á að liaga fyrirkomulagi og fram-
kvœmdum félagsins?
Eélagið á að vera sambandsbúnaðarfélag,
stofnað af búnaðar eða jarðræktarfélögum á
því svæði, sem því er ætlað að ná yfir. Bún-
aðarfélögin greiða ákveðið árlegt tillag í sam-
bandssjóð, miðað við félagatal, og senda einn
eða fleiri fulltrúa á fundi sambandsins t. d. 1
fyrir hverja 8 félagsmenn. I þeim bygðarlög-
um á félagssvæðinu þar sem engin búnaðarfé-
lög eru, á sambandið að hlutast til um, að þau
komi á fót, og gangi í það. Auk þess eiga
einstakir menn að geta orðið félagar, ef þeir
greiða ákveðið árlegt tillag, eða ákveðna upp-
hæð í eitt skifti fyrir 611.
Eélagið heldur aðalfund einu sinni á ári
einhverstaðar á félagssvæðinu, og eru þar rædd
málefni félagsins, teknar ákvarðanir nm fram-
kvæmdir þess og fjárhag, kosin stjórn, endur-
skoðunarmenn og s. írv. Aðalfund skal aldrei
halda tvö ár í röð á sama stað, en hyllast til
að gjöra öllum héruðum sem jafnast undir
höfði í því efni.
Að eins fulltrúar kosnir af búnaðarfélög-
um eiga að hafa atkvæðisrétt á fundum fé-
lagsins, en einstakir félagsmenn og félagar
búnaðarfélaga þeirra, er f sambandinu eru, mál-
frelsi og tillögurétt.
Stjórn félagsins tekur með samþykki aðal-
fundar búfróðan mann sér til aðstaðar og
ráðuueytis. Hann stjórnar gróðrartilraunum
félagsins, ferðast um félagssvæðið til leiðbein-
inga og eftirlits, heldur fyrirlestra um búmál,
leiðbeinir á búpeningssýningum, velur . kyn-
bótagripi, og gefur félagsmönnum öll ráð og
leiðbeiningar, er þeir óska, eftir því sem tími
og ástæður leyfa.
Sambandið kemur á fót einni aðalgróðrar-
stöð á félagssvæðinu, þar sem gjörðar eru til-
raunir með grasrækt, áburð og trjáplöntun, og
veitt kensla í garðrækt og grasrækt. Auk
þess á félagið að koma á fót sýningarstöðvum
(Demonstrationsforsög) víðsvegar á félagssvæð-
inu, helzt einni í hverjum hreppi, tif þess að
sýna hvaða tegundir vaxi bezt í hverju bygð-
arlagi, og hvernig eigi að rækta þau. I sýn-
ingarstöðvunum á að gjöra samskonar tilraunir
og í aðalstöðinni en sem einfaldastar og óbrotn-
astar. Dær eiga að vera hjá athugulum bænd-
um, sem öðrum fremur hafa áhuga og þekk-
ingu á jarðrækt, og vel eru i sveit settir,
Ráðunautur félagsins velur landið undir sýn-
ingarstöðvarnar, leiðbeinir við rekstur þeirra og
lítur eftir þeim.
Eélagið kostar aðaltilraunastöðina að öllu
leyti og girðingu umsýningarstöðvarnar, oglegg-
ur til útsæði og verzlunaráburð ókeypis, en eig-
endur þeirra eða umráðamenn annast alla
vinnu, og gefa árlega skýrslu um uppskeruna.
Nauðsynlegt starfsfé, í viðbót við tillög
og gjafir einstakra manna og félaga, getur fé-
lagið að öllum líkindum i’engið úr landssjóði
beinlínis eða fyrir milligöngu Landsbúnaðarfé-
lagsins, svo framarlega sem bændur sijna ahuga
á félagsskapnum, og stjórn félagsins reynist fram-
kvæmdasöm. Ræktunarfélag Norðurlands hefir
fengið ríflegan styrk' úr landssjóði síðan það
var stofnað, og eins Búnaðarsamband Austur-
lands síðan það fór að starfa fyrir alvöru, og